به گزارش ایسنا و به نقل از زی‌نیوز، به نظر بسیاری از مردم، داروهای ضد افسردگی، تاثیر زیادی ندارند و دانشمندان، در این راستا یک سری شاخص‌های خونی شناسایی کرده‌اند که ممکن است به فهم دلیل این موضوع کمک کند.

پژوهشگران "دانشگاه پزشکی ماینتس" (University Medical Center Mainz) و "موسسه روان‌پزشکی مکس پلانک" (Max Planck Institute of Psychiatry) در آلمان، نوعی موش پرورش داده‌اند که به آنها این امکان را می‌دهد که اثرات خونی مرتبط با واکنش به داروی ضد افسردگی را شناسایی کنند و اهمیت گیرنده‌های گلوکوکورتیکوئید مربوط به استرس را در بهبودی پس از افسردگی نشان دهند.

به گفته "سازمان سلامت جهانی" (World Health Organization)، افسردگی شدید، دلیل اصلی ناتوانی است که بر حدود 350 میلیون نفر در جهان اثر می‌گذارد اما تنها یک سوم بیماران، از اولین داروی ضد افسردگی تجویز شده سود می‌برند.

اگرچه درمان‌های در دسترس فعلی، بی‌خطر هستند، تنوع خاصی در نتیجه درمان ضد افسردگی وجود دارد.

هیچ ارزیابی بالینی وجود ندارد که با اطمینان زیاد پیش‌بینی کند که یک بیمار خاص به نوع بخصوصی از داروی ضد افسردگی پاسخ می‌دهد.

پیدا کردن موثرترین درمان ضد افسردگی برای هر بیمار، به آزمون و خطا بستگی دارد که بر نیاز ضروری به ثبت راهبردهای مفهومی جدید برای شناسایی شاخص‌های زیستی مرتبط با یک واکنش مثبت، تاکید می‌کند.

دانشمندان برای برخورد با این چالش، یک رویکرد تجربی جدید را در حیوانات ثبت کردند که بر نخستین نمونه‌های شدید در واکنش به درمان ضد افسردگی، تاکید دارد. این مدل، با شناسایی پاسخ‌دهندگان خوب و ضعیف به درمان ضد افسردگی، وضعیت بالینی را شبیه‌سازی می‌کند.

دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که این شرایط در موش شناسایی شاخصه‌های زیستی پیرامونی معتبر را برای واکنش به درمان ضدافسردگی آسان می‌سازد و احتمالا می‌تواند در انسان به کار رود.

تانیا کاریلو روآ" (Tania Carrillo-Roa) از موسسه روان‌پزشکی ماکس پلانک گفت: ما توانستیم گروهی از ژن‌های مرتبط با واکنش ضدافسردگی را در موش‌ها شناسایی کنیم؛ سپس صحت آن را در یک گروه از بیماران مبتلا به افسردگی از میان مشارکت‌کنندگان "دانشگاه اموری" در آتلانتا بررسی کردیم.

این رویکرد ادعا می‌کند که نشانه‌های مولکولی مرتبط با واکنش ضد افسردگی در موش‌ها در حقیقت توانست نتیجه درمان ضد افسردگی را در گروه بیمار پیش‌بینی کند.

تحلیل‌های بیشتر مشخص کرد که گیرنده گلوکوکورتیکوئید که یکی از مهم‌ترین عوامل در تنظیم دقیق سیستم هورمونی استرس است، واکنش به درمان ضد افسردگی را شکل می‌دهد.

نهایتا، شناسایی شاخص‌های پیش‌بینی واکنش‌های فردی به درمان، با بررسی آزمون و خطا به واسطه تجویز داروهای ضد افسردگی، به طور چشمگیری کیفیت مراقبت/ درمان را برای بیماران افسرده بهبود بخشید.

در آینده ممکن است این رویکرد به عنوان الگویی برای کشف درمان بهبود یافته و متناسب با بیماران مبتلا به افسردگی ارائه شود.

انتهای پیام