به گزارش خبرنگار ایسنا، غلامرضا غفاری صبح امروز (سه شنبه) در شصت و هفتمین گردهمایی سراسری مدیران فرهنگی و اجتماعی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی در دانشگاه صنعتی اصفهان، اظهار کرد: در حوزه فرهنگی و اجتماعی هر چه کار کنیم کم است، چرا که رونق دانشگاه در عرصه اجتماعی در مقیاسهای مختلف محلی، ناحیه و منطقهای و جهانی به فعالیت در این عرصه باز میگردد.
وی با طرح این پرسش که یک نهاد علمی باید در پی چه چیزی باشد، گفت: سوالاتی همچون چه گرهای میخواهم بگشایم؟ و اینکه چه سهمی در رضایت اجتماعی باید داشته باشیم همواره مد نظر دانشگاهها بوده است و بنابر گرایش اجتماعی فرهنگی و سیاسی به آنها پاسخ داده شده است. تنها فعالیتهای فوق برنامه معاونتهای فرهنگی و اجتماعی در دانشگاهها تدریس نشده است، بلکه رسالت بالاتری دارند و باید به دنبال این باشند که در شرایط امروز دانشگاه اجتماعی باید چه دانشگاهی باشد. نمیتوانیم در تغییرات اجتماعی و فرهنگی دانشگاه را حذف کنیم، زیرا دانشگاه هم بر تحولات اجتماعی اثر گذاشته و هم اثر گرفته است.
غفاری با اشاره به اینکه دانشگاه در این زمینه نقش پیشرو دارد، افزود: اگر به دنبال داشتن دانشگاه واقعی هستیم باید به چنین مسائلی توجه کرد تا دانشگاه به یک سازمان یا یک بنگاه تبدیل نشود. دانشگاه، باید همان دانشگاه باشد و اهدافش معطوف به داشتن دانش آموختهای باشد که کار تازه ای را رقم بزند.
معاون فرهنگی اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با بیان این مطلب که زیست اجتماعی فراتر از زیست طبیعی است، اظهار کرد: فرهنگ روح است و جهت گیری فعالیتهای ما در همه زمینهها را مشخص میکند. ما با مجموعهای از دانشجویان و اعضای هیئت علمی مواجه هستیم، اما ممکن است این افراد خودشان را با دانشگاه ندانند در این مرحله موضوعی که مطرح میشود، این است که چگونه حس عرق و تعصب را به وجود آوریم زیرا برای ما اهمیت دارد که دانشجویان هویت دانشجویی داشته باشند تا بتوانند هم در دانشگاه و هم در جامعه اثرگذار باشند.
وی با اشاره به اهمیت علاقه دانشجویان به دانشگاهشان، افزود: باید کم کاریها را جبران کرد. دانشگاه اجتماعی تنها مسئولیتش در درون دانشگاه نیست. تمام دانشگاهها باید به دنبال ارتقا کیفیت زندگی باشند که بی تردید منحصر به برخورداری مالی نیست. امروز میدانیم که فاصله عمیقی در ذهنیت جامعه و عنیت آن وجود دارد. باید اشراف کامل بر مسائل اجتماعی داشته باشیم و تنها حال را نبینیم، بلکه افق دید ما باید ۲۰ ساله باشد.
غفاری با بیان اینکه بعد از قدرتمند کردن دانشجویان باید بدانیم که چه طور با این افراد توانمند تعامل داشته باشیم، ادامه داد: دانشگاه اجتماعی شکل مسائل اجتماعی را ساده نمیبیند، بلکه متعقد است که این مسائل وخیم است و یک راه حل و یک متولی ندارد. میدانم که با پایان یافتن یک مساله نباید آن مساله را تمام شده دید، زیرا مسائل اجتماعی هیچگاه تمام نمیشود و قطعاً نیازمند نگاهی علمی است و باید پذیرفت که این مسائل در ابعاد مختلفی باید به آن نگاه کرد.
معاون فرهنگی اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با بیان اینکه دانشگاه اجتماعی باید قدرت گفتوگو در درون و بیرون جامعه را داشته باشد، گفت: باید نگاهها را به هم نزدیک کرد و اینکه بخواهیم صورت مساله با پاک کنیم، ناتوانی خودمان را نشان دادهایم. حوزه فرهنگی نیاز به هنر مدیریتی دارد تا بر مبنای نگاه خردمندانه با تمام مجموعهها تعامل داشته باشد. بخش فرهنگی باید پیش قدم باشد و نباید منتظر بماند. باید بدانیم اگر بهترین دانش آموخته را داشته باشیم، اما نتواند ارتباط بر قرار کند، این فرد قطعاً نمیتواند اثرگذار باشد. باید دقت کرد دانشجویانی که از کشور خارج میشوند یک بخش آن مربوط به این است که این دانشجویان نمیتوانند ارتباط محیطی مناسبی داشته باشند.
وی افزود: برای رسیدن به هوشیاری ویژگی خود انتقادی داشته باشید تا دانشگاهها رصد کنند که تأثیر گذاریشان به چه میزان بوده است. امروزه باید به جامعه برگردیم و این اجتماع را احیا کنیم که این امر مأموریت مهمی برای دانشگاهها است. در سال ۱۳۵۷ به ازای هر ۲۵۰ نفر یک دانشجو داشتیم و امروز به ازای هر ۲۵ نفر یک دانشجو داریم. ظرفیت زیاد است، اما باید از این ظرفیت به درستی استفاده کنیم.
انتهای پیام