این بازیگر که نقش اصلی فیلم «ساوالان» به کارگردانی یدالله صمدی را ایفا کرده بود، در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد: آقای صمدی از کارگردان‌های مطرح دهه‌های 60 و 70 بود که فیلم‌های بسیار ماندگاری دارد. او با دستیاری کارگردان کارش را شروع کرد و سال‌های زیادی را با کارگردان‌های بزرگ همکاری کرد و تجربه گران‌بهایی به دست آورد.

او با اشاره به اینکه صمدی به عنوان یک فیلمساز در کارش موفق بود، افزود: این کارگردان از نظر اخلاقی و شخصیتی فردی بسیار سالم و صادق بود و نسبت به همکارانش صمیمیت و همراهی زیادی داشت. یادم می‌آید وقتی مدیرعامل خانه سینما شده بود به او گفتم آقای صمدی، با پشت میز نشینی حیف است کارگردانی شما کمتر شود. اما او جمله‌ای به من گفت که نشان از همدلی و همدردی او با همکارانش داشت. آقای صمدی در جواب من گفت، مجید! همکاران ما خیلی گرفتارند و باید یک نفر باشد که دنبال رفع گرفتاری‌ها و مشکلات باشد.

مظفری تاکید کرد: آقای صمدی به این پشت میزنشینی به بهای رفع مشکلات همکارانش تن داد و شاهد بودم بارها مسائل همکارانش را حل می‌کرد و از آنجا که فردی بسیار امین بود گوش شنوای بسیاری از دوستان و همکارانش هم بود و درد دل آن‌ها را می‌شنید.

او با یاداوری اینکه یدالله صمدی قصد داشت  فیلمی را با همکاری سیما فیلم بسازد که تلاش زیادی کرد به سرانجام برسد اما موفق نشد ادامه داد: من در فیلم «ساوالان» با این کارگردان همکاری کردم و در فیلم «تکم‌چی» به کارگردانی آقای صمدی هم به عنوان تهیه‌کننده در کنار ایشان بودم که هر دو، آثاری ماندگار شدند.

بازیگر فیلم‌های «تنوره دیو»، «سگ‌کشی»، «جنگ نفت‌کش‌ها»، «مسافران» و «تیغ و ابریشم» اظهار کرد: آقای صمدی انبوهی از تجربیات با کارگردان‌های بزرگ سینما را با خود داشت و خودش هم کارگردانی با قابلیت بسیار بالا بود، اما متاسفانه طبق معمول، نامهربانی‌ها و ناسازگاری‌ها باعث می‌شود بسیاری از این هنرمندان گوشه‌نشین، بیمار یا حتی افسرده شوند. در ابن بین بدتر از همه این است که متاسفانه وقتی این دوستان حضور دارند و کار می‌کنند دور و اطرافشان هستیم اما همین که خانه نشین می‌شوند آن‌ها را فراموش می‌کنیم و این را پیش از هر کس به خودم می‌گویم.

مجید مظفری با تاکید براینکه هم سینما و هم تلویزیون در حق این کارگردان کم لطفی کردند، گفت: خیلی خوب می‌توانم درک کنم که آقای صمدی در دوران بیماری چه احساسی داشته است چون خودم دو سال خانه نشین شدم، اما هیچکس در خانه من را نزد که بپرسد در این دو سال کجا بودم و چه می‌کردم، به جز مهدی فرجی و حجت‌الله ایوبی (مدیر وقت یکی از شبکه‌های تلویزیون و معاون سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) که هر دو  شخصی و بدون دوربین به دیدن من آمدند. در حالی که ما وقتی راجع به سینما و جامعه سینمایی صحبت می‌کنیم درواقع از یک جمعیت بسیار زیاد حرف می‌زنیم و این بسیار دردناک است که در چنین مواقعی کاملا فراموش می‌شویم. 

او با بیان اینکه به دلیل در سفر بودن حدود دو هفته قبل از بیماری یدالله صمدی مطلع شده و قصد داشته به زودی سراغ او برود، بیان کرد: خودم را سرزنش می‌کنم چون واقعا دوست داشتم ایشان را ببینم، اما اجل این فرصت را از من گرفت، به همین دلیل از دختر آقای صمدی عذرخواهی می‌کنم که نتوانستم خودم را به موقع برسانم و دوست دارم باور کنند که با وجود حضور در یک پروژه به دنبال برنامه‌ریزی برای سفر به شیراز بودم که متاسفانه نشد. با این حال نمی‌توانم به خانواده ایشان تسلیت بگویم اما آرزوی صبر و آرامش برای آن‌ها و نیز همکارانم در سینما دارم.

انتهای پیام