چسباندن پروتئینهای درمانی به نانوذرات آسان نیست. امروزه دانشمندان با راهکارهای شیمیایی دشوار از پس این کار بر میآیند، اگرچه پیوند بین آنها معمولاً پس از مدتی جدا میشود. این مشکل که استفاده پزشکان از پروتئینها را برای درمان بیماریهای خطرناک محدود کرده است، به زودی تغییر خواهد کرد.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، زیست فناوری به توصیف مجله Nature Chemistry در ابتدای راه است، اما تاکنون توانسته به خوبی توانایی بالقوه خود را نشان دهد. به تازگی زیستفناوری تعهد خود را برای یافتن واکسنی برای ایدز و راهی برای نابودی سلولهای سرطانی نشان داده است. در جدیدترین دستاوردها، محققان دانشگاه بوفالو راهی کشف کردهاند که به آسانی و مؤثر بتواند پروتئین را از طریق یک اختلاط ساده به نانوذرات متصل نماید.
جاناتان لاول ، محقق ارشد پروژه میگوید: "دانشمندان امروزه تنها برای مدتی میتوانند پروتئین را به نانوذرات متصل نمایند. اما این یک فرآیند دشوار است که تنها در محیط کنترل شده کارآمد است. در واقع کسی نتوانسته راهی آسان پیدا کند که بتواند این اتصال را درون بدن نگه دارد. ما توانستهایم راهی بیابیم که به آسانی بتوان پروتئین را به نانوذرات متصل نمود."
برای ساخت، محققان از نانوذراتی مانند کلروفیل (یک رنگدانه طبیعی)، فسفولیپید (یک نوع چربی) و کبالت (یک فلز مغناطیسی) استفاده میکنند. سپس پروتئین را با یک زنجیره آمینواسیدی به نام پلی هیستیدین اصلاح میکنند. در انتها، پروتئین اصلاح شده در آب با نانوذرات مخلوط میشود. در این فرآیند یک طرف پروتئین به نانوذره الحاق میگردد. برای بهبود واکسن یا خاصیت درمانی دارو، محققان یک عامل ایمنی به سر دیگر پروتئین اضافه میکنند. با ترکیب این سه قسمت با هم، سیستم ایمنی علیه ایدز تحریک میشود.
امروزه داروهای ضد سرطان در همه جای بدن پخش میشوند و نمیتوانند تنها سلول سرطانی را هدف قرار بدهند. محققان این پروژه پروتئینهای خود را برای هدف قرار دادن سلولهای سرطانی تست کردند. خوشبختانه نتایج بسیار مسرت بخش بود و پروتئین مانند یک موشک، تنها تومورها را هدف قرار داد. بنابراین می توان گفت نانوذرات هدفگذاری شده، پتانسیل بهبود درمان سرطان را با هدف قرار دادن سلولهای سرطانی در آیندهای نزدیک دارند.
لاول میخواهد با آزمایشات دقیقتر، واکسن و هدفگیری تومور را دنبال نماید. هدف پایانی انتقال این فناوری به کلینیکهای درمانی برای انسان است.
انتهای پیام