به گزارش ایسنا، مبحث باکتری‌های مقاوم به آنتی بیوتک در حال تبدیل شدن به مشکلی جدی در دنیای پزشکی است و این موضوع در مورد باکتری‌هایی که در دسته‌بندی جرم منفی قرار دارند بغرنج‌تر نیز هست.

این باکتری‌ها دارای دو غشای سلولی هستند که سبب می‌شوند داروها به خوبی نتوانند به درون آنها نفوذ کرده و آنها را نابود کنند.

محققان "موسسه فناوری ماساچوست"(ام.آی.تی) موفق شده‌اند با استفاده از نانوفناوری راهی برای مقابله با این پدیده بیایند.

در مطالعه‌ای جدید آنها اعلام کرده‌اند که یک پپتاید ضد میکروبی که در نانوذرات سیلیکون تعبیه شده موفق شده به خوبی بخش زیادی از باکتری‌های موسوم به Pseudomonas aeruginosa را که در ریه موش‌ها مبتلا به ذات‌الریه وجود دارد نابود کند. این باکتری‌ها از نوع جرم منفی هستند.

این رویکرد می‌تواند برای بسیاری از بیماری‌های صعب‌العلاج دیگر نیز مورد استفاده قرار بگیرد خصوصا که از این روش برای رساندن داروهای ضد سرطان می‌توان استفاده کرد.

محققان انستیتوی "کخ"(Kokh) که مسئول این تحقیق هستند در گزارش خود آورده‌اند: شباهت‌های زیادی در چالش‌ دارورسانی وجود دارد که همه آنها در رساندن دارویی که سبب نابودی تمام باکتری‌ها می‌شود مشترک هستند.

با روندی که باکتری‌ها به طور فزاینده‌ای به آنتی بیوتیک های مقاوم می‌شوند، یکی از عواملی که برخی از محققان آن را بررسی می‌کنند، پپتیدهای ضد میکروبی از جنس پروتئین‌های دفاعی طبیعی هستند که می‌توانند بسیاری از انواع باکتری ها را از بین ببرند.

چند سال پیش، همین تیم به بررسی امکان انتقال پپتیدهای ضد میکروبی به روش هدفمند با استفاده از نانوذرات پرداختند. آنها همچنین تصمیم گرفتند پپتید ضد میکروبی را با پپتید دیگری ترکیب کنند که به غشاهای باکتریایی متقابل دارو کمک کند.

 روش جدید که بر اساس کار قبلی ساخته شده است نشان می‌دهد این "پپتیدهای متحرک" می‌توانند به طور موثر سلول‌های سرطانی را از بین ببرند.

برای به حداقل رساندن عوارض جانبی بالقوه، محققان پپتید را در نانوذرات سیلیکونی بسته‌بندی کردند که مانع انتشار پپتیدهای بیش از حد و آسیب رساندن به بافت در هنگام رسیدن به اهدافشان می‌شود.

 برای این مطالعه، محققان ذرات را مستقیما در داخل نای موش‌ها قرار دادند، اما برای استفاده انسانی، آنها قصد دارند یک ماده دارویی را ایجاد کنند که می‌توان آن را در معرض استنشاق قرار داد.

پس از آنکه نانوذرات به موشها با عفونت باکتریایی مهاجم داده شدند، حدود یک میلیونم تعداد باکتری‌ها در ریه هایشان باقی ماند و به مدت طولانی زنده ماندند.

محققان همچنین دریافتند که پپتیدها می‌توانند نمونه‌های این باکتری  مقاوم به دارو را که از بیماران گرفته شده و در آزمایشگاه رشد می کنند، نابود کنند.

این تیم تحقیقاتی اکنون در حال پیگیری پپتید دیگری است که می‌تواند پپتیدهای ضد میکروبی را به مکان صحیح بدن هدایت کند. پروژه مربوطه شامل استفاده از پپتیدهای متحرک برای کمک به آنتی بیوتیک‌های موجود است که باکتری‌های دو غشایی را نابود می‌کند.

نتایج این تحقیق در نشریه علمی Advanced Material منتشر شده است.

انتهای پیام