پیمان محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: رسانه‌ها جدای از این که باید در راستای کاهش انتظارات تورمی یا رکودی کنش‌های موثری داشته باشند، باید در کاهش بار التهاب‌های اقتصادی بازوی توانمند دولت باشند. 

وی ادامه داد: البته این به معنای نقد نکردن دولت نیست منتهی باید توجه داشت که بسط برخی گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای در فضای ملتهب اقتصادی و هیجانات اجتماعی درگیر در آن؛ جز افسارگسیختگی بیش از پیش بازار نتیجه‌ی دیگری ندارد.

این استاد دانشگاه اظهار کرد: نکته دیگر این است که رسانه‌ها باید این بازی‌های دوقطبی در فضای گفتمانی را بر هم بزنند، این که صنعت خودرو ملی آری یا خیر، این که برجام درست بود یا نادرست؛ بازی‌های دوقطبی نافرجامی است که نه مدافعان و نه منتقدان آن را به هیچ نقطه تعادلی نمی‌کشاند.

وی اضافه کرد: من یک مثال دیگر می‌زنم، مثلاً این که نقدینگی به تورم بیانجامد، این موضوع ضرورتاً درست نیست منتهی باور خیلی از افراد است حتی برخی نخبگان فکری، در صورتی که در اقتصاد پولی چیزی به این صراحت وجود ندارد که یک رابطه یک به یک بین این دو مؤلفه وجود دارد. بنابراین این که افزایش نقدینگی آری یا خیر هم یک دوقطبی نادرست است. گفتمان‌های ما مملو از دوقطبی‌های نادرست این چنینی است.

محمدی تشریح کرد: رسانه‌ها باید به عنوان خط‌شکن چنین دوقطبی‌هایی نقش فعالتری داشته باشند و با کنکاش‌های متعدد خود از رجال و سازمان‌های سیاسی به شکل‌گیری گفتمان‌ها و دکترین‌های تخصصی کمک کنند. فقدان چنین گفتمان‌هایی که من از آن تعبیر به «گفتمان‌های سیاستی» و نه گفتمان‌های سیاسی می‌کنم موجب شده تا رقابت بین جریانات موجود سیاسی کشور در محدوده حوزه سیاست خارجه باقی بماند و رشد و تعالی چندانی نیابد.

استاد دانشگاه پیام نور تأکید کرد: رسانه‌ها باید از طریق ایجاد مطالبات عمومی به شکل‌گیری «گفتمان‌های سیاستی» در عرصه‌های تخصصی و اجرایی همچون صنعت، بازرگانی، کشاورزی و محیط زیست، آموزش عالی، و غیره کمک کنند.        

انتهای پیام