زیور پروین که در سال 90 همراه با دختر 18 ساله اش مورد حمله اسید پاشی قرار گرفت و دخترش را چند روز بعد از این حادثه به علت جراحت های ناشی از سوختگی از دست داد در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به دو حادثه اسیدپاشی طی یک ماه گذشته در دو نقطه از کشور گفت: چند روز پیش متوجه شدم دختری یک روز قبل از عید در تبریز مورد اسید پاشی قرار گرفته و من از همان روز دوباره به گذشته رفته ام و واقعا احساس خوبی ندارم ، یکی از آرزوهای من این است که این درد برای هیچ کس دیگری اتفاق نیفتد.

وی درباره دردها و رنج های یک قربانی اسیدپاشی اظهارکرد: حالا که به دردهایی که تحمل کرده ام نگاه می‌کنم معتقدم اگر به آن موقع برمی‌گشتم و حق انتخاب داشتم حاضر بودم با اسلحه به سرم شلیک می‌کردند و زندگی ام تمام می شد اما زجر اسید را نمی‌شود توصیف کرد، چراکه پایانی ندارد.

این قربانی اسیدپاشی ادامه داد: در این سال‌ها سر کوچک‌ترین نه گفتن و اختلافاتی که در جامعه پیش می آید، اسید پاشی اتفاق می افتد و می‌توان گفت که این مسئله در جامعه ما شایع تر شده و محدود شدن فروش اسید یکی از کارهایی است که واقعا می تواند در کم شدن حوادث اینچنینی تاثیر گذار باشد و آن دسته از مشاغلی که به اسیدنیاز دارند هم باید طی سازوکاری با سند و مدرک اسید را خریداری کنند تا این مایع خطرناک به راحتی در دسترس همه نباشد.

پروین با بیان اینکه من و امثال من آسیب خودمان را دیدیم و هیچ کس دیگری به جز کسانی که مورد اسید پاشی قرار گرفته‌اند، نمی‌توانند این درد  را درک کنند، تصریح کرد:  امیدوارم این قبیل حوادث برای هیچ فرد دیگری رخ ندهد ، اما عمق این فاجعه را فقط افرادی که خودشان قربانی اسید شده اند درک می‌کنند.

این قربانی اسیدپاشی خواستار ورود مسئولان به موضوع منع خرید و فروش آسان اسید شد و گفت: از نمایندگان مجلس و مسئولان مربوطه می‌خواهم که از دسترس خارج شدن اسید را پیگیری کنند تا وقوع این حادثه کم شود.

پروین با انتقاد از آسان شدن خرید اسید، تصریح کرد: خرید این مایع این روزها به قدری آسان شده که با یک تماس تلفنی می‌توان آن را تهیه کرد، حتی شنیده ام که در فضای مجازی هم اسید را با پیک ارسال می کنند. بنابراین با محدودیت فروش اسید، فردی که دچار خشم و عصبانیت است و فکرش به سمت اسیدپاشی می رود این فرصت را می یابد که خشمش را فروکش کند و از اتفاق ناگوار دیگری جلوگیری شود .

وی، وقوع هر اقدام به اسید پاشی را تداعی کننده همان دردها و آزارها برای قربانیان قبلی این جنایات توصیف کرد و گفت: روزی قربانی اسید شدم و پس از آن، هربار با شنیدن خبر اسید پاشی جدید به همان روزهای اول و اوج دردهایم برمی‌گردم، البته اگر بتوان گفت که درد فعلی ما اوج درد نیست. همیشه با خودم می‌گویم کاش اتفاقی که برای من افتاد برای هیچ فرد دیگری رخ ندهد؛ چراکه هرطوری هم که بشود با یک انسان برخورد کرد و از او انتقام گرفت یا عقده‌های شخصی را سرس خالی کرد، باز هم اسید روپاشی روشی ناجوانمردانه است و اگر نظر من را بخواهی قتل بهتر است از اسیدپاشی.

پروین، یکی دیگر از مسائلی را که سبب افزایش اسیدپاشی در جامعه شده است، عدم برخورد قاطعانه با عاملان این جنایت دانست و با انتقاد از این رویه به ایسنا، تصریح کرد: بعد از 7 سال هنوز پرونده اسیدپاشی من باز است و در حالی که چشم‌هایم و صورتم را از دست داده ام حکم رأی باز 10 ساله برای فردی که رویم اسیدپاشید صادر کرده‌اند که بر اساس این حکم، اسیدپاش امتیازهایی گرفته و می تواند از امکان اشتغال و درآمدزایی در پوسته خارجی زندان برخوردار شود و آنطور که من شنیده‌ام او در هفته سه روز را خارج از زندان به سر می برد که این بی توجهی قانون، برای من از درد اسیدهم بدتر است .

وی با انتقاد از بی توجهی به قربانیان اسیدپاشی گفت: ما رها شده‌ایم و کسی نمی‌پرسد که ما حالا چه می‌کنیم ، اگر همواره اینطور باشد که برخوردی صورت نگیرد و ترسی در دل اسید پاش نیفتد آنوقت هرفردی با کوچکترین مساله ای به سمت اسید پاشی می رود و در واقع فایده جرم را از هزینه‌اش بیشتر می بیند.

این قربانی اسیدپاشی با بیان اینکه از نظر من حکم قصاص اسیدپاش باید تحمل همان درد هایی که ما کشیده‌ایم باشد، گفت: وقتی می گوییم قصاص یعنی تکرار همان دردهای ما. بنابراین آن فرد نیز باید چیز هایی که ما از دست داده‌ایم را از دست بدهد تا هم خودش و هم جامعه عواقب چنین  اقدامی را درک کند.

انتهای پیام