مهدی غبرایی:

ما کار سیاسی نمی‌کنیم

مهدی غبرایی گفت: ما مترجم‌ها و نویسنده‌ها ادعا نداریم که مرغ یک پا دارد و اگر زمانی احساس کنیم ایرادی که به کارمان گرفته می‌شود، منطقی است، می‌پذیریم. ما کار سیاسی نمی‌کنیم و نمی‌خواهیم با انتشار یک کتاب جایی را به هم بریزیم.

مهدی غبرایی گفت: ما مترجم‌ها و نویسنده‌ها ادعا نداریم که مرغ یک پا دارد و اگر زمانی احساس کنیم ایرادی که به کارمان گرفته می‌شود، منطقی است، می‌پذیریم. ما کار سیاسی نمی‌کنیم و نمی‌خواهیم با انتشار یک کتاب جایی را به هم بریزیم.

این مترجم با اعلام خبر انتشار کتاب «ترانه‌های شبانه» کازوئو ایشی‌گورو به خبرنگار ادبیات و نشر ایسنا گفت: این کتاب به همراه هشت کتاب دیگر از سال 87 تا الآن در وزارت ارشاد مانده بود که به تازگی مجوز گرفته و منتشر شده است.

او افزود: در دولت قبلی به این کتاب ایرادهای غیرمنطقی و غیراصولی زیادی گرفته بودند که اگر قرار بود با آن‌ها موافقت کنم باید 70 - 80 صفحه از کتاب حذف می‌شد، اما نپذیرفتم تا این‌که به تازگی پس از اصلاح شش مورد ناچیز، کتاب مجوز انتشار گرفت.

غبرایی همچنین اظهار کرد: ما مترجم‌ها و نویسنده‌ها ادعا نداریم مرغ یک پا دارد و اگر زمانی احساس کنیم ایرادی که به کارمان گرفته می‌شود، منطقی است، می‌پذیریم. اما در بیش‌تر موارد این‌گونه نیست و مسئولان ممیزی ایرادهایی به ما می‌گیرند که به هیچ وجه درست نیست. کتاب «جنگل نروژی» نوشته موراکامی یکی از همین کتاب‌هایی است که به خاطر ایراد‌های غیرمنطقی اداره کتاب، سال‌هاست نتوانسته مجوز انتشار بگیرد.

این مترجم در عین حال از مجوز گرفتن ترجمه رمان «داشتن و نداشتن» ارنست همینگوی خبر داد و گفت: این کتاب تا یک ماه آینده به چاپ خواهد رسید. همچنین یک داستان بلند و دو رمان کوتاه به نام «عشق و دیگر هیچ» از نویسنده‌ای روس به اسم الکساندرا کولونتای از وزارت ارشاد مجوز گرفته است که در ماه‌های آینده به چاپ خواهد رسید. نویسنده این کتاب از همکاران حزبی لنین بوده و در این داستان‌ها درباره لنین و عشقش نوشته است.

او در ادامه درباره رمان بلندی که از مو یان نویسنده چینی برنده نوبل ادبیات در دست ترجمه دارد، گفت: تقریبا وسط ترجمه این اثر هستم و ترجمه کتاب به دلیل مشکلاتی جلو نرفته است.

غبرایی درباره رمان‌هایی که از موراکامی ترجمه کرده است نیز گفت: رمان «سوکورو تازاکی بی‌رنگ» رمان بلندی از این نویسنده است که ترجمه‌اش به پایان رسیده است، اما هنوز آن را برای دریافت مجوز نشر به ناشر نسپرد‌ه‌ام. «کتابخانه عجیب» هم عنوان یک مجموعه داستان کوتاه مصور است که این کتاب نیز آماده شده است. همه این کتاب‌ها قرار است از سوی کتاب‌سرای نیک منتشر شود.

او در ادامه درباره دیگر کتاب‌های مجوزنگرفته‌اش اظهار کرد: «این ناقوس مرگ کیست» یکی از بلندترین رمان‌های ارنست همینگوی را شش سال است ترجمه کرده‌ام که در طول این مدت در ارشاد مانده و هنوز نتوانسته است مجوز نشر بگیرد. این رمان پیش از این با عنوان «زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آیند» توسط مترجمانی چون رحیم نامور و دکتر علی سلیمی ترجمه و منتشر شده‌ است.

غبرایی درباره این رمان گفت: به نظر من این رمان چیزی ندارد به جز دو صحنه عاشقانه. همینگوی آدم محجوبی است، اما نمی‌دانم مسئولان ممیزی ارشاد چرا و به چه دلیل مجوز انتشار این کتاب را صادر نمی‌کنند. چند وقت پیش که به ارشاد رفته بودم و با مسئولان این اداره صحبت می‌کردم گفتند که کتاب برای تعیین تکلیف به شورا رفته است، اما معلوم نیست شورا کجاست و نتیجه آن چه زمانی مشخص می‌شود، چون یکی - دو سال است که در جواب من این پاسخ را می‌دهند.

این مترجم در ادامه به وضعیت انتشار کتاب و دریافت مجوزها در یکی - دو سال اخیر اشاره کرد و در این‌باره گفت: در طول این مدت قدم‌هایی برداشته شده که به نظرم مثبت بوده است. اگر بخواهیم به این تغییرات با درصد نمره بدهیم 10 تا 20 درصد تغییرات انجام شده و 70 - 80 درصد باقی مانده است؛ یعنی به همان وعده‌هایی که داده شده هنوز عمل نشده است.

او سپس اظهار کرد: الآن این‌گونه نیست که بگویند چون کتابی‌ را همینگوی نوشته است و تو هم مترجمی هستی که سال‌ها در این حوزه کار کرده‌ای و ما تو را می‌شناسیم پس مجوز کتاب را آسان‌تر می‌دهیم؛ نه این‌گونه نیست.

غبرایی گفت: درباره این موضوع ما حتی به کشورهای همجوار هم کاری نداریم. ما این وضعیت را با زمان دولت خاتمی می‌سنجیم و توقع‌مان هم در همین حد است. الآن هم سنی از ما گذشته است و این‌گونه نیست که بخواهم با انتشار کتابی جایی را به هم بریزم. هرچند در جوانی به دنبال کارهای سیاسی رفته‌ام و عمرم را هدر داده‌ام اما الآن به مسائل سیاسی ذره‌ای علاقه ندارم. کار ما ادبیات است و می‌خواهیم از همین راه زندگی کنیم. اگر ایراد منطقی هم به کارمان بگیرند صحبت می‌کنیم و اگر تغییرات اندک باشد آن را می‌پذیریم.

او در ادامه بیان کرد: همیشه گفته‌ام سانسور و ممیزی دو ضرر عمده دارد؛ نخست این‌که اعتماد خواننده سلب می‌شود. در زمان‌های مختلف وقتی فردی برای خریدن کتاب به کتاب‌فروشی یا نمایشگاه کتاب می‌آید از او شنیده‌ایم که می‌پرسد چقدر از کتاب حذف شده است. سلب اعتماد باعث می‌شود کم‌تر کتاب خوانده شود. دوم این‌که ممیزی لطمه‌ای مهم‌تر از این را به زبان فارسی می‌زند، چون مدام به منِ مترجم یا مولف می‌گویند که این واژه و آن کلمه را ننویس و این موضوع در درازمدت لطمه بزرگی به زبان فارسی خواهد زد.

غبرایی سپس به بازار کتاب اشاره کرد و گفت: من معتقد نیستم که بازار کتاب راکد است، چون من در همین بازار کتاب‌هایم به چاپ پانزدهم رسیده است و بسیاری از کتاب‌هایم از چاپ‌های هشتم و نهم گذر کرده‌اند. با این حال اگر سانسور کم‌تر شود کتاب‌ها فروش بیش‌تری خواهند داشت. امیدوارم مسئولان به وعده‌هایی که داده‌اند وفا کنند. ما به عنوان مترجم و مولف در این مملکت زندگی می‌کنیم و می‌دانیم که چیزهایی را نمی‌توان به درون خانواده‌ها برد.

انتهای پیام

  • چهارشنبه/ ۱۷ دی ۱۳۹۳ / ۰۰:۴۶
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 93101709128
  • خبرنگار : 71365

برچسب‌ها