به گزارش ایسنا، جامعه رسانه و خبری همواره به دنبال احقاق حق از افرادی بودند که حقی از آن‌ها ضایع شده است. خبرنگاران ورزشی نیز در همین راستا کار کردند و تلاش داشتند و دارند که با قلم خود مانع از سودجویی و زیرپا گذاشتن قوانین و حق خوری شوند.
در این میان یکی از مهم‌ترین نهادهایی که برای دفاع از حقوق صنفی همه خبرنگاران ورزشی فعالیت دارد، انجمن ورزشی نویسان ایران است که داعیه‌دار حمایت و پیشرفت برای تمام خبرنگاران ورزشی، فارغ از جنس، رفاقت و دیدگاه رسانه‌ای است اما نوع برخورد و نگاه این انجمن بعضا در سال‌های اخیر از دایره دربرگیری و برخورداری منافع برای همه اعضا خارج شده و تنها به برخی از رسانه و برخی خبرنگاران خاص سرویس می‌دهد.
انجمن ورزشی نویسان ایران که بودنش "نعمت" است، اخیرا جلسات متعددی را با عنوان کارگاه‌های آموزشی برگزار می‌کند، جلساتی که تنها عده‌ای خاص در آن آموزش می‌بینند. این کارگاه‌ها هر چند ماه یک بار به میزبانی یک مکان خوش آب و هوا و البته خارج از تهران برگزار می‌شود. یک روز در کیش و روز دیگر در جیرود.
در تمام این کارگاه‌های آموزشی همواره چهره‌هایی ثابت حضور دارند و همه ورزشی نویسان از این مزیت آموزشی برخوردار نمی‌شوند.
البته جلسات آموزشی یا جلسه هم‌اندیشی هم بوده که تمام ورزشی نویسان به آن دعوت بوده‌اند اما به میزبانی تهران!
مگر نه اینکه این انجمن به تمام ورزشی‌نویسان تعلق دارد و همه حق عضویت در آن را به طور یکسان پرداخت می‌کنند اما چرا تنها برخی از مزایای آن بهره‌مند می‌شوند؟ و همواره تنها عده‌ای در تمام اردوهای آموزشی آن در عکس‌های یادگاری حضوری ثابت دارند.
آیا جامعه‌ی رسانه‌ای ورزشی ایران محدود به همین خبرنگاران خاص است؟
اصلا چرا این برنامه‌ها فقط برای بانوان خبرنگار تدارک دیده می‌شود؟ آیا آموزش آن هم در مکان‌های خوش آب و هوا فقط در کمیته بانوان انجمن ورزشی‌نویسان قابل طرح و اجراست؟
اگر پاسخ این سوال به حوزه ورزش بانوان ارتباط دارد و اینکه خبرنگارانی که در حوزه ورزش بانوان کار می‌کنند در این جلسه ها حاضرند، باید پرسید آیا همه بانوان ورزشی نویس در این جلسات حاضرند؟ یا اینکه واقعا این عده از بانوان خبرنگار نیاز به آموزش بیشتری دارند؟
آیا برای خبرنگاران آقا همه چیز کافی، کامل و بدون عیب است؟ آیا مردان احتیاجی به آموزش ندارند؟
در هر صورت انجمن ورزشی‌نویسان متعلق به همه خبرنگاران ورزشی ایران است که با پرداخت مبلغی به عضویت آن در می‌آیند و بیراه نیست اگر سالی یک بار یک نشست آموزشی برگزار می‌شود، به همه حق انتخاب برای حضور یا عدم حضور در این جلسه داده شود و اعضا انتخابی به این نشست‌ها دعوت نشوند.
خیلی جالب به نظر نمی‌رسد نهادی که به دنبال گرفتن حقوق خبرنگاران ورزشی و سروسامان دادن به ورزشی نویسان است خود حقوق هم صنف‌های خود را نادیده بگیرد.
انتهای پیام