به گزارش ایسنا، «بهروز عظیمزاده» در نخستین روز از برنامه مدون پنج روزه طب کار با بیان این مطلب اظهار کرد: عوامل روانی یکی از خطرات اصلی در محیط کار بوده و حدود ۳۰ درصد نیروهای کار کشورهای در حال توسعه از این مشکل رنج میبرند و این آمار در کشورهایی مثل کشور ما بیش از این امار بوده و این در حالی است که زیاد بر روی این مسأله کار نشده است.
وی افزود: استرسهای شغلی تا حدی موجب رشد و تعالی، بهرهوری و کارآیی بیشتر میشوند و همهشان مضر نیستند، اما استرسها پیامدهای روانی، فیزیکی و رفتاری دارند و سازمان جهانی بهداشت استرس شغلی را بهعنوان یک مشکل همهگیر معرفی کرده است.
این متخصص طب کار یادآور شد: مدت زمان از دست رفته بر اثر استرس شغلی، بیشتر از دیگر بیماریهای غیرکشنده و حدود ۲۵ الی ۳۰ روز در سال است.
عظیمزاده افزود: با توجه به تصحیح قوانین در کشورهای پیشرفته، برای جبران استرس شغلی کارگران به آنها غرامت، پرداخت میشود.
وی با اشاره به تعاریف مختلف از استرس شغلی، گفت: استرس شغلی احساسی فردی است که هنگامی که فشار استرستورهای محیطی بیش از توان فرد باشد، ایجاد میشود، نداشتن توازن میان قابلیتهای فردی و نیازهای محیطی و میزان بیش از حد فشار در محیط کار هم دیگر تعاریفی هستند که در این زمینه ارایه شدهاند.
عظیمزاده ادامه داد: فشار شغلی فرایندی روانی، رفتاری و فیزیولوژیک است که تحتتأثیر استرس رخ داده و باعث اختلال در عملکرد طبیعی فرد میشود.
این متخصص طب کار، سرعت کاری بالا، نداشتن حمایت اجتماعی و محیط کار را از جمله استرسورهای موثر در بروز استرس شغلی دانست و گفت: تظاهرات استرسهای شغلی، نشانههای روانی، جسمانی و رفتاری دارند که مشکلات عاطفی، اضطراب، احساس ناکامی، انزوا، بیماریهای روانی گروه و اختلال استرس پس از حادثه از جمله علائم روانی بوده و نشانههای جسمانی استرس نیز شامل افزایش ضربان قلب، فشار خون، مشکلات گوارشی، اختلال خواب، سردرد و کمردرد است.
وی، عوامل فیزیکی، شیمیایی و نوبت کاری را از علل عمده بروز استرس شغلی دانست و افزود: شناسایی عوامل استرسزای محیط کار، عوامل اجتماعی و عوامل زمینهساز فردی و کمک به رفع مشکل با پیشگیری اولیه و ثانویه از جمله راهکارهای کاهش اثر استرس شغلی است.
انتهای پیام