یک کارشناس ارشد گیاهان دارویی گفت: برداشت بی رویه از «تشنه‌داری» سبب شده تا منابع طبیعی و رویشگاه این گیاه در خطر تخریب و نابودی قرار گیرد.

«مریم مؤمنی» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه ایلام، اظهار کرد: گیاه تشنه‌داری یا بنجک ماشینی که در مناطق مختلفی از استان چون ایلام، لومار، ایوان، مهران، دهلران و آبدانان می‌روید، سالهاست که به‌صورت سنتی توسط مردم بومی به‌عنوان ضدعفونی‌کننده استفاده می‌شود.

معاون فن‌آوری مرکز رشد گیاهان دارویی و محصولات کشاورزی جهاد دانشگاهی ایلام با بیان اینکه این گیاه با نام علمی «scophularia striat»، گل میمونی سازویی نامیده می‌شود، تصریح کرد: سه گونه دیگر این گیاه که در استان می‌رویند گل میمونی بیابانی (scophularia deserti)، گل میمونی یخچالی (scophularia frigida) و گل میمونی ایلامی (scophularia elymaitica) است اما تنها گونه striata است که تشنه داری نامیده می‌شود.

وی ادامه داد: بر روی گونه‌های مختلف این گیاه تحقیقاتی انجام شده است که خاصیت ضدمیکروبی و التیام دهندگی زخم و سوختگی آن ثابت شده است که این خود باعث شده مردم به استفاده از این گیاه روی بیاورند، غافل از اینکه با درست شناسایی نشدن گونه گیاه نمی‌توان استفاده مفیدی از گیاه کرد.

مؤمنی با تأکید بر اینکه برداشت بی‌رویه از این گیاه سبب شده تا منابع طبیعی و رویشگاه این گیاه در خطر تخریب و نابودی قرار گیرد، پیشنهاد کرد محققین در تجاری کردن دستاوردهای تحقیقاتی خود در زمینه ساخت دارو از این گیاه باید به اهلی کردن و کاشت این گیاه روی‌آورند.

‌

انتهای پیام