امیر سرتیپ غلامحسین دربندی با حضور در غرفه ایسنا با اشاره به آفتهایی که دفاع مقدس را تهدید میکند، گفت:همانگونه که مقام معظم رهبری اشاره کردند تحریف و فراموشی دو آسیب بزرگی هستند که دفاع مقدس را تهدید میکنند و برای جلوگیری از این دو پدیده باید اهالی رسانه و پیشکسوتان حاضر در دفاع مقدس در رابطه با آن فعالیت کنند.رسانهها میتوانند به وسیله مصاحبه با فرماندهان و تصمیم گیران دوران دفاع مقدس واقعیتهای آن زمان را بازگو کنند و پیشکسوتان نیز این رسالت بر دوششان است که واقعیتها را همانگونه که اتفاق افتاده روایت کنند.
دربندی افزود: روایتها که ارائه میشود باید متکی بر اسناد و مدارک باشند و رسانهها نیز نسبت به موضوع حساس باشند که مطالب را برای تاریخ روایت میکنند. در این میان گفتههای پیشکسوتان دفاع مقدس در اولویت قرار دارند چرا که آنها تاریخ زنده جنگ تحمیلی هستند و رسالتی که بر عهده دارند مانند راویان دوران عاشورا و نهضت امام حسین (ع) است.
این پیشکسوت دوران دفاعمقدس یادآور شد: بیان اسنادی دفاع مقدس مهم است چرا که مورد کاوش پژوهشگران و محققان قرار میگیرد از این روی برای نسل جوان و آیندگان ماندگارتر خواهد بود. همچنین قالب دیگری نیز وجود دارد که به آن تاریخ شفاهی گفته میشود اما ممکن است گاهی در این مدل ارائه از دفاع مقدس پیاز داغ ماجرا را اضافه کنند. معمولا بیان تحقیقی و اسنادی دفاع مقدس به دلیل آنکه از حجم کمتری برخوردار است بیشتر خوانده میشود.
وی در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به نقشی که سربازان در دوران دفاع مقدس ایفا کردند توضیح داد: نسل جوان ما باید با قهرمانان گمنام آن دوران آشنا شوند و از جمله آن قهرمانانی که کمتر از آنان سخن گفته شده است میتوان به سربازان اشاره کرد. یکی از این سربازان «یوسف حیدری» است که اهل تبریز بود. جزو لشکر 58 ذوالفقار ارتش بود که میتوان از او به عنوان حسین فهمیده ارتش نام برد چرا که در روز 31 تیرماه سال 67 پس از این که دشمن تصمیم داشت مناطق آزاد شده را بار دیگر تصرف کند او با بستن نارنجکهای تفنگی در تنگه «سرخه» خودش را زیر تانک دشمن میاندازد. در صورت سانحه آنروز آمده است که «سرباز یوسف حیدری با زمینگیر کردن تانکهای دشمن باعث متوقف شدن ستون زرهی تانکهای دشمن گردید.» همچنین این شهید تنها شهید دوران دفاع مقدس است که امام (ره) دستور دادند به نحو مقتضی قدردانی شود.
وی در بخش پایانی سخنان خود گفت: من دو کتاب با عنوان «بوی گل مریم» و «دکتر بدو» را به چاپ رساندهام که در حقیقت خاطرات روز نوشت من از دوران دفاع مقدس هستند. «بوی گل مریم» برگرفته از نام دخترم است که در هنگام تولدش من حضور نداشتم و چند ماه بعد به خانه بازگشتم وهفت ساله بود که برای ثبت نام مدرسهاش همراه هم شدیم.
نام «دکتر بدو» نیز به دلیل فعالیت بنده در واحد بهداری رزمی گرفته شده است چرا که وقتی گلولهای در جایی منفجر میشد اگر این لفظ را میشندیم میدانستیم که باید تلفات جانی داده باشیم.
انتهای پیام