به گزارش ایسنا، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه مستقل رأی الیوم در تحلیلی نوشته است: "استعفای حریری در راستای نقشه راه عربستانی - آمریکایی است که حزب الله، شاخه نظامی و قوی نزدیک به ایران را هدف قرار می‌دهد؛ ایرانی که به تهدید موجودیتی برای اسرائیل و خطر بزرگی علیه امنیت عربستان و ثبات آن به دلیل حمایت نامحدود از محور مقاومت چه در یمن و چه در لبنان تبدیل شده است. انصارالله خسارت‌های انسانی بزرگی را به عربستان در مرزهای جنوبی‌اش وارد کرده و جایگاه عربستان را با حمله به عمق آن با موشک‌های بالستیک پیشرفته زیر سوال برده است و آن را تهدید می‌کند.
اطلاعات ما نشان می‌دهند که عربستان با هماهنگی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا برای تشکیل ائتلاف عربی مثل ائتلاف عربستان در یمن تلاش می‌کند که در حمله احتمالی به حزب الله نوک پیکان خواهد بود. بعید نیست که اسرائیل نیز ستون فقرات این ائتلاف باشد. اخبار فاش شده در لندن نشان می‌دهند که عربستان تماس‌های محرمانه‌ای با اردن داشته و از این کشور خواسته به ائتلاف جدید بپیوندد. هرچند این اخبار تأیید نشده است.
این منابع بعید ندانستند که هر گونه تشدید موضعی علیه حزب الله در لبنان با تشدید موضع نظامی علیه قطر در صورت موافقت آمریکا همراه باشد و این مساله به زودی رخ خواهد داد. به گفته این منابع، ۷۰۰۰ سرباز مصری از نیروهای ویژه اکنون در پایگاهی در شمال ابوظبی و در ۴۰ کیلومتری مرزهای قطر هستند و آماده‌اند تا وارد مداخله نظامی شوند. اما چراغ سبز آمریکا ضروری و حتی حتمی است چراکه تعداد نیروهای ترکیه در قطر طی هفته‌های اخیر به ۳۰ هزار تن افزایش یافته است.
لحن انتقادآمیز سعد حریری، نخست وزیر مستعفی لبنان علیه ایران و متهم کردن تهران به "تروریسم و تخریب و تهدید به قطع دست کسانی که به جهان عرب لطمه بزنند"، لحن بی‌سابقه‌ای بود. این لحن تکمیل کننده انتقاد شدید ثامر السبهان، وزیر مشاور عربستان بود که در آن حزب الله را "حزب شیطان" توصیف کرد و سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان را با توصیفاتی خارج از عرف سیاسی و دیپلماتیک به انتقاد کشید.
حریری با عجله به ریاض فراخوانده شد. او ظرف چند ساعت به عربستان رفت بعد از اینکه تمامی ارتباطات رسمی‌اش را قطع کرد. بعید نیست که این استعفا و سخنرانی انتقادآمیزش بر او دیکته شده باشد. این نشان می‌دهد که دوستی‌اش نسبت به عربستان بر دوستی‌اش نسبت به لبنان برتری دارد. به عقیده ما اگر طرح از بین بردن حزب الله و نابودی ایران موفق شود و نیروهای اسرائیلی بار دیگر بیروت را اشغال کنند، حریری اگر قرار باشد به بیروت بازگردد بر پشت تانکی عربستانی باز خواهد گشت.
اعلام جنگ علیه حزب الله تنها با هماهنگی کامل با اسرائیل انجام خواهد شد چراکه عربستان نمی‌تواند در آن واحد وارد دو جنگ هم در یمن و هم لبنان و شاید ایران شود. علاوه بر این مرزهای جغرافیایی میان عربستان و لبنان وجود ندارد و هم‌پیمانانش ضعیف‌تر از این هستند که حزب الله را شکست بدهند؛ حزب اللهی که مهارت‌ها و تجارب و تجهیزات نظامی دارد که تنها چهار کشور در منطقه یعنی مصر، امارات، سوریه و عربستان آن را دارند.
سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان زمانی که به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل نسبت به هرگونه جنگ علیه لبنان هشدار داد و از یهود خواست از فلسطین به کشورهایی که از آنجا آمده‌اند، فرار کنند، بیهوده سخن نگفت. مردی که بانک‌های عقل و ذهن‌های شجاع و جسور را در اختیار دارد، قطعا درباره طرح عربستان و آمریکا اطلاعات مفصل و موثقی نیز دارد.
طبل جنگ در ریاض به صدا درآمده است و انعکاسش در تمامی منطقه شنیده می‌شود. استعفای حریری یکی از آن‌هاست. سؤال این است که زبانه اول این جنگ کی و نه کجا شعله ور خواهد شد. لبنانی که دو سال بدون رئیس‌جمهور زندگی کرده می‌تواند بدون نخست وزیر یا دولت زندگی کند و طرف‌هایی که در جبهه مقابل می‌ایستند این واقعیت را به خوبی درک می‌کنند برای همین سریع وارد عمل می‌شوند و اول نظام بانکی لبنان را برای فلج کردن کل اقتصاد این کشور و به عنوان مقدمه‌ای برای محاصره این کشور مثل محاصره یمن فلج می‌کنند.
این ماجراجویی عربستان و آمریکاست که عواقبش معلوم نیست. ورود اسرائیل به این جنگ برایش گران تمام خواهد شد. این جنگ احتمالا آخرین جنگ در منطقه باشد مثل جنگ جهانی دوم که به جنگ‌های اروپایی پایان داد و اتحادیه اروپا بر آوارهایش بنا شد.
فکر نمی‌کنیم اسرائیلی که از سال ۱۹۷۳ در تمامی جنگ‌ها شکست خورده از این جنگ پیروز بیرون بیاید. محور مقاومت به خوبی برای این جنگ آماده است و توانایی‌های حزب الله در مقایسه با همتای خود طی جنگ ۲۰۰۶ چندین برابر شده است. علاوه بر این سوریه، ایران و عراق و هزاران داوطلب از سرتاسر جهان در این جنگ شرکت خواهند کرد و این را نیز نباید فراموش کنیم که حماس نیز که روابط کامل خود را با ایران و سید حسن نصرالله بازیافته در این جنگ شرکت خواهد کرد.
فضای کنونی لبنان شبیه فضای قبل از حمله اسرائیل به جنوب این کشور در سال ۱۹۸۲ است با یک تفاوت اساسی و آن اینکه حزب الله سازمان آزادیبخش فلسطین نیست. لبنان خاک و وطنش است و تا آخرین گلوله خواهد جنگید و تمامی سلاح‌هایش را به کار خواهد گرفت چراکه آخرین جنگ بزرگ اوست.
هیچ کس خواهان جنگ نیست اما اگر این جنگ بر محور مقاومت تحمیل شود نتایج آن با جنگ‌های سابق فرق خواهد کرد."
انتهای پیام