یار صادق و وفادار انقلاب و ولایت در یک نگاه

صفحات تاریخ هشت سال دفاع مقدس ایران اسلامی سرشار از حماسه‌های ماندگار مردمی، درایت و تیزبینی فرماندهان و فداکاری، ایثار، گذشت و دلاوری همه ­جانبه پاکباختگان و دلاوران نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است.

سرهنگ ستاد قاسم اکبری مقدم، از پژوهشگران سازمان حفظ آثار و نشر ارزش­‌های دفاع مقدس ارتش در یادداشتی که به مناسبت سالروز شهادت سپهید شهید علی صید شیرازی در اختیار سرویس فرهنگ حماسه ایسنا قرار داده است،به گوشه‌هایی از زندگی این یار صادق و وفادار انقلاب و ولایت اشاره کرده است.

در این یادداشت می‌خوانیم:

شهید سپهبد علی صیاد شیرازی، بزرگ مردی که در مکتب شهادت پرورش یافت، مجاهدی که زهد و تقوایش بسان دریایی خروشان بود و هر لحظه از زندگی­‌اش درس‌ها و آمیزهایی در برداشت. مرد وارسته­‌ای که سراسر وجودش عشق، از خودگذشتگی، کرامت، معنویت، ولایت‌مداری و درس جانبازی بود. رزمنده­‌ای که دلاور میدان­‌های رزم و دلیری بود و مبارزی سترگ با نفس اماره خویش بود. از آن زمان که خود را شناخت، کوشید تا جز در جهت خشنودی حق تعالی گام برندارد. به راستی او گمنام، اما آشنای همه بود.

امیر شجاع و دلاور و ولایت‌مدار ارتش پر افتخار جمهوری اسلامی ایران، سپهبد صیاد شیرازی، نامی پرافتخار و جاودانه است که با هشت سال دفاع مقدس که دوران نمایش دلاوری‏‌ها، از خودگذشتگی‏‌ها و رشادت­‌ها بود، عجین شده است.

علی صیاد شیرازی در سال1323 در شهرستان درگز از استان خراسان رضوی به دنیا آمد و پس از طی  تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در سال 1343 وارد دانشکده افسری ارتش شد و پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1346 در رسته توپخانه وارد لشکر 2 تبریز شد. از سال 1348 در مرزهای غرب کشور به مدت یک سال به عنوان افسر دیدبان توپخانه و معاون آتشبار فعالیت کرد و سپس به لشکر 81 زرهی کرمانشاه انتقال یافت و آنجا به عنوان فرمانده آتشبار مشغول به خدمت شد. در سال 1351 دوره هواسنجی بالستیک توپخانه با کسب امتیاز ممتاز از بین 20 افسر ایرانی و آمریکایی به پایان رسانید. پس از پایان دوره فوق به مرکز آموزش توپخانه اصفهان و دانشکده توپخانه انتقال یافت.

صیاد شیرازی در دوران پیش از انقلاب، به عنوان یک افسر جدی، منضبط، پرتلاش و مسلط بر تخصص نظامی خود و بویژه پای‌بند به مکتب اسلام و اجرای دقیق فرائض مذهبی شناخته می‌شد. صیاد شیرازی در کنار انجام وظایف نظامی و شغلی، به تدریس زبان انگلیسی به طلاب حوزه علمیه«حاج حسن امامی» می‌­پرداخت. با توجه به سطح بالای علمی در سمت استادی، در مرکز آموزش توپخانه اصفهان به تدریس پرداخت و در همان شرایط به عنوان عنصری حزب‏اللهی در جهت‏ سازماندهی نظامیان انقلابی فعالیت خود را آغاز کرد.

با ورود به اصفهان و قرار گرفتن در متن مردم متعهد و انقلابی این دیار، این توفیق نصیب وی شد که طی حدود 5 سال قبل از به ثمر رسیدن انقلاب خود را مهیای ورود به فضای نورانی آن دوران کندد. فقط سه روز قبل از 22 بهمن سال 1357 بازداشت انفرادی شد و در بامداد 22 بهمن با روند پیروزی انقلاب از بازداشت خارج شد.

در خیزش‌های انقلابی سال 1357 او از جمله پرسنل انقلابی ارتش بود که همگام با آغاز حرکت‌های مردمی علیه رژیم طاغوت، مبادرت به شناسایی، دعوت و جذب تعدادی از همکاران نظامی خود در یگان­های نظامی اصفهان کرد که مانند بسیاری دیگر از نیروهای ارتشی، دل در گرو انقلاب اسلامی نهاده بودند و مجموعه این پرسنل همسو و همدل با حرکت انقلابی مردم مسلمان ایران به رهبری امام خمینی(ره)، در حد توان خویش در جهت اهداف انقلاب گام برداشتند.

علاوه بر شناسایی و سازماندهی نیروهای مؤمن و انقلابی در مراکز نظامی اصفهان، برگزاری جلسات بحث و گفت‌وگو، مسافرت به شهرستان‌ها و پادگان‌های درگیر برای برقراری ارتباط و سازماندهی پرسنل انقلابی و مذهبی پادگان‌ها و همچنین ایجاد ارتباط بین نیروهای حزب‌الهی درون ارتش با روحانیت در خط امام راحل(ره) نیز از دیگر فعالیت‌های شهید در دوران پیروزی انقلاب اسلامی است.

پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، با توجه به تهدید و تحریکات موذیانه ضدانقلاب بر علیه ارتش و تلاش این عناصر خائن و خودفروخته برای انحلال ارتش که با ترفندهای ظاهرفریبی اجرا می‌شد، شهید صیاد شیرازی که در آن زمان درجه سروانی داشت، نقش موثری در حفاظت و نگهداری پادگان‌های مختلف ارتش در اصفهان مانند مرکز توپخانه، هوانیروز و نیروی هوائی از خود نشان داد و انجمن اسلامی این پادگان‌ها را در راستای اهداف انقلاب و حفاظت از ارتش نوین جمهوری اسلامی ایران سازمان داده و فعال کرد.

در حقیقت پس از پیروزی انقلاب، شهید صیاد شیرازی فعالیت‌های انقلابی خویش را سازماندهی کرده و با پیروی از خط امام(ره)، بدون تحت‌تاثیر قرار گرفتن جناح‌های گوناگون و گرایش‌های مختلف سیاسی و عقیدتی، در توسعه تفکر اسلامی و انقلابی در میان همکاران نظامی خود مجدانه و پیگیر تلاش کرد.

سازماندهی انجمن اسلامی یگان­‌های نظامی اصفهان توسط وی موجب گردید انسجام خاصی بین نیروهای انقلابی ارتش شکل بگیرد و همین کارها او را به عنوان فردی شاخص در مجموعه نیروهای مسلح معرفی کرد.

هجوم ضد انقلاب در سال 58 به شهرهای کردستان و فرمان امام راحل(ره) مبنی بر اقدام فوری ارتش و نیروهای انقلابی، وی را متوجه ضرورت اقدام در این ارتباط کرد؛ در مهرماه 1358 با گروهی از نیروهای انقلابی اصفهان به ویژه سردار سرلشکر پاسدار یحیی صفوی و همچنین شهید دکتر مصطفی چمران وارد کردستان و شهر سردشت شدند.

با بررسی­ها و تجربه­‌هایی که طی 17روز در شهر سردشت به دست آورد، موفق به ارائه طرحی که منجر به شکستن حصر شهرهای سنندج و پادگان‌های مریوان، بانه و سقز می­‌شد شد که مورد تصویب رئیس جمهور وقت (بنی‌صدر) قرار گرفت و در اجرای آن بطور رسمی در درجه سرگردی مأموریت مقابله با ضد انقلاب را در شهر سنندج دریافت کرد.

با فرماندهی شهید صیاد و به همت رزمندگان اسلام اعم از ایثارگران لشکر 28 پیاده، تیپ 55 هوابرد، تیپ 3 لشکر 16زرهی، برادران سپاه، نیروهای مردمی و پیشمرگان مسلمان کرد، شهر سنندج از ضد انقلاب بازپس گرفته شد و محاصره پادگان سنندج شکست و در کمتر از سه ماه شهرهای دیواندره، مریوان، سقز و بانه آزاد شد.

پس از تحقق و اجرای موفق پاکسازی بسیاری از شهرهای کردستان، شهید صیاد شیرازی، با ۲ درجه ارتقاء، با درجه سرهنگی در زمستان سال 58 به فرماندهی قرارگاه عملیاتی غرب کشور منصوب شد.

 در همان ایام با بروز برخوردهای سیاسی در میان مسئولین رده‌ بالا(شهید بهشتی و روحانیت با بنی‌صدر خائن) و کشیده شدن این اختلافات به میان مردم، قرارگاه عملیاتی غرب با هدف متوجه ساختن مسئولین به مسایل کردستان اعلامیه‌ای صادر کرد و خواستار وحدت و یکپارچگی مسئولین و حمایت از مبارزات در کردستان شد.

 بنی‌صدر احساس کرد، قرارگاه عملیاتی غرب در حمایت از شهید بهشتی برآمده و همپچنین شهید صیاد شیرازی که برخوردار از روحیه شدید انقلابی بود، درصدد مقابله با خیانت‌های او می­باشد، لذا او را از سمت فرماندهی قرارگاه عملیاتی غرب کنار گذاشت.

شهید صیاد شیرازی، پس از آن که به دلیل مخالفت­‌هایش با بنی­‌صدر، درجات تشویقی‌اش لغو و از مسؤلیت قرارگاه عملیاتی غرب کشور بر کنار شد، با دعوت شهید کلاهدوز، در سپاه پاسداران مشغول به خدمت شد و تا برکناری بنی صدر، به صورت افتخاری حدود چهار ماه در معاونت طرح و عملیات سپاه به طراحی و برنامه‌­ریزی این نهاد نوپا، گام­‌های مهم و اساسی برداشت.

دیری نپایید که بنی‌صدر از مقام ریاست جمهوری عزل و شهید محمد علی رجایی به ریاست جمهوری رسید.

شهید صیاد از سوی رییس جمهور شهید محمد علی رجایی فراخوانده شد و با اعطای مجدد درجه سرهنگی مامور تشکیل قرارگاه عملیاتی شمال غرب حمزه سیدالشهداء(ع) که استان­های کردستان، کرمانشاه و بخشی از استان آذربایجان غربی و استان ایلام تا مهران را تحت پوشش خود داشت، می­گردد. شهید صیاد با همکاری، همدلی و همراهی لشکرهای ۶4 ارومیه و ۲8 کردستان و تیپ‌های ۲3 نیروی ویژه هوابرد و تیپ30 گرگان ارتش و نیروهای سپاه و ژاندارمری منطقه، دو شهر« اشنویه و بوکان» از دست ضد انقلاب آزاد می‌کند.

پس از شهادت شهید سرلشکر فلاحی رئیس ستاد مشترک ارتش و جمعی از فرماندهان نیروهای مسلح در هفتم مهر ماه سال۱۳۶۰ که پس از عملیات موفق ثامن­الائمه(ع) بر اثر سانحه هوایی در حوالی کهریزک تهران صورت گرفت، با حکم امام خمینی(ره) شهید صیاد به سمت فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب شد و مدت پنج سال در سخت­‌ترین شرایط دفاع مقدس، امیر سرفراز ارتش اسلام با توانی شگفت‌­انگیز و روحیه‌ای بی­‌نظیر در طرح و برنامه­‌ریزی عملیات­‌های مهم و پیروزمندی از قبیل: ثامن‌الائمه، طریق‌القدس، فتح­المبین، بیت‌المقدس و... فرماندهی نیروهای ارتش را بر عهده داشت. عملیات­‌هایی که سرنوشت جبهه­‌های اسلام علیه کفر را به پیروزی رقم زد و روند جنگ تحمیلی را در مسیر پیروزی ارتش اسلام قرار داد.

در تمام عملیات‌هایی که برنامه‌ریزی می‌شد شخصاً از خط مقدم و منطقه بازید می‌کرد و از اوضاع و شرایط منطقه نبرد مطمئن می‌شد سپس دستور اجرای عملیات را صادر می­‌کرد وی کسی نبود که از پشت میز و از کیلومترها دورتر از خط مقدم اقدام به فرماندهی کند.

در ۲۳ تیر ۱۳۶۵ از سمت فرماندهی نیروی زمینی استعفا داد و سپس با پیشنهاد حضرت آیت‌الله خامن‌ه­ای ریاست جمهوری وقت و تصویب امام راحل(ره) به سمت نمایندگی ایشان در شورای عالی دفاع منصوب شد.

امام خمینی(ره) در حکم فرمانده جدید نیروی زمینی ارتش پیرامون خدمات شهید صیاد چنین فرمودند:

« با تقدیر از زحمت­‌های طاقت فرسای سرکار سرهنگ صیادشیرازی که با تعهد کامل به اسلام و جمهوری اسلامی، در طول دفاع مقدس از هیچ گونه خدمتی به کشور اسلامی خودداری نکرده و امید است در آینده  نیز در هر مقامی باشد، موفق به ادامه خدمت­‌های ارزنده خود بشود...»

وی در روز ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ با پیشنهاد رئیس شورای عالی دفاع و موافقت امام خمینی (ره) به درجه سرتیپی ارتقای مقام یافت.

در مهر ۱۳۶۸ به درخواست رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و موافقت فرماندهی معظم کل قوا به سمت معاونت بازرسی ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و در شهریور ۱۳۷۲ با حکم فرماندهی معظم کل قوا به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح منصوب شد. در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸ همزمان با عید غدیر با حکم مقام معظم فرماندهی کل قوا به درجه سرلشکری ارتقاء یافت.

شهید صیاد پس از دوران دفاع مقدس بخشی از اوقات کاری‌اش را به ترویج و نشر ارزش­‌های دفاع مقدس اختصاص داده بوده و هیأت پژوهشی و آموزشی معارف جنگ را تشکیل داد و به مسائل مربوط به دفاع مقدس و ثبت و ضبط تاریخ جنگ پرداخت. او این کار را، با هدف انتقال تجربه‌های جنگ به نسل جوان و دانشجویان، به ویژه دانشجویان دانشگاه افسری انجام داد که در حال حاضر این کار فرهنگی با عنوان هیأت معارف جنگ شهید سپهبد علی صیاد شیرازی ادامه دارد و در حقیقت اقدام فرهنگی راهیان نور کشور نیز از این ایده شهید صیاد نشأت گرفته است.

سرانجام شهید سپهبد صیاد شیرازی، جانشین ستاد کل نیروهای مسلح در بامداد بیست و یکم فروردین 1378 به دست عوامل گروهک منافقین در مقابل منزل شخصی خود در تهران به شهادت رسید و در مراسمی با شکوه، با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی و انبوه مردم در قطعه 29 بهشت زهرا (س) تهران به خاک سپرده شد.

اجر و مزد و تجلیل از رشادت و دلاوری شهید صیاد همین بس که مقام معظم رهبری و فرماندهی معظم کل قوا(مدظله العالی) برای اولین و آخرین بار بر تابوت این سرباز شجاع، دلیر، رشید و ولایتمدار اسلام بوسه می­‌زند.

علی صیاد شیرازی، مردی در نهایت اخلاص، پاک نیت و صبور بود. وی عمر با برکت خویش را در راه خدمت به اسلام و میهن بر ضد دشمنان و به مبارزه با آنان سپری کرد. بزرگ مردی که قلبش همیشه برای مردم ایران می‌طپید. مردی که در دوران دفاع مقدس پایه و رکن وحدت و همدلی نیروهای مسلح اعم از ارتش، سپاه و بسیج مردمی بود.

شهید صیاد خود را خدمتگزار مردم می­‌دانست و با وجود مشغله­ کاری زیادی که داشت، هرگز از پاسخ­گویی به درخواست‌های مردمی و رسیدگی به مشکلات آنان خودداری نمی‌کرد. صیاد، خویش را در مقابل خانواده‌های شهدا شرمنده و خجل می‌دید و در آرزوی شهادت و پیوستن به همرزمان شهید خود بود.

بزرگ مردی که هر کاری را با نام خدا و دعا برای فرج آقا امام زمان(عج) شروع و با دعا برای سلامتی و عزت رهبر معظم انقلاب به پایان می‌برد. وی به شهادت اعضای خانواده و همکاران و اطرافیانش، همیشه با وضو بود و برای تصمیم‌­گیری در کارهای مهم و اساسی، ابتدا دو رکعت نماز به جای می‌آورد.

آری او مرد اقدام و عمل بود، مأموریتی که به او محول می­‌شد و یا تشخیص می­‌داد که به صلاح و مصلحت کشور و اسلام است با دقت و حساسیت تمام اقدام به برنامه­ریزی، طرح‌ریزی و تجزیه و تحلیل آن می­‌کرد و سپس با تمام توان اجرا می‌کرد.

اقدام و طرح‌ریزی برای نظم، امنیت و آرامش در در غرب کشور به ویژه کردستان، عملیات­های مهم و سرنوشت‌­ساز دفاع مقدس، نابودی منافقین و انتقال فرهنگ دفاع مقدس و ثبت و ضبط تاریخ جنگ، با عمل و اجرای صحیح و ثمر بخش شهید صیاد صورت گرفت.

فرازی از وصیّت نامه­ی شهید سپهبد علی صیّاد شیرازی:

«خداوندا! این تو هستی که قلبم را مالامال از عشق به راهت، اسلامت، نظامت و ولایتت قرار دادی. خدایا! تو خود می‌دانی که همواره آماده بوده‌ام آنچه را که تو خود به من دادی، در راه عشقی که به راهت دارم، نثار کنم. اگر این نبود، آن هم خواست تو بود. پروردگارا! رفتن در دست تو است؛ من نمی‌دانم چه موقع خواهم رفت ولی می‌دانم که از تو باید بخواهم مرا در رکاب امام زمانم قرار دهی و آن قدر با دشمنان قسم‌خورده‌ات بجنگم تا به فیض شهادت برسم...»

حالا که 18 سال از شهادت این امیر سرافزار ارتش جمهوری اسلامی ایران می­‌گذرد، جا دارد مسئولین، کارکنان نیروهای مسلح و تمامی اقشار جامعه از این الگوی بی­‌نظیر، ماندگار و جاوید درس گرفته و در راستای رفع مشکلات و مسائل اقتصادی، معیشتی، تولید و اشتغال کشور با اتکاء به این اسوه­‌های مدیریت، ایثار، شجاعت و معنویت، کمتر به توصیه پرداخته و اقدام و عمل را سرلوحه کارهایشان قرار دهند. ان‌شاءالله.

ارتش جمهوری اسلامی ایران

تهیه و تنظیم:

انتهای پیام

  • دوشنبه/ ۲۱ فروردین ۱۳۹۶ / ۱۳:۵۵
  • دسته‌بندی: فرهنگ حماسه
  • کد خبر: 96012108125
  • خبرنگار : 71062