وی با بیان اینکه ‌خداوند پسرم را از هر لحاظ برای خدمت به مردم ساخته بود و حدود 40 سال عمر خود را در خدمت به مردم صرف کرد، افزود: پسرم سرباز خط مقدم جبهه اقتصاد بود، می‌دانست بار کشتی که سوارش شده میعانات گازی است که چندین برابر بنزین حالت انفجاری دارد و با همه این‌ها باز هم عاشق دریا بود.

محبی با بیان اینکه پسرم 18 سال در دریا خدمت کرد و در سن کم سرمهندس کشتی شد، تصریح کرد: شرکت ملی نفت‌کش برای ما سنگ تمام گذاشته و هیچ‌گونه کوتاهی از طرف این شرکت نشده است؛ مدیرعامل و همچنین رئیس هیئت‌مدیره شرکت گهگاهی زنگ می‌زنند و جویای حالمان می‌شوند و تاکنون لطف زیادی نسبت به ما داشته‌اند.

‌برای ما مسلم است که فرزندمان زنده نیست

وی با اشاره به اینکه شرکت ملی نفت‌کش هیچ کوتاهی ازلحاظ اخلاقی و دلجویی کردن نداشته اما سرنوشت این بوده که پسرمان را از دست بدهیم، عنوان کرد: متأسفانه گاهی بعضی‌ها مغرضانه و برخی هم دلسوزانه و به‌این‌علت که شاید می‌خواهند ما غصه نخوریم زنگ می‌زنند می‌گویند بچه شما زنده است اما برای ما این حرف معنی ندارد.

پدر شهید فرید محبی سرمهندس کشتی سانچی ادامه داد: ‌اگر فرزندمان را دزدان دریایی گرفته و درخواست پول کرده بودند یا اگر کشورهای متخاصم برای بردن آبرویمان فرزندمان را می‌گرفتند و می‌گفتند این‌ها تحریم‌ها را دور زده‌اند می‌شد به این موضوع باور داشت اما در حال حاضر برای ما مسلم است که فرزندمان زنده نیست و ازاین‌رو ما تصمیم گرفته‌ایم 20 دی‌ماه امسال در تالار مهرپویان شیروان مراسمی برایش برگزار کنیم.

همسرم شب و روز ندارد و همیشه چشم‌به‌راه است

محبی با اشاره به اینکه همه مردم ایران برای فرزندان ما ناراحت بودند و احساس مسئولیت کردند، عنوان کرد: انتظار من از مسئولین این است که اگر ممکن است کشتی را از آب دربیاورند یا حداقل یک سر کشتی را بالا بیاورند شاید بتوانند پیکر فرزندان ما را دربیاورند تا خیال ما راحت شود و چشم‌انتظار نباشیم.

دروی ادامه داد: پیکر بچه‌هایمان را بیاورند و بگذارند ما از چشم‌انتظاری بیرون آییم، همسرم شب و روز ندارد و همیشه چشم‌به‌راه است؛ تا زنگی می‌خورد می‌گوید شاید خبری از پسرم شده باشد.

تنها انتظارمان گرفتن پیکر فرزندمان است

وی با بیان اینکه تاکنون تماس مستقیمی از خارج کشور نداشته‌ایم اما گاهی آشنایانی که چیزی به گوششان می‌رسد زنگ می‌زنند و می‌گویند پسرتان زنده است و همین باز پتکی بر سرمان می‌شود، خاطرنشان کرد: امروزه علم آن‌قدر پیشرفت کرده که به کرات آسمانی سفر می‌کنند، اگر بشود با یدک کشی چیزی یک سر کشتی را بالا بکشند و پیکر فرزندمان را بیرون بیاورند تا دفنش کنیم و خیالمان راحت باشد ممنون می‌شویم، انتظار ما تنها همین است و انتظار دیگری نداریم.

پسرم در سفر با سانچی با ما تماس داشت

پدر شهید فرید محبی سرمهندس کشتی سانچی بیان کرد: وقتی پسرم در کنکور شرکت کرد رتبه بالایی داشت اما علاقه‌ای که به دریا داشت باعث شد در این رشته بماند و در شرکت ملی نفت‌کش بورسیه شود، همیشه در سفرهایش دل‌تنگ و دلواپسش بودیم اما خودم معلم هستم و هیچ‌گاه اجبارش نکردم رشته‌ای که ما می‌خواهیم را برود، به رشته و کارش علاقه داشت و هرکسی که به هر رشته علاقه‌مند باشد در آن موفق و سرآمد خواهد بود، همین‌طور هم شد.

محبی با اشاره به اینکه پسرم در سفر با سانچی با ما تماس داشت، اضافه کرد: البته من اسم کشتی را نمی‌دانستم و شب 16 دی که این تصادف اتفاق افتاد من خبر نداشتم و عروسم به ما خبر داد.

می‌گویند هیچ وسیله‌ای که بتواند سانچی را بالا بکشد نداریم

وی ادامه داد: پسرم زنگ‌زده و گفته بود به کره که رسیدم با هواپیما برمی‌گردم، ممکن است گاهی ارتباط ماهواره خوب نباشد و نتوانم تماس بگیرم، ناراحت و نگران نباشید.

پدر شهید فرید محبی سرمهندس کشتی سانچی با بین اینکه چند وقت پیش شرکت ملی نفت‌کش جلسه‌ای برای ما گذاشتند که از 9 صبح تا 6 بعدازظهر طول کشید، ابراز کرد: در این جلسه کارشناسان و مسئولین رده‌بالا حضور داشتند و به سؤالات خانواده‌ها جواب دادند.

محبی ادامه داد: خواسته من هم این بود پیکر بچه‌های ما را بیرون آورند، اما جوابی که دادند این بود که کشتی 12 هزار تن وزن دارد و هیچ وسیله‌ای که بتواند این وزن را بالا بکشد در دنیا نداریم.

در این یک سال گذشته 10 سال پیر شدیم

وی خاطرنشان کرد: همه این‌ها را شنیده‌ایم و می‌دانیم، مسئولین به ما محبت زیادی دارند که با زبان نمی‌شود تشکر کرد اما باز هم خواسته ما این است که اگر امکان دارد پیکر بچه‌های ما را بالا بکشند، می‌گویند کشتی حرارت بالایی داشته و پیکرها سوخته و پودر شده‌اند، درصورتی‌که چینی‌ها چند روز بعد حادثه بر روی عرشه رفتند و دو تا از این پیکرها را درآوردند؛ درست است که سوخته بودند ولی پودر نشده نبودند.

پدر شهید فرید محبی سرمهندس کشتی سانچی افزود: آب سرد است و بچه‌های ما نباید پودر شده باشند، باید چیزی از آن‌ها مانده باشد.

محبی اظهار کرد: وقتی فرزند آدم به خانه همسایه برود و کمی دیر کند آدم چقدر نگران می‌شود، همسرم بچه‌ای را با هزار بدبختی بزرگ کرده و هنوز دلواپسش است، همیشه چشم‌به‌راه است و تا زنگی می‌خورد می‌دود شاید خبری شده باشد؛ در این یک سال شاید 10 سال پیر شدیم.

وی با تأکید بر اینکه از بنیاد شهید تقاضا داریم به فرزندان ما که شهدای خط مقدم جبهه اقتصاد بودند و اگر نبودند ارزی وارد کشور نمی‌شد به چشم غریبه نگاه نکنند چراکه این‌ها شهید واقعی بودند، تصریح کرد: برادر من و برادر همسرم در جنگ تحمیلی شهید شدند و پیکرشان که آمد خیال ما راحت شد، ما خانواده شهید و تافته انقلاب هستیم و درراه انقلاب و مردم خون داده‌ایم.

گفت و گو از: لیدا رضایی، خبرنگار ایسنا، منطقه خلیج فارس