به گزارش ایسنا، سیروس پورموسوی سرمربی تیم فولاد خوزستان بعد از پیروزی تیمش برابر نساجی در نشست خبری اظهار کرد: این برد را به بازیکنانم که تا آخرین لحظه جنگیدند و همینطور به کسانی که قلبشان با ما است تقدیم می‌کنم. روند رو به رشد ما از بازی با نفت مسجد سلیمان شروع شد و ما در آن بازی موقعیت‌های زیادی به دست آوردیم. امروز هم همین‌گونه عمل کردیم. ما ارسال از جناحین، حرکت در عمق و شوت به دروازه داشتیم. در دو صحنه دو پنالتی مشکوک ما دیده نشد. کسب این پیروزی برابر تیمی که بسیار جانانه بازی می‌کرد ارزش ۶ امتیازی داشت.

او ادامه داد: یک عده هستند که نمی‌گذارند این تیم با آرامش حرکت کند. سال قبل و در هفته بیستم و با یک بازی کمتر در رده دوم جدول بودیم اما عده ای به ما توهین کردند. نمی‌دانم مسئولان انتظامی این شهر کجا هستند و کارشان چیست. کنترل ورزشگاه با چه کسی است؟ هفته قبل دیدید که چند نفر آسیب دیدند. این همه مامور برای چه می‌آیند؟ تک تک هواداران در ورزشگاه می‌دانند که فوتبال ۹۰ دقیقه است اما حوصله نمی‌کنند. من مطمئن هستم که هوادار واقعی اعتراض می‌کند اما بعد از پایان بازی. من مخلص این هوادار هم هستم. اما کسی که در دقیقه ۳۰ مسابقه به من توهین می‌کند دشمن فولاد است. من سرمایه خوزستان هستم. من پله پله رشد کرده‌ام در همه رده‌های فوتبال مربی‌گری کرده‌ام. مگر می‌شود من فوتبال نفهمم اما آنها بفهمند؟ فوتبال حوصله می‌خواهد. هفته‌های قبل به من می‌گفتند عیبی ندارد تیمت ببازد فقط خوب بازی کند. خب ما این بازی که داشتیم خوب بازی می‌کردیم. من بعد از پایان بازی قصد خداحافظی داشتم. من یک مربی حرفه‌ای هستم و اعتراض را می پذیرم، اما این اعتراض نیست. این فقط در جهت تخریب من است. من به بازیکنانم گفتم که نساجی چگونه به ما گل می‌زند اما بازیکن لحظه‌ای غافل می شود. من که نمی‌توانم بازیکنم را تخریب کنم. اگر می‌خواستم خداحافظی کنم فقط به این خاطر است که نمی‌خواهم تیمم لطمه بخورد.

او با بیان اینکه فولاد یکی از بهترین‌های ایران است اضافه کرد: این تیم دارد رشد می کند. بازیکنان جوان و با تجربه ما تلاش می کنند اما صبر و تحمل نیست. من قصد نمایش نداشتم که می‌خواستم چهار گوشه زمین را ببوسم و خداحافظی کنم. فقط به خاطر بازیکنان برگشتم چون نمی‌خواهم پشت آنها را خالی کنم. پارسال هم همین موقع من می‌خواستم خداحافظی کنم اما مسئولان باشگاه از من حمایت کردند. الان هم به عنوان یک سرباز در اینجا می‌مانم. دوست ندارم بیخودی به ما حمله شود. اجازه بدهید بازی تمام شوم و ما تجزیه و تحلیل کنیم. ما ۶ بازیکن در قسمت تهاجمی تیممان را تغییر داده‌ایم. چند بازیکن جدید به ما اضافه شده‌اند. اینها هماهنگی نمی‌خواهند؟ مگر قرار است من همه تیم‌ها را ببرم؟ من از بازیکنام می‌خواهم در همه بازی‌ها با همه توان‌شان بازی کنند اما در بعضی بازی‌ها هم توپ وارد دروازه نمی‌شود. تیم های بزرگ فوتبال هم می‌بازند. اگر این رفتار ادامه پیدا کند من به عنوان یک فرد حقیقی حتما شکایت می‌کنم. یک سری فقط برای تخریب به ورزشگاه می‌آیند. از مدیریت باشگاه می‌خواهم با این افراد برخورد کنند. از من حمایت نکنند اما از بازیکنان حمایت کنند. بازیکن ۲۲ ساله ما چند دقیقه اصلا تعادل نداشت و همه توپ ها را به حریف داد. او می‌بیند که مربیش فحش می‌خورد و بهم می‌ریزد. اگر قرار است من بروم و یک مربی بومی بیاید من می روم و دست او را هم می بوسم. آیا بعد از من مربی بومی می آید؟ آخرین مربی های بومی که در لیگ مربی گری می کنند، من، داریوش یزدی و عبدالله ویسی هستیم. هر کدام از ما برکنار شود مربی غیر بومی به اینجا می آید. در چند بازی آخر فصل قبل از ۱۰ بازیکن بومی استفاده کردم. نمی خواستم که فرار کنم. می خواستم تیم را برای امسال آماده کنم.

انتهای پیام