اکبر ارمنده در گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی وضعیت گزارشگری بازی‌های فوتبال در جام جهانی اظهار کرد: جام جهانی اوج فوتبال است. مسابقات جام جهانی جذابیت بیشتری نسبت به مسابقات دیگر دارد و شنونده و بیننده‌ از طریق رادیو و تلویزیون مسابقات را دنبال می‌کنند؛ بنابراین گزارشگر باید حس و حال داشته باشد، اغراق را کنار بگذارد و چیزی که می‌بیند را گزارش کند. در گزارش‌های تلویزیونی بیننده تصاویر را تماشا می‌کند و نیاز به توضیحات واضح از طرف گزارشگر ندارد.

او درباره‌ی گزارشگری فوتبال در تلویزیون تصریح کرد: گزارشگر باید اسامی بازیکنان را معرفی کند به دلیل اینکه مردم تمام این بازیکنان را نمی‌شناسند. زیاد حرف زدن، اطاله کلام است و باید گزارش به گونه‌ای باشد که بیننده خسته نشود و یک لحظه سکوت کردن در گزارشگری معنایی ندارد.

این گزارشگر ورزشی رادیو و تلویزیون با اشاره به شیوه گزارشگری در رادیو بیان کرد: گزارشگر باید بتواند به شکلی فضاسازی کند که شنونده‌ای که از رادیو مسابقه را می‌شود هم فکر کند از تلویزیون می‌بیند.

ارمنده با بیان اینکه حس گزارشگر در حین گزارش بسیار مهم است، اظهار کرد: گزارشگر باید بداند چگونه حس خود را منتقل کند. او باید اوج حس و نشاط خود از جام جهانی را دقیقا به همان شکل به بیننده انتقال دهد. در نتیجه این می‌تواند یک گزارش خوب و قابل قبول باشد تا اینکه فقط یک کار گزارشی از مسابقات لیگ برتر انجام دهد. قطعا بین جام جهانی و مسابقات لیگ برتر تفاوت وجود دارد و بیننده‌ها هم خواسته و انتظارات کاملا متفاوتی از گزارشگر خواهند داشت. قانون گزارشگری یک مسابقه معمولی با جام جهانی فرقی ندارد اما گزارشگر باید حس و حال دیگری در جام جهانی داشته باشد که بیننده را جذب کند.

او با انتقاد از شیوه گزارش برخی گزارشگران گفت: گاهی گزارشگران در مسابقات مطالبی را بیان می‌کنند که بیننده آزار می‌بیند. این در حالی است که بیننده فقط می‌خواهد فوتبال را ببیند و کاری به اینکه برای مثال رونالدو دیشب نخوابیده است، ندارد. یکسری اطلاعات در فوتبال باید باشد و درباره بازیکنان اطلاعاتی در جام جهانی وجود دارد که به بیننده منتقل می‌شود، اما اطلاعات دیگری هم گاهی توسط گزارشگر ارائه می‌شود که برای بیننده و شنونده قابل قبول نیست.

ارمنده در پایان به شیوه گزارش بازی‌های تیم ملی ایران در جام جهانی اشاره کرد و گفت: درست است که تیم ملی ایران را دوست داریم و حس و حال ما متفاوت است، اما متاسفانه در برخی مواقع در گزارش بازی‌های ایران خیلی اغراق شد که نیازی نبود چون بیننده فوتبال را می‌بیند و می‌داند که تیم ایران با تیم‌های قدرتمند اسپانیا، پرتغال و مراکش بازی می‌کند. اما گاهی در گزارش‌های بازی‌های تیم ملی خودمان نیز این قوانینی که گفتم رعایت نشد که چندان خوشایند بیننده نبود.

انتهای پیام