طرح «حمایت از مرمت و احیاء بافت‌های تاریخی فرهنگی و توانمندسازی مالکین و بهره‌برداران بناهای تاریخی فرهنگی» امروز (یک‌شنبه 29 آذر) در صحن مجلس شورای اسلامی بررسی می‌شود.

به گزارش ایسنا، طرح «حمایت از احیاء و مرمت بافت‌های تاریخی - فرهنگی و توانمندسازی ساکنان و مالکین آنها» که آذرماه سال ۱۳۹۳ از سوی ۲۷ نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ارائه شده بود، پس از بررسی در کمیسیون مشترک و دریافت نظرات مرکز پژوهش‌های مجلس، امروز در صحن علنی مجلس به شور گذاشته می‌شود.

طرح اولیه در ۱۲ ماده تهیه شده بود و کلیاتی از موضوع را دربرمی‌گرفت، اما پس از بررسی در کمیسیون مشترک و با در نظر گرفتن نظرات کارشناسی مرکز پژوهش‌های مجلس به طرح مفصلی شامل ۲۰ ماده تبدیل شد و عنوان آن به «طرح حمایت از مرمت و احیا بافت‌های تاریخی - فرهنگی و توانمندسازی مالکان و بهره برداران بناهای تاریخی- فرهنگی» تغییر کرد.

در طرح حمایت از مرمت و احیاء بافت‌های تاریخی فرهنگی و توانمندسازی مالکان و بهره‌برداران - بناهای تاریخی فرهنگی - آمده است:

«ماده ۱- تعاریف:

در این قانون، اصطلاحات بکار رفته به شرح زیر تعریف می‌شوند:

-۱ -۱ حفاظت: مجموعه اقدامات آگاهانه ای است که از طریق بکارگیری فرآیندهای مراقبت از یک مکان یا بافت برای حفظ ارزش ها (تاریخی، علمی، زیبا شناختی، اجتماعی، اقتصادی )و منزلت فرهنگی آن با تاکید بر حفظ اصالت مکان یا بافت و انسجام بصری، ساختاری و عملکردی انجام می‌شود.

۲ -۱ مرمت: عملیات تخصصی و همه جانبه(کمی و کیفی) است که هدف آن حفظ، بیان و آشکارکردن ارزش های تاریخی، فرهنگی و زیبایی شناختی یک اثر با لحاظ اصالت و یکپارچگی آن است و مراحل گوناگونی اعم از حفاظت و نگهداری، تثبیت و استحکام بخشی تا بازگردانی وضعیت موجود به وضعیت اصیل و پایدار را شامل می‌شود.

۳ -۱ احیاء: فرآیندی هدفمند از مجموعه اقدامات را شامل می شود که به منظور حفاظت و ارتقای کیفی با حفظ اصالت و یکپارچگی در بافت های تاریخی فرهنگی انجام می شود.

۴ -۱ صیانت: به کلیه اقدامات پیشگیرانه و حمایتی از میراث فرهنگی اطلاق می شود که شامل اقدامات مختلف حقوقی، قانونی و ترویجی می‌شود.

۵ -۱ حریم بنا: به نواحی اطراف یک اثر فرهنگی، تاریخی یا طبیعی ملی یا جهانی اطلاق می شودکه همراه با ضوابط و مقررات و با هدف محافظت موثر از آن اثر و حمایت‌های قانونی به عنوان لایه های حفاظتی (منظری، ساختاری، عملکردی) برروی نقشه، مشخص می‌شود.

۶ -۱ محدوده بافت: به محدوده یک منطقه تاریخی فرهنگی ثبت شده اتلاق می شود که همراه با –ضوابط و مقررات و با هدف محافظت موثر از آثار فرهنگی، تاریخی یا طبیعی ملی یا جهانی موجود در آن منطقه و حمایت های قانونی به عنوان لایه های حفاظتی (منظری، ساختاری،عملکردی) برروی نقشه، مشخص می شود.

۷ -۱ نحوه استفاده متناسب (کاربرد متناسب): به حفظ و ارتقاء ارزش های اثر با بهره گیری ازظرفیت ها و مزیت های تاریخی، فرهنگی و طبیعی و همچنین اجتماعی اقتصادی آن برای پاسخگویی به نیازهای معاصر وفق ضوابط و مقررات و قوانین ناظر به موضوع اطلاق می شود.

۸ -۱ شورای بافت تاریخی فرهنگی استان: شورایی است که به منظور هماهنگی و یکپارچگی -تصمیمگیری پیرامون بافت تاریخی فرهنگی تشکلیل میگردد. اعضای این شورا ۹ نفر مشتمل - بر استاندار (رییس شورا)، معاون هماهنگی امور عمرانی (نایب رییس شورا)، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان (دبیر شورا)، مدیر کل راه و شهرسازی استان،دونفر از اعضای هیئت علمی دانشگاههای استان (با تخصص معماری و یا شهرسازی به پیشنهاد مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان و حکم رییس شورای بافت استان)، یک عضو از اعضای شورای اسلامی استان، یک عضو از اعضای شورای اسلامی شهرمرکز استان (شهر مربوطه حسب مورد)و شهردار مرکز استان (شهر مربوطه حسب مورد) می‌شود.

۹- ۱ طرح ویژه حفاظت و احیاء بافت‌های تاریخی فرهنگی: طرحی است که با توجه به ویژگی، ظرفیت و مزیت تاریخی، فرهنگی و طبیعی بافت تاریخی فرهنگی شهر (روستا) با هماهنگی و همکاری نزدیک کلیه دست اندرکاران و ذینفعان در مقیاس کل تا جزء به همراه طرح مدیریتی مربوطه ارائه شده و تکالیف همه دست اندر کاران در آن روشن باشد. این طرح علاوه بر تنظیم روابط این بخش از شهر (روستا)با سایر تقسیمات شهری (روستایی)، زمینه های توسعه هماهنگ شهری (روستایی) را فراهم می کند.

ماده ۲- به منظور حمایت از مرمت و احیای بافت‌های تاریخی فرهنگی، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مکلف است:

الف) با همکاری وزارتخانه های راه و شهرسازی و کشور ظرف مدت حداکثر دو سال پس از تصویب این قانون، نسبت به تکمیل، تعیین و ابلاغ محدوده بافت تاریخی فرهنگی کلیه شهرها و روستاهای تاریخی اقدام کند.

ب) با همکاری وزارتخانه های راه و شهرسازی و کشور ظرف مدت حداکثر شش ماه پس از تصویب این قانون نسبت به تهیه چارچوب طرحهای ویژه حفاظت و احیاء بافتهای تاریخی فرهنگی (از جمله تعیین حرائم) با رویکرد صیانت از ارزشهای تاریخی فرهنگی و ارتقای کیفیت زندگی ساکنان این محدوده ها اقدام کند.

ج) در شهرهای ۲۲۲ هزار نفر و بالاتر با همکاری وزارتخانه های راه و شهر سازی و کشور و شهرداری مربوطه نسبت به تدوین نظامنامه حفاظت و احیاء بافتهای تاریخی فرهنگی شهری مبادرت نموده و به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران برساند.

تبصره- در شهرهای زیر ۲۲۲ هزار نفر و روستاها با همکاری نهادهای ذیربط موضوع بند فوق، نظامنامه نحوه اقدام در زمینه حفاظت و احیاء بافتهای تاریخی فرهنگی را تهیه و در شورای بافت استان به تصویب برساند.

د) ظرف مدت یکسال پس از تصویب این قانون، دستورالعملهای مورد نیاز برای مدیریت بهره برداری، نگهداری و پشتیبانی بناها، اماکن و بافتهای تاریخی فرهنگی با اولویت واگذاری فعالیت ها به بخش غیر -دولتی را تهیه و ابلاغ نماید.

ماده ۳ - وزارت راه و شهرسازی مکلف است با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و شهرداری های(دهیاری های مربوطه) در مدت ۵ سال پس از تصویب این قانون نسبت به تهیه و تصویب طرح های ویژه حفاظت و احیای محدوده‌های بافت‌های تاریخی فرهنگی حسب مورد از طریق شورای عالی شهرسازی و معماری یا کمیسیون‌های ماده ۵ قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری مصوب۲۲ /۱۲/ ۱۳۵۱ اقدام کند.

ماده ۴ -وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مکلف است از طریق سازمان فنی و حرفه ای با استفاده از امکانات موجود و با مشارکت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (از طریق مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی) نسبت به آموزش استادکاران و کاردانهای تجربی در زمینه‌های حفاظت و احیاء بناها و اماکن تاریخی فرهنگی اقدام نماید.

تبصره- سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری موظف است ساز و کار طراحی و اجرای فعالیت های مرتبط را به گونه ای برنامه ریزی، تنظیم و تدوین نماید که استفاده از نیروهای فوق در اولویت قرار گیرد.

ماده ۵ - وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری و آموزش و پرورش مکلفند با مشارکت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، سرفصل، محتوای دروس و شیوه آموزش رشته های مرتبط با حفاظت و احیاء بناها و بافتهای تاریخی فرهنگی با رویکرد مهارت آموزی در این تخصص ها را اصلاح و یا تکمیل کند.

ماده ۶ - سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور مکلف است با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، ظرف مدت یک سال پس از تصویب این قانون نسبت به تهیه نظام فنی و اجرایی اختصاصی مربوط به بناها و بافت های تاریخی فرهنگی اقدام و به تصویب هیئت وزیران برساند.

ماده۷ - بانکها و موسسات اعتباری غیر بانکی مکلفند اسناد مالکیت مربوط به بناهای ثبت شده در فهرست آثار ملی و فهرست های ذیربط را که مالکیت آن ها قابل انتقال باشد به عنوان وثیقه اخذ تسهیلات مرمت و احیاء بپذیرند.

ماده ۸ - در مواردی که حرائم بناها و محدوده بافتهای تاریخی -فرهنگی موضوع این قانون در بافتهای فرسوده و ناکارآمد موضوع «قانون حمایت از احیاء، بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری »مصوب۱۲ /۱۲/ ۱۳۳۹ قرار داشته باشد، به نسبت سهم مساحت این بافتها از کل مساحت بافت‌های شهری فرسوده، اعتبارات، تسهیلات و امتیازات موضوع قانون فوق الذکر با رعایت ضوابط حفاظت از بافت های تاریخی فرهنگی به حریم بناها و محدوده بافت های تاریخی فرهنگی نیز اختصاص می‌یابد.

تبصره ۱ -بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران از طریق بانک و یا بانک های عامل موظف است به نسبت مذکور در این ماده تسهیلات بانکی موضوع ماده ۱۵« قانون حمایت از احیاء، بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری »مصوب ۱۲ /۱۲/ ۱۳۳۹را به امر احیاء و حفاظت بناها و بافت های تاریخی فرهنگی اختصاص دهد.

ماده ۹ - کلیه دستگاه‌های اجرایی ذیربط موضوع (ماده ۵)قانون محاسبات عمومی، مکلفند برنامه های خود در ارتباط با رفع نیازهای موجود در حوزه های خدماتی، تجهیزاتی و نیز زیرساخت های مورد نیاز برای ارتقاء کیفیت زندگی در بافت های تاریخی فرهنگی هر شهر / روستا را ظرف مدت شش ماه پس از تصویب این قانون مشخص و در قالب برنامه های سالانه در شورای برنامه ریزی و توسعه استان تصویب و بمورد اجرا گذارند. منابع مالی لازم از محل منابع داخلی، استانی و ملی دستگاه های اجرایی ذیربط تامین می‌شود. اجرای برنامه فوق باید به گونه ای باشد که حداکثر ظرف مدت ۱۲ سال از تصویب این قانون سطح خدمات و تامین زیرساخت های مورد نیاز این محدوده ها از سطح میانگین شهر/ روستای ذیربط پایین تر نباشد.

تبصره ۱- شوراهای برنامه ریزی و توسعه استان ها موظفند به نسبت اعتبارات اختصاص یافته به بافت های تاریخی فرهنگی هر شهر/ روستا موضوع ماده ۳ این قانون، اعتبارات مورد نیاز را برای ساخت و تجهیز فضاها و ساختمان های عمومی و خدماتی در محدوده مصوب بافت های تاریخی فرهنگی آن شهر/ روستا، از محل اعتبار توزیعی در سهم دستگاه ذی ربط با اولویت تأمین نمایند.

ماده ۱0- واردات وسائط نقلیه امدادی و خدماتی دستگاه های خدمات رسان از جمله آمبولانس، خودروهای امداد و نجات، آتش نشانی، جمع آوری زباله و نظائر آن که متناسب با ابعاد معابر و گذرگاههای بافتهای تاریخی فرهنگی طراحی شده و با هماهنگی سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و تصویب هیات وزیران و صرفا جهت کاربرد در اماکن فوق الذکر به کشور وارد شدهاند، با منظور کردن حساب جمعی خرجی در بودجه های سالیانه، از پرداخت حقوق ورودی معاف می‌باشند.

ماده ۱۱ - در رسیدگی به تخلفات ساختمانی املاک واقع در حریم آثار و محدوده بافت های تاریخی فرهنگی، کمیسیون های موضوع مواد ۹۹ و ۱۲۲ قانون شهرداری ها، مکلفند منحصرا قلع و قمع مستحدثات بدون پروانه و یا مازاد بر پروانه ساختمانی صادر شده را در صدور رای لحاظ کنند.

ماده ۱۲ - سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مکلف است با همکاری وزارت راه و شهرسازی، ظرف مدت یکسال پس از تصویب این قانون، نسبت به تهیه ساز و کار و یا تدوین پیش نویس قانون نظام فنی و مهندسی در حوزه تخصصی حفاظت و احیاء بناها، اماکن و بافتهای تاریخی - فرهنگی اقدام و در صورت نیاز برای انجام مراحل تصویب از طریق هیئت دولت به مجلس شورای اسلامی ارائه کند.

ماده۱۳ - دولت مکلف است از طریق نهادهای ذیربط در تعیین ضوابط طرحهای توسعه و عمران، سازوکارهای جبران محدودیت های اعمال شده از قبیل تراکم در خصوص املاک واقع در محدوده بافتهای تاریخی فرهنگی موضوع این قانون را پیش بینی نماید.

ماده ۱۴- کلیه اقدامات مرمت و احیاء( تعمیرات اساسی) و استفاده از املاک تاریخی فرهنگی ثبت شده و یا املاک واجد ارزش های تاریخی فرهنگی واقع در بافت های تاریخی مصوب موضوع این قانون در صورت استقرار فعالیت های مجاز( مطابق با ضوابط میراث فرهنگی )از تخفیف 100 درصدی کلیه هزینه های عوارض و ارزش افزوده ناشی از اجرای طرح های توسعه شهری (جامع، تفصیلی و سایر طرح های مصوب)برخوردار می‌شوند.

تبصره -۱ معادل (صددرصد ۱00 %) هزینه های عوارض تخفیف داده شده موضوع بند فوق با اعلام شهرداری ها/ دهیاریهای های ذیربط و تایید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی در بودجه های سالیانه کل کشور محاسبه و به شهرداری ها/دهیاری های ذیربط پرداخت می‌شود.

این سازمان موظف است برای آن دسته از تخفیف هایی که به دلیل اتمام اعتبارات مندرج در قوانین بودجه سنواتی در هرسال امکان پرداخت آن وجود ندارد، اعتبارات لازم را مستقیما به عنوان مطالبات شهرداری ها و دهیاری ها در لایحه بودجه سال بعد منظور نماید.

ماده ۱۵- املاک واقع در بافت های تاریخی فرهنگی و یا حرائم بناهای تاریخی فرهنگی که با رعایت ضوابط حفاظت از بافت های تاریخی فرهنگی و طرح های بالادست مجوز ساخت می گیرند، تا سطح تراکم ۱۳۲ درصدی از معافیت عوارضی برخوردار می‌شوند.

تبصره کاربری تجاری از حکم این ماده مستثنی است.

ماده ۱۶ -تعیین نحوه استفاده متناسب از بناهای تاریخی فرهنگی با پیشنهاد شهرداری ها/ دهیاریهای ذیربط بر عهده سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (صندوق احیاء و بهره برداری از بناها و اماکن تاریخی فرهنگی) است.

ماده ۱۷- دستگاههای اجرائی مکلفند هزینه‌های مربوط به پژوهش، حفاظت و مرمت آثار منقول و غیر منقول ثبت شده در فهرست آثار ملی و فهرست های ذیربط مربوط به آثار در اختیار و یا در حیطه موضوع تخصصی همان دستگاه را از محل اعتبارات خود تأمین کنند. هزینه‌کرد این اعتبارات تحت نظارت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری انجام می شود.

ماده 18- برای حفاظت و حمایت از بافتهای تاریخی فرهنگی، به شهرداری های شهرهای دارای بافت های تاریخی فرهنگی مصوب، اجازه داده می شود با تصویب شورای اسلامی شهر، هماهنگی با وزارت کشور و تایید سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، ساختار مناسب اداری را ایجاد نمایند.

ماده ۱۹- شهرداری‌ها و شوراهای اسلامی شهرهای دارای بافت تاریخی فرهنگی مصوب، مکلفند از کل بودجه عمرانی سالانه شهر به میزان یک و نیم تا دو و نیم برابر نسبت مساحت بافت تاریخی فرهنگی به مساحت کل شهر، جهت مرمت و احیاء بافتهای تاریخی فرهنگی، بودجه عمرانی منظور نمایند.

ماده 20 -سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری موظف است - تمهیدات لازم برای بیمه بناهای تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی و فهرست های ذیربط را انجام دهد.»

انتهای پیام