به گزارش ایسنا، شب گذشته (یکشنبه ۲۸ خرداد ماه)، یگان موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در اقدامی غافلگیرانه و دقیق با شلیک ۶ فروند موشک از استان‌های کرمانشاه و کردستان به مقرهای فرماندهی و مراکز تسلیحاتی داعش در دیرالزور سوریه، قدرت تنبیهی خود را به تروریست‌ها و حامیان بین‌المللی و منطقه‌ای آنها تفهیم کرد.
به همین مناسبت به تشریح چگونگی کاربرد نخستین موشک از سوی سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس علیه رژیم بعث عراق می‌پردازیم.
«۲۳ اسفند سالروز پرتاب اولین موشک به بغداد توسط یگان موشکی سپاه در سال ۱۳۶۳ است. پیش از این تاریخ، عراق توسط روس‌ها به موشک «فراگ ۷» و «اسکاد بی» مجهز شده و به صورت مکرر شهرهای ایران را مورد حملات موشکی قرار می‌داد. هدف از این اقدام که بعدها به جنگ شهرها مشهور شد تحت فشار قرار دادن عقبهٔ دفاعی ایران، یعنی مردم شهرها، به منظور جلوگیری از گسیل آنها به جبهه و تقویت یگان‌های رزم سپاه، و همچنین ایجاد جو وحشت روانی در مردم ایران برای ایراد فشار به دولتمردان و خاتمه جنگ به هر قیمت بود.
به راه انداختن جنگ شهرها توسط عراق، مستلزم پاسخ قاطعی از سوی ایران بود. اما این پاسخ قاطع نیازمند ابزار خاص خود یعنی موشک‌های دوربرد برای تهدید عقبهٔ دشمن و زدن عمق اهداف آن بود؛ ابزاری که تا آن زمان نیروهای مسلح کشور از آن بی‌بهره بودند. تا اینکه ایران موفق شد از کشورهای دوست خود تعداد محدودی موشک اسکاد بی را تهیه کند. یگان موشکی سپاه، نحوه استفاده از این موشک را نیز فرا گرفت.
اخطار امام خمینی (ره) به عراق برای مقابله به مثل در صورت ادامه جنگ شهرها و ادامه حملات عراق، باعث شد تا در ساعت ۴۰: ۲ روز ۲۱ اسفند ۶۳ ،کرکوک به عنوان نخستین هدف موشک‌های ایران انتخاب شود. سپس در ساعت ۲۰: ۳ روز ۲۳ اسفند ۶۳ بانک «رافدین» واقع در مرکز بغداد مورد اصابت موشک‌های ایران قرار گرفت که نخستین پرتاب موشک به بغداد توسط یگان موشکی سپاه بود و توانست تا مدتی جلوی جنگ شهرها از جانب عراق را بگیرد.
در ساعت ۵ بامداد روز یکشنبه ۲۶ /۱۲ /۱۳۶۳ همزمان با آخرین روز عملیات بدر، ایران یک موشک دیگر به سمت کاخ‌های صدام در بغداد روانه کرد. این موشک به ساختمانی در کواده شرقی نزدیک کاخ صدام اصابت کرد. پیش از این حمله، عراق به شهرهای همدان، بوشهر، اردبیل، کرند و خرم‌آباد حمله کرده بود. چهارمین موشک ایران نیز در ظهر روز دوشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۶۳ به ساختمان جدید وزارت خارجه بغداد در بخش غربی رودخانه دجله اصابت کرد. این حمله در حالی صورت گرفت که عراق سرگرم برپایی جشنی در خیابان‌های بغداد به خاطر عقب‌نشینی ایران در عملیات بدر بود. پس از این حمله، ۳ هواپیمای عراقی به تهران حمله کردند که یکی از آنها سرنگون شد. پنجمین موشک ایران نیز در بامداد روز سه‌شنبه ۲۸ اسفند ۱۳۶۳ در حالی که رئیس‌جمهور مصر و پادشاه اردن در بغداد بودند، به سمت این شهر پرتاب شد و به مرکز صنعتی و نفتی الدوره اصابت کرد.
به این ترتیب، مأموریت‌های سپاه و نیازمندی‌های دفاعی کشور در آن برهه زمانی، رفته رفته دکترین و استراتژی دفاعی کشور را تعریف و هسته اولیه موشکی کشور را پایه‌گذاری کرد. مأموریتِ سازمان، فلسفه وجودی آن را بیان می‌کند و تا حد زیادی ثابت است، اما نیازهای سازمان، متغیر و تابع مقتضیات زمانی و مکانی است. لذا بر اساس رابطه مأموریت و نیازهای سازمانی با راهبردهای پیش روی آن، آنچه که باعث شد تا سپاه در سال ۱۳۶۳ به عرصه موشکی وارد شود، نیاز کشور به دفع تهدید موشکی عراق از طریق «مقابله به مثل موشکی» بود. البته این اقدام با تدبیر رهبری انقلاب با رعایت کامل جوانب انسان دوستانه جنگ صورت گرفت و هدف از مقابله به مثل، نشان دادن این نکته به متجاوز بود که ایران توان مقابله به مثل را دارد، اما به دلیل رعایت حقوق انسانی و اسلامی مردم عراق همواره از این موضوع خودداری کرده است.
امروز با گذشت حدود سه دهه، یگان موشکی محدود سپاه در آن زمان، به بزرگ‌ترین یگان موشکی منطقه تبدیل شده و با نام «نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» مجهز به پیشرفته‌ترین موشک‌های بالستیک دوربرد است و بازوی قدرتمند نیروهای مسلح و از مهم‌ترین عوامل بازدارندگی دفاعی کشور محسوب می‌شود.»
انتهای پیام