چمنی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، افزود: نمی توانم نبود همسرم را باور کنم و تنها مهربانی و روحیه بالایش در یادم مانده است.
وی با بیان اینکه صبور بودن و آرامشش زبانزد همگان بود، تصریح کرد: همه او را دوست داشتند و اینکه بخواهم بگویم اکنون در میان ما نیست، امری غیرقابل تصور است.
چمنی با اشاره به اینکه زمانی که ایرج زنده بود هیچ کس از فدراسیون بسکتبال جویای حالش نشد، اضافه کرد: اینکه امروز کسی از فدراسیون بسکتبال در بندرعباس حاضر نشده است، جای تعجب ندارد.
همسر شادروان ایرج خدری ادامه داد: پس از سال ها انتظار و رفت و آمدهای متعدد ایرج، در مراسمی که یکماه پیش در استان البرز برای ایرج گرفته شد، آقای مشحون لطف کردند و حضور یافتند و وعده حمایت دادند.
وی اضافه کرد: اما خبری از حمایت نشد و بارها ایرج به فدراسیون رفت و تماس گرفت اما همیشه رئیس فدراسیون در جلسه بود و سرانجام یک روز موفق شد با جناب مشحون حرف بزند و وی به این جملسه سنده کرد که کپی شناسنامه و کارت ملی ات را بیاور تا کاری بکنم.
چمنی با بیان اینکه دیگر از آن روز خبری از حمایت نشد تا اینکه ایرج دیگر در بین ما نیست، اذعان کرد: ایرج آرزو به دلش ماند که کسی از فدراسیون بسکتبال برای جویا شدن حال و احوالش به منزلش بیایند.
وی در پایان با اشاره به اینکه اگر کسی دیروز به ایرج کمکی نکرد اکنون فرزندانش هستند و امیدوارم قدری به فکر فرزندان کسی باشیم که زندگی اش را در راه بسکتبال گذاشت و سلامتی اش را برای افتخار کشورش از دست داد.
انتهای پیام