یک پژوهشگر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سمنان گفت: نیمه شعبان سالروز میلاد باسعادت یگانه منجی عالم بشریت، حضرت مهدی(عج)، یکی از اعیاد بزرگی است که با آیین‌های ویژه و خاصی توسط مردم استان سمنان گرامی داشته می‌شود.
فاطمه قلی پور کالمرزی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه سمنان، افزود: همزمان با فرارسیدن اعیاد بزرگ شعبانیه و نیمه شعبان، هیئت امنای مساجد روستا و شهر به آذین بندی مساجد، تکایا و مهدیه ها می‌پردازند. پس از اقامه نماز مغرب و عشاء اهالی محل در مساجد جمع شده و به جشن و سرور می‌پردازند. آذین بندی بازار و تقسیم کردن شربت، شیرینی و شکلات در معابر عمومی از جمله برنامه های خاص این روز فرخنده است.
وی ادامه داد: در شهرها کسبه بازار، چند روز قبل از میلاد شروع به آذین بندی بازار می‌کنند. پارچه، گل، گلدان، لامپ رنگی و پرچم‌های الوان از جمله وسایل تزئین بازار است، در شهر شاهرود کسبه، شهر را فرش کرده و مراسم جشن و مولودی برگزار می کنند.
وی با بیان اینکه امروزه با انواع پارچه‌های رنگی، زرورق و تورهای رنگی سردر مغازه ها آذین بندی می شود ادامه داد: در بیشتر مساجد، تکایا و مهدیه‌ها مراسم مولودی خوانی با شور و هیجان برگزار می شود. جوانان سعی می کنند مراسم پیوند زناشوئی خود را در این شب برگزار کنند. همچنین پخت نان محلی گولاچ جهت خیرات اموات در این روز بسیار مرسوم است.
پژوهشگر مردم شناسی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سمنان اضافه کرد: اهالی روستای کوه زر در دامغان چند روز مانده به نیمه شعبان بر سر خاک اموات خود رفته و خیرات می‌دهند. اهالی شهر دامغان در این روز در حسینیه‌ها و مساجد شله زرد و حلیم نذری می‌پزند.
قلی پور ادامه داد: مردمان مناطق کویری استان سمنان در چهاردهمین روز از ماه شعبان برای اموات گولاچ و چلپک (روغن جوشی) خیرات می‌کنند. غروب چهاردهم ماه شعبان سر قبر اموات برای فاتحه خوانی می‌روند. به این روز و شب "برات" می‌گویند. در کویر خوارتوران از دهم تا پانزدهم ماه را روزهای برات می‌دانند و برای اموات خیرات می‌دهند، آنها عقیده دارند که روز سیزدهم ماه شعبان چراغ برات روشن می شود.
وی افزود: در روستای رضا آباد اهالی عصر روز چهاردهم به مزار می روند و هنگام شب، چراغ برات را روشن می کنند. اهالی بشقاب‌هایی را که چراغ برات در آن روشن کرده‌اند هنگام تاریک شدن هوا روی سر در خانه قرار می دهند. روز نیمه شعبان مقداری شیرینی و شکلات به دست بچه‌ها داده تا به در تمام خانه‌های روستا برده و بین مردم پخش کنند، اهالی منطقۀ کالپوش به روز نیمه شعبان برات گفته و برای خیرات اموات خود نان گولاچ بین مردم تقسیم می کنند.
وی همچنین گفت: در مهدیشهر و سرخه در این روز برخی خانواده‌ها به اهالی محله صبحانه نذری می‌دهند. در این شهرها جشن نیمه شعبان برای چند شب متوالی برگزار می گردد. در خانه‌ها زنان مراسم مولودی خوانی برگزار کرده و برخی نیز این روز را روزه می‌گیرند.
پژوهشگر مردم شناسی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سمنان با اشاره به اینکه برگزاری جشن ولادت با سعادت امام زمان(عج) در کوچه و گذر و محله شهرهای بزرگ و کوچک از دیگر آداب این مناسبت فرخنده است، ادامه داد: همسایه‌ها با مشارکت اقدام به آذین بندی کوچه، چراغانی و تهیه شیرینی، شربت، آش و غیره کرده و پذیرای دیگر اهالی شهر و روستا می شوند. این مراسم دارای قدمتی بسیار بوده و اهالی کوچه یا خیابان همه ساله به طور خود جوش و با عزمی جدی اقدام به برگزاری آن می کنند. دعوت از خطیب و سخنران در مجالس جشن و سرور نیز متداول است.
قلی پور تأکید کرد: برگزاری مجالس مولودی خوانی در مساجد و منازل از دیگر آداب جشن نیمه شعبان است، مداحان با خواندن ابیاتی در وصف امام زمان (عج) حاضرین را به وجد آورده و به مجلس شور و هیجان خاصی می دهند، در این شب‌های جشن و سرور بسیاری افراد که با نیت قبلی نذرشان برآورده شده اقدام به ادای نذر خود در قالب پخت غذای نذری، پخش کردن شیر، آش، شربت، شیرینی و غیره می نمایند. به طور کلی در این ولادت با سعادت تمامی مردم استان در شهرها و روستاها به شادی و سرور می‌پردازند. حتی در روستاهای دور دست نیز زنان عشایر با پخت نان قندی کام خود و دیگر اعضاء خانواده را شیرین می کنند.
انتهای پیام