اسدالله قره‌خانی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص جزئیات امضای قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی بین شرکت ملی نفت ایران، کنسرسیوم شرکت توتال، شرکت ملی نفت چین و پترو پارس گفت: بیشترین عملیات در میدان مشترک بین ایران و قطر است و مقرر شده که در آنجا دو سکوی نفتی و همچنین ۳۰ حلقه چاه احداث شود که از این ۳۰ حلقه چاه، ۲ حلقه توصیفی و ۲۸ حلقه توسعه‌ای است. همچنین ۲ خط لوله انتقال گاز به طول ۲۵۰ کیلومتر انجام خواهد شد که کارهای جدا سازی، شیرین سازی و... در دو فاز انجام می‌شود.
وی تصریح کرد: فاز ۲ این کار نیاز به تکنولوژی پیچیده‌تری دارد که این تکنولوژی در اختیار شرکت توتال است، البته مدت این قرارداد ۲۰ سال بوده و در طول بعد از ۳ سال هم در بخش گاز اقداماتی انجام خواهد شد که حدود ۵۶ میلیون متر مکعب در روز مخزن مورد نظر تولید گاز داشته باشند، در واقع به تولیدات ما اضافه می‌شود و ضمن اینکه بخش دیگر مربوط به سایر فرآورده‌ها از قبیل میعانات گازی، سولفور، LPG و... است.
سخنگوی کمیسیون انرژی ادامه داد: از نظر درآمدزایی چیزی حدود ۲۳ میلیارد دلار از طریق مشتقات گاز بوده و ۳۱ میلیارد دلار نیز گاز متان خواهد بود و در واقع حجم قرارداد در دو مرحله اتفاق می‌افتد.
وی ادامه داد: در بخش های اجرایی، تحقیقات کار و نصب تجهیزات و مدیریت پروژه سر جمع ۵ میلیارد یک بخش هزینه مالی است و حدود ۱.۵ میلیارد دلار هم سهم دولت بابت عوارض و... است، اما به طور کلی، کل هزینه‌های این پروژه در طول اجرا نگهداری، بهره‌برداری و سرمایه گذاری ۱۲ میلیارد دلار خواهد بود.
این عضو هیات رئیسه کمیسیون انرژی مجلس همچنین بیان کرد: سر جمع ۲۳ میلیارد دلار در بخش مربوط به جداسازی‌ها به دست می‌آید و ۳۱ میلیارد دلار مربوط به گاز ۵۴ میلیارد دلار خواهد بود.
قره‌خانی در ادامه افزود: مبلغ ۱۲ میلیارد دلار مربوط به هزینه‌های زمان اجرا و پس از اجرا است که باید به پیمانکاران پرداخت شود، البته پس از ۲۰ سال کل تجهیزات در اختیار شرکت ملی نفت ایران قرار می‌گیرد و با محاسبه تولیدات گاز برای هر متر مکعب ۱۰ سنت چیزی حدود ۸۴ میلیارد دلار از طریق این قرارداد درآمدزایی خواهد داشت.
نماینده مردم علی آباد کتول در مجلس اظهار کرد: قراردادی که به امضا رسیده، قرارداد خوبی است که بر مبنای الگوی قراردادهای نفتی انجام شده، البته در الگوی قراردادهای نفتی تفاوت با بیع متقابل در گذشته در نظر گرفته می‌شود که مقدار گاز یا نفت مورد نظر که در یک دوره مشخصی رکورد گیری می‌شود مبنای محاسبه برای تحویل قرار می‌گیرد.
قره‌خانی ادامه داد: در این قرارداد ما سرمایه گذار و مجری را سهیم کرده‌ایم که اگر چنانچه یکباره افت فشار و یا کاهش تولید اتفاق افتاد، برای اینکه زودتر به بازپرداخت برسند حداکثر استفاده از تکنولوژی‌های نوین در پروژه اعمال خواهد شد، بنابراین ما در این بخش سود می‌بریم.
این نماینده مجلس در ادامه بیان کرد: شرکت سرمایه گذار چون به سرمایه گذاری و تولیدات این میدان برای مدت ۲۰ سال وابسته است، هر عاملی که بخواهد از ناحیه کشور مورد نظر برای ما تهدید باشد، این شرکت بخاطر منافع خودش اجازه نخواهد داد، بنابراین مدت ۲۰ سال تضمینی برای فروش محصولات ما خواهد شد.
قره‌خانی گفت: با توجه به دراز مدت بودن این قرارداد، شرکت مدنظر همیشه تمایل دارد که درآمد و تولید بیشتری داشته باشد و تکنولوژی‌هایی که از طریق فعالیت‌های تحقیق و توسعه‌ای این شرکت بزرگ ایجاد خواهد شد، دانش فنی و تکنولوژی را انتقال می‌دهد و در این شرایط ما هم نفع می‌بریم، ضمن اینکه ما شرکتی را در نظر گرفته‌ایم که دانش فنی مورد نظر را در جریان اجرای این قرارداد فرا گیرد.
سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس، گفت: بنابراین چون ما سرمایه گذاری نکرده‌ایم او نمی تواند ادعا کند که این همه هزینه کرده‌ام و اگر جواب نداد شما باید خسارت را قبول کنید و این ریسک را بپذیرید، البته ریسک در این شرایط برای ما نیست. این میدان مشترک است و باید از حداکثر ظرفیت استفاده کرد.
وی یادآور شد: در مرحله فاز دوم اجرا ما نیاز به تکنولوژی پیچیده‌ای داریم که به نقطه تولید ۵۶ متر مکعب در روز برسیم و اگر این تکنولوژی اعمال نشود نمی‌توانیم، زیرا در حال حاضر فاقد این تکنولوژی هستیم.
قره‌خانی همچنین بیان کرد: در چنین زمانی که دولت آمریکا و سنا، تهدیدها و تحریم‌هایی را اعمال می‌کنند و همه از آن گریزان هستند و می‌رود که برجام ابتر بماند، در استفاده از سرمایه گذاری خارجی شرکت توتال وارد عرصه می‌شود ،شرکتی که سرمایه ۲۳۰ میلیارد دلاری دارد. قطعا در چنین شرایطی شرکت‌های دیگر هم این جرات را پیدا می‌کنند که وارد عرصه شده و سرمایه گذاری کنند.
وی در پایان اظهار کرد: بنابراین ۲۰ سال زمان خوبی است که هم فرصت و هم تهدید می‌تواند باشد و ما سیستم‌های نظارتی‌مان باید درست عمل کند و از این فرصت برای کسب دانش فنی استفاده کنند.
انتهای پیام