این نویسنده در گفتوگو با ایسنا بیان کرد: درباره اقتباس از رمانهای خارجی و داخلی از آثار نویسندگانی همچون جمال میرصادقی و محمود دولتآبادی بیانضباطیهای زیادی دیده میشود. ناخنک زدن به آثار نویسندگان شهیر داخلی صورت میگیرد که عمدتا بیاجازه و البته غیراخلاقی و غیرحرفهای است. برخی از افرادی که از آثارشان اقتباس میشود با مراجعه به خانه سینما، کانون فیلمنامهنویسان و انجمن نویسندگان کودک و نوجوان توانستهاند با پیگیری جواب بگیرند اما برخی نه.
او در ادامه اظهار کرد: فکر میکنم احقاق حقوق نویسندگان در این زمینه به شانس و اقبال آنها هم بستگی دارد. در این سالها برخی از آثار من در شبکههای رادیویی اقتباس شده و تعدادی بدون اجازه و برخی بااجازه بودهاند. خوشبختانه چند روز گذشته مدیر یکی از شبکههای رادیویی از من برای اقتباس اجازه کتبی خواست که این اتفاق خوبی است.
جهانگیریان تاکید کرد: یکی از مسائلی که در اقتباس ایرانیان مطرح است و بعضا هیچگونه ارتباطی با اقتباس ادبی ندارد، انتخاب نام اثری مکتوب برای فیلم و یا سریال تلویزیونی است. چند سال پیش کارگردانی بنام و عزیر نام «مدار صفردرجه» را برای سریال خود انتخاب کرده بود. در حالی که همه میدانند احمد محمود رمانی به این نام نوشته است. من تعداد زیادی از این مصادرههای نام را میشناسم که از نامهای رمانهای داخلی و خارجی استفاده میکنند. به خاطر جلوگیری از اتلاف وقت از ذکر نام آنها خودداری میکنم ولی به نظرم این موضوع هم کاری نکوهیده است.
نویسنده کتاب «هامون و دریا» در بخشی از این گفتوگو یادآور شد: در زمان مدیریت رضاداد مدیر عامل بنیاد فارابی عصر طلایی اقتباس سینمایی از آثار ادبی ایران بود. در این دوره بانک فیلمهای اقتباسی طراحی شده و بنا بود در شورایی با خوانش رمانها آنها که قابلیت تبدیل به آثار تصویری را دارند، شناسایی و طبقهبندی شوند. از دیگر اقدامات خوب این دوره راهاندازی جایزه فیلمهای اقتباسی بود و همینطور انتشار کتابهایی با موضوع اقتباس سینمایی از ادبیات ایران و... . اینها همه سیاستهایی بودند که در این دوره مطرح بودند اما با رفتن ایشان تمام ایدههای خوب متوقف شد.
او افزود: سیاستهای تشویقی وی میتوانست ماهیت سینمای کشور را متحول کند. ای کاش اگر چه رضاداد از بنیاد سینمایی فارابی رفته، سیاستهای ایشان ادامه یابد و دیدگاه وی درباره سینمای اقتباسی ادامه داده شود.
انتهای پیام