به گزارش ایسنا و به نقل از دیلیمیل، محققان هنگکنگی موفق به تولید میلیرباتی با چندین پا شدند که میتواند به قسمتهای مختلف درونی بدن دارو برساند.
به گفته محققان این پروژه، ربات ساخت آنها بسیار قدرتمند است و میتواند نیروی بسیار زیادی را متحمل شود.
این ربات میتواند با محیط اطراف سازگار شود و در سطح بدن حرکت کرده و بخزد. همچنین میتواند درون مایعات بدن همچون خون یا مخاط به طور کامل غوطهور شده و شنا کند.
ظاهر این ربات که شبیه به یک هزارپا است، آن را قادر میکند که با سطح بدن تماس کمتری داشتهباشد و به نحوی اصطکاک با سطح را کاهش میدهد، زیرا صدها پای این ربات اندازهای کوچکتر از یک میلیمتر دارند.
محققان پروژه معتقدند: وجود چندین پا در ربات باعث میشود که نسبت به رباتهای دیگر ۴۰ برابر اصطکاک کمتری با محیط داشتهباشد.
آزمایشها نشان میدهد که ربات ساخت آنها قادر بود وزنی ۱۰۰ برابر سنگینتر از وزن خودش را تحمل کند. نیروی ربات نیز با "مورچه" که یکی از قویترین جانداران در طبیعت است، مقایسه میشود.
تحقیقات قبلی که در خصوص میلیرباتهای شبیه هزارپا صورت گرفتهبود، نشان داد که بیماران ربات را میبلعیدند یا از طریق ایجاد یک حفره روی پوست، آن را دریافت میکردند.
هدف محققان از تولید اینگونه فناوریها این است که بتوانند به نقاطی از بدن که دسترسی به آنها پیچیده است، راه یابند.
این پروژه توسط محققان دانشگاه "سیتی" هنگکنگ(CityU) صورت پذیرفت. محققان این دانشگاه ساختار پای صدها جانور با دو، چهار، هشت و تعداد بیشتری از پا را بررسی کردند.
ضخامت بدن ربات حدود ۰.۱۵ میلیمتر است. هر پای ربات ۰.۶۵ میلیمتر طول دارد و فاصله میان پاها حدود ۰.۶ میلیمتر است.
دکتر "شن"( Shen) رهبر مطالعه گفت: یکی از نکات حائز اهمیت در این فناوری، مادهای است که ربات را تشکیل میدهد.
این ربات از یک ماده سیلیکونی به نام " پلیدیمتیلسیلوکسان" (PDMS) تشکیل شده است.
ربات ساخت این محققان دارای خاصیت مغناطیسی است که باعث میشود ربات با استفاده از نیروی الکترومغناطیسی از راه دور کنترل شود.
خاصیت پلاستیکی ربات آن را به رباتی منعطف تبدیل میکند که میتواند به هر شکل و اندازهای درآید.
محققان سازنده این ربات مدعی شدند، این ربات میتواند وظیفه رساندن دارو به نقاط مختلف بدن را به خوبی انجام دهد و با افزایش فرکانس الکترومغناطیسی، با سرعت بیشتری در درون بدن بخزد.
این ربات میتواند در تمام نقاط بدن حرکت کند، به عنوان مثال میتواند به دستگاه گوارش راه یابد و وظیفه دارورسانی را انجام دهد.
نتایج این پژوهش در مجله " Nature Communications" انتشار یافت.
انتهای پیام