مدیر مدرسه طبیعت(وی ول) سنندج در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: مدرسه طبیعت از سه سال پیش در ایران راه اندازی شده است که اولین آن مدرسه طبیعت کاوی کنج مشهد بود که توسط آقای عبدالحسین وهاب زاده بوم شناس ایرانی   راه اندازی شد.  

شاهو دربندی افزود: در نمای اول فکر می‌کنیم که مدرسه باید دارای یک مکان ساختار یافته همچون یک شهربازی و یک کلاس آموزشی با نظم و ترتیب و دارای ساختار مشخص آموزشی و تفریحی باشد اما خوشبختانه فضای مدرسه طبیعت عمدا نامنظم است و از فضای عرف مدارس دیگر جدا بوده که دلیل آن برای برانگیختگی حس کنجکاوی در کودکان است.  

وی عنوان کرد: تمامی چیزهایی که در این مکان وجود دارد حتی الامکان استفاده و یک ساختار مشخصی ندارند و کودکان می‌توانند به هر شکلی که دوست دارند از آنها استفاده کنند.  

مدیر مدرسه طبیعت( وی ول) سنندج در ادامه تصریح کرد: این نامنظمی موجب می‌شود که خلاقیت کودکان در این مکان‌ها برانگیخته شود و با طبیعت و فضا ارتباط مستقیم برقرار کرده و این حس کنجکاوی و جستجوگرانه را در کودکان برانگیخته کند.  

دربندی عنوان کرد: ما به عنوان تسهیل گر به هیچ کودکی اجبار نمی کنیم که در این زمان و در این جلسه این کار یا فعالیت را انجام دهد، بلکه این فضا برای کودکان قرار داده شده که چه کاری را انجام دهند و آزاد بوده و با انتخاب خود فعالیت هایی را زیر نظر تسهیل گر انجام می دهند.  

وی در ادامه عنوان کرد: در حال حاضر تعداد 10 نفر تسهیل گر به صورت پاره وقت در مدرسه طبیعت فعالیت می کنند که در صورت حضور کودکان این تسهیل گران نیز حضور خواهند داشت و به ازای 5 تا 7 کودک و به ازاء سن کودک یک تسهیل گر مراقب کودک خواهد بود؛ تا زمانی که آسیب جدی به کودک وارد نشود، از دور مراقب خواهند بود و در موقع احساس خطر کودک را هدایت و راهنمایی و بعد از آن هم ارتباط کودک با این بستر را تسهیل می‌کنند. 

مدیر مدرسه طبیعت وی ول گفت: اگر کودکی نتواند در جمع حضور یابد سعی می کنیم این کودک را در جمع بگنجانیم که این کار با دعوت یا با دادن پیشنهاد و گفتن داستان و تعریف از کودک، او را وارد جمع خواهند کرد.

دربندی عنوان کرد: مدرسه طبیعت بستری است که انواع عناصر طبیعی هچون آب، خاک، گیاه و حیوان در آن وجود دارد و کودک با این عناصر از طریق حواس پنجگانه ارتباط مستقیم برقرار می کند.  

وی ادامه داد: کودکانی که در روستاها زندگی می کنند خود در مدرسه طبیعت هستند و کودکان روستاها در دامن طبیعت بدون تسهیل گر با طبیعت ارتباط برقرار می کنند، اما کودکان آپارتمان نشین نمی توانند با جامعه، طبیعت و محیط زیست ارتباط برقرار کنند و حضور آنها در مدرسه طبیعت می تواند موجب برقراری این ارتباط شود. 

وی بیان کرد: کودکان شهری هیچ کدام با مدرسه طبیعت یا آشنایی ندارند و یا اگر داشته باشند بر اساس اصول خودانگیختگی و ساختاریافته نیست و فقط از طریق کتاب و آموزش و یا تلویزیون آن را یاد می گیرند. 

دربندی افزود: متاسفانه دیدگاه والدین تغییر کرده است و کودکی که در یک خانواده وجود دارد، از طرف پدر، مادر، خواهر، برادر، و آشنایان مورد سرزنش واقع می شود که این کار رو نکن و این کار را بکن یا به این دست نزن و غیره که این موارد موجب می شود این کودک سرکوب شده و با یک گوشی موبایل خود را سرگرم نماید و ارتباط آنها با جامعه در آینده با مشکل روبرو خواهد شد.  

مدیر مدرسه وی ول در ادامه سخنان خود گفت: هدف اولیه مدرسه طبیعت در وهله اول ارتباط کودک از طریق حواس پنجگانه با عناصر گفته شده و ارتباط کودک با سایر کودکانی که در مدرسه طبیعت حضور دارند و در وهله دوم تسهیل گری توسط تسهیل گران برای ایجاد ارتباط با محیط و سایر کودکان تا زمانی که آسیب جدی به آنها وارد نشود است و اگر یا با هم درگیر شوند وارد عمل خواهند شد .

وی در ادامه اظهار کرد: مدارس طبیعت باید دارای جلسات مستمر باشد تا بتوان ارتباط با کودکان و تسهیل گران به صورت مداوم ادامه داشته باشد؛ اجباری برای انجام هیچ کاری وجود ندارد به طور مثال کار کشاورزی به صورت عملی توسط کودکان انجام شده که در طی یک مدت دانه را کاشته و بعد از مدتی آن را آبیاری و در مرحله دیگری محصول را برداشت و استفاده می ‌کنند که این در نتیجه حضور مداوم در مدارس طبیعت بوده است. 

دربندی در ادامه عنوان کرد: در نهایت نتیجه این است که رشد طبیعی و فیزیکی کودک تامین می شود نه مانند کودکان امروزی که به دلیل فعالیت کم دچار اضافه وزن و انواع بیمارها هستند.  

وی در ادامه گفت: کودکی که در یک کلاس درس می نشیند و به کلاس های تقویتی فرستاده می شود و تست می زند، در نهایت در یک اتاق با یک همسن و سال خود بازی می کند یا با گوشی سرگرم می شود این کودک این تمرین را ندارد که وارد جامعه شود و خلاقیت این کودک رشد نکرده است و در نهایت در بعد زیست محیطی کسی که طبیعت را در دوران کودکی با تمام وجود حس نکند نمی تواند حافظ محیط زیست باشد؛ اما اگر کودکی زیر 10 سال با طبیعت ارتباط مستقیم داشته باشد بهتر می تواند حافظ و نگهدار طبیعت و محیط زیست باشد. 

وی در پایان یادآور شد: آموزش و پرورش و مهدهای کودک با ما همکاری و تعامل خوبی داشته‌اند و انتظار داریم والدین و کسانی که در آپارتمان‌ها زندگی می کنند کودکان خود را با طبیعت آشنا کنند تا کودک بتواند ارتباط مستقیمی را با طبیعت برقرار کند و در آینده بهتر و راحتتر با جامعه و طبیعت ارتباط برقرار کند .