صادق میرزایی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: من همواره فعالان تشکیلاتی را از سطح عموم جامعه جلوتر می‌دانم اما مسلما فضای تشکیلات متاثر از فضای جامعه است و همه خواست‌ها، کاستی‌ها و نقاط ضعف و قوت جامعه در تشکل که خود نهادی برخاسته از جامعه است، متجلی می‌شود. 

وی خاطرنشان کرد: در تشکل‌های دانشجویی با آموزش و گزینش سعی می‌شود آسیب‌های موجود در جامعه کمتر تجلی یابد و نقاط قوت جامعه در تشکل‌ها برجسته‌تر شود ولی این نیست که ساحت تشکل را از جامعه منفک بدانیم.

مسئول واحد آموزش اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان کشور عنوان کرد: همانگونه که در جامعه نوعی نا امیدی و سستی در تلاش برای تغییر شرایط حاکم بر جامعه دیده می شود، این ناامیدی در تشکل‌های دانشجویی هم نفوذ کرده است. 

میرزایی با بیان اینکه متاسفانه ما امروزه شاهد تعدی به جایگاه تشکل‌های دانشجویی از سوی نهادهای دولتی و حاکمیتی هستیم، گفت: دست‌های پیدا و پنهانی در تلاش است که با بکارگیری محدودیت‌های قانونی و غیرقانونی نفوذ و کارکرد تشکل‌های دانشجویی را کاهش دهد.

وی افزود: این مساله در کنار مضیقه‌های مالی، عدم رشد اجتماعی و فردمحوری که در نسل‌های جدیدتر تشدید یافته، سبب شده است که تشکل‌ها روز به روز گزینه‌های محدودتری را پیش روی خود ببینند و ثمربخشی کمتری را برای فعالیت‌های خود متصور شوند و این سبب کم انگیزگی در آن‌ها شده است.

میرزایی با اشاره به اینکه جنبش دانشجویی یک مجموعه همگن نیست، گفت: تشکل و نهادهای مختلف دانشجویی اهداف گوناگون فرهنگی، سیاسی، علمی و اجتماعی را دنبال می‌کنند اما مسلما مسائل سیاسی اجتماعی و در راس آن دو مساله آزادی و عدالت همواره سرلوحه فعالیت‌های دانشجویی بوده و خواهد بود.

وی خاطر نشان کرد: به نظر من همین کم انگیزگی و کم امید شدن از امکان ایجاد تغییر در کشور از مهم‌ترین مسائلی است که جنبش دانشجویی را تهدید می کند و ادامه این شرایط می‌تواند سبب تشدید بی‌تفاوتی نسل‌های متاخر نسبت به آینده کشور شود.

این فعال دانشجویی ادامه داد: البته باید به خطر استحاله آرمان‌ها و ارزش‌های جنبش دانشجویی و درخواست‌ها و اهداف جریان‌های سیاسی کشور هم اشاره کرد که هم ردیف خطر فوق است، ضرورت استقلال فکری و تفکر انتقادی در تشکل‌های دانشجویی امروز بیش از پیش احساس می شود.

مسئول واحد آموزش اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان کشور در پاسخ به این سئوال که چگونه می‌توان پویایی را به جنبش دانشجویی بازگرداند، گفت: اینجاست که همان قضیه گلستان سعدی پیش می‌آید، امیدوار بود آدمی به خیر کسان، مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان، اگر از محدودیت‌های ساختگی بر تشکل‌های دانشجویی کاسته شود و تشکل‌ها هم تلاش بیشتری در مسائل آموزشی و تربیت نیروی توانمند معرفتی و اجرایی داشته باشند، می‌توان بر میزان تاثیرگذاری و به تبع آن انگیزه و استقلال فکری و اجرایی در جنبش دانشجویی افزود.

انتهای پیام