شهرام رحیم‌بخش در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به نبود ذهنیت مثبت درباره این طرح، اظهار کرد: طرح اخذ مالیات از خانه‌های خالی در سال 86 به تصویب رسیده و در ماده 54 قانون پیش‌بینی شده و قرار بود از سال 95 اجرایی شود اما با مشکل مواجه شده و مجدداً در سال 94 اصلاحیه داشته و در ماده 54 مکرر قانون مالیات‌های مستقیم گنجانده شده است.
وی با بیان اینکه براساس این قانون خانه‌هایی با سابقه یکسال خالی ماندن مشمول مالیات می‌شوند، تصریح کرد: تا کنون در کشور موفق به ایجاد بانک اطلاعاتی جامع و موفقی درباره خانه‌های خالی و لوکس و ویلایی نشدند.
رحیم‌بخش با اشاره به اینکه این طرح مسکن و شهرسازی را مکلف کرده تا سامانه‌ای به نام املاک و اسکان ایجاد کند، افزود: در این سامانه املاک خالی شناسایی و درج خواهد شد.
وی خارج شدن مسکن از ردیف کالاهای سرمایه‌ای را از مزایای اجرای این طرح دانست و ادامه داد: طرح اخذ مالیات از خانه‌های خالی و ویلاهای تفریحی باعث می‌شود مردم به مسکن به عنوان کالای مصرفی نگاه کنند و از ردیف کالاهای سرمایه‌ای خارج شود.
عضو هیئت مدیره اتحادیه مشاورین املاک همدان با تأکید براینکه با اجرای این طرح بسیاری از خانه‌های خالی به چرخه مسکن وارد می‌شود، یادآور شد: با توجه به اینکه درآمدهای مالیاتی در این طرح مطرح شده است، درامدهای مالیاتی کشور با اجرای این طرح افزایش می‌یابد.
وی با اشاره به معایب طرح اخذ مالیات از خانه‌های خالی و ویلاهای تفریحی در کشور، تصریح کرد: چگونگی جلوگیری از فرارهای مالیاتی و چگونگی شناسایی خانه‌های خالی از مشکلات جدی اجرای این طرح است.
رحیم‌بخش کاهش ساخت‌وساز و تولید مسکن، رکود و دامن زدن به کاهش اشتغال را از دیگر معایب این طرح دانست و گفت: با اجرای این طرح در نهایت مالکان این خانه‌ها هزینه‌های پرداختی خود را به قیمت مسکن اضافه می‌کنند و ممکن است باعث رشد قیمت مسکن شود بنابراین در بلندمدت در رسیدن به اهداف این طرح موفق نخواهیم بود چرا که راهکاری برای اطلاع از تعداد واحدهای مسکونی خالی نداریم.
وی با بیان اینکه چیزی حدود 8 درصد از کل املاک کشور خالی هستند، خاطرنشان کرد: اگر قرار است مالیات از خانه‌های خالی درنظر گرفته شود، این مالیات باید برای خانه‌های لوکس و ویلایی باشد.
انتهای پیام