مهدی آرمندنیا در گفتوگو با ایسنا، در ارزیابی از وضعیت شش ورزشکار تنیس روی میز اعزامی به بازیهای پاراآسیایی جاکارتا، اظهار کرد: در سومین دوره حضور در بازیهای پاراآسیایی ما با شش ورزشکار (چهار ورزشکار مرد و دو ورزشکار زن) شرکت خواهیم کرد که در کلاس دو حمید جانفشان و مجید عربی جزو کسانی هستند که شانس زیادی برای کسب مدال طلای تیمی و انفرادی دارند. در کلاس چهار و پنج جواد فولادی و مهدی معصومی نیز از نفراتی هستند که در بازیهای آسیا ــ اقیانوسیه که در اندونزی برگزار شد، توانستند به نتایج خوبی دست پیدا کنند. امید داریم در این کلاس نیز بهترین عملکرد را داشته باشیم.
وی با بیان این که رشته تنیس روی میز معلولان کمتر مورد توجه مسئولان قرار گرفته است، خاطرنشان کرد: تمام تلاش ما بر این بود تا تعداد نفرات بیشتری را به بازیهای پاراآسیایی اعزام کنیم تا شانس مدال خود را افزایش دهیم، اما نظر مسئولان کمیته ملی پارالمپیک بر این بود که تنها تعداد محدودی که شانس مدال دارند به این رقابتها اعزام شوند، در صورتی که در کلاس ایستاده ۸۰ درصد ورزشکاران جوان هستند که اگر امکان حضور آنها در این بازیها وجود داشت به طور قطع میتوانستیم جایگاه بهتری را برای خود در جاکارتا رقم بزنیم.
رییس انجمن تنیس روی میز معلولان خاطرنشان کرد: در بازیهای پاراآسیایی ۵۴ مدال طلا، ۵۴ مدال نقره و ۵۴ برنز در چهار ماده انفرادی، تیمی، دوبل آزاد و میکس دوبل در بخش زنان و مردان توزیع خواهد شد که ما به دلیل اعزام نفرات کمتر به این مسابقات شانس کمتری را برای کسب مدال خواهیم داشت و این نگاه حرفهای نیست. ما اگر با تعداد ورزشکاران بیشتری در این بازیها شرکت می کردیم، در بخش ایستاده و نشسته مدالهای بیشتری را به نام خود ثبت میکردیم.
رییس انجمن تنیسروی میز معلولان از چین، کره، ژاپن و چین تایپه به عنوان سختترین حریفان ایران در بازیهای پاراآسیایی عنوان کرد و گفت: البته چین تنها با یک ورزشکار در کلاس دو حضور خواهد داشت که آن هم در بخش انفرادی شرکت میکند. اصلی ترین حریف ما کره ، ژاپن و چین تایپه است که ما باید سعی کنیم در این بخش رقابت خوبی را در بخش انفرادی و تیمی به نمایش بگذاریم.
وی در پایان یکی از مشکلات ورزشکاران تنیس روی میز معلولان اعزامی به بازیهای پاراآسیایی جاکارتا را کمبود تدارکات و اردوهای آماده سازی عنوان کرد و افزود: اگر به دنبال مدال در بازیهای پاراآسیایی هستیم باید به ورزشکاران تنیس روی میز اهمیت بیشتری داده میشد. ما متاسفانه در طی این مدت نه تنها از اردوهای آماده سازی برون مرزی برخوردار نبودیم، حتی تعداد اردوهای داخلی نیز محدود بود. من ۴۰ سال است که زندگی خود را صرف این رشته کردهام و در طی این ۴۰ سال نگاه مسئولان به این رشته حرفهای نبوده است. ما دوست داشتیم اردوهای آماده سازی بیشتری برای ورزشکاران اعزامی فراهم شود که متاسفانه تنها از سه اردوی آماده سازی برخوردار بودیم.
انتهای پیام