بهمن نامورمطلق در گفت‌وگو با خبرنگار صنایع دستی ایسنا، بیان کرد: اگر شخصی برای مدتی تصمیم بگیرد به کشور دیگری سفر کند، تنها چیزی که می‌تواند با خودش ببرد تا یاد ایران بیفتد و با کسانی که در آن کشور آشنا می‌شود ایران را معرفی کند، مطمئنا می‌تواند در کنار عکس‌های یادگاری صنایع دستی و هنرهای سنتی را هم با خودش ببرد، زیرا این هنر هویت منقول ما محسوب می‌شوند و می‌توانیم آنها را با خودمان به هرجایی ببریم.

او ادامه داد: چه چیزی به جز صنایع دستی و هنرهای سنتی می‌توانیم به عنوان یادگاری به مهمانی که از کشور دیگری داریم، هدیه دهیم تا هربار که آن را می‌بیند یاد ایران کند؟ بنابراین اگر صنایع دستی و هنرهای سنتی نباشند، هویت هنری و صنعتی ما خدشه‌دار می‌شود.

این اسطوره‌شناس درباره اینکه چرا تعداد کارشناسان و استادان دانشگاه هنرهای سنتی و صنایع دستی کم هستند،‌ پاسخ داد: من هم موافقم که تعداد کارشناسان این حوزه محدود هستند. متاسفانه جدایی صنایع دستی از دانش یکی از آفت‌های این حوزه  بوده است، همان طور که اغلب آناتومی‌هایی که هنرمندان ما در مینیاتور می‌کشند، مشکل دارد اما در گذشته‌ی دور مشکلاتی به این شکل نداشتیم.

نامورمطلق اظهار کرد: متاسفانه هنرمندان از حوزه دانش دور افتاده‌ و تنها با تقلید از یکدیگر به کارشان ادامه داده‌اند. آنها حتا اشتباهات یکدیگر را هم تقلید کرده‌اند! ما سعی کرده‌ایم حوزه صنایع دستی را با دانش و نهادهای دانشی مرتبط کنیم.  

معاون صنایع دستی بیان کرد: به عقیده من، نسل جوانی که در آیند‌ه‌ی نزدیک وارد این عرصه می‌شود، این شکاف را پُر می‌کند. من نسبت به آینده صنایع‌دستی خیلی خوش‌بین هستم. بسیاری از کارهایی که خلق می‌شوند، توسط هنرمندانی انجام می‌گیرد که کار آکادمیک انجام داده‌اند.

این استاد دانشگاه گفت : اگرچه جمعیت کشور ما از هند و چین کمتر است، اما بیشترین دانش آموختگان تحصیلات تکمیلی را در دنیا داریم و این نوید بخش آینده است.   

انتهای پیام