معاون اداره کل میراث، صنایع دستی و گردشگری مازندران گفت: وسعت آسیب وارد شده به پل تاریخی سیکاپل جویبار روز به روز شدیدتر می‌شود.
مهدی ایزدی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه مازندران اظهار کرد: مرمت این بنا نیازمند همت همه دستگاه‌های مسئول است. برای بازسازی این پل نیاز است که آب منطقه‌ای برای لایروبی بستر رودخانه، اقدام و اداره راه و شهرسازی نیز برای بازسازی این راه کمک کند تا بتوان کار مرمت و تعمیرات این پل را انجام داد.
وی خاطرنشان کرد: پل تاریخی سیکاپل معروف به پل درویش محمد شاه، با طول 72 متر و ارتفاع 8 متر در نزدیک شهر جویبار و روی رود سیاهرود قرار دارد. این پل در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است. درباره تاریخچه این پل هیچ منبع مکتوبی وجود ندارد و تعیین قدمت این پل با گمانه‌زنی و مطالعات تکمیلی امکان پذیر است.
معاون اداره کل میراث فرهنگی مازندران تصریح کرد: براساس مشاهدات میدانی، نوع معماری بنای پل و قوس‌های مورد استفاده در برپایی بنا می‌توان این احتمال را داد که بنیان اثر مربوط به اواخر دوره صفوی بوده و در دوران قاجار بخش‌هایی مورد تعمیرات اساسی قرار گرفته است.
وی افزود: مصالح اصلی پل در سازه بنا، آجر بوده و ملات آن گل آهک است که متاسفانه در دوران معاصر قسمت‌هایی از بنا را با استفاده از بتن، بازسازی کردند و یک طره سراسری در دو طرف طولی پل و دو دهانه بتنی در دو طرف آن الحاق کرده‌اند. متاسفانه از کف سازی اثر چیزی به جا نمانده و فقط لایه‌ای از آسفالت بر روی آن به چشم می‌خورد.
ایزدی بیان کرد: بیشترین آسیب‌های پل سیکاپل مربوط به الحاقات غیراصولی و عوامل انسانی است که برای حفظ اثر ولی به صورت نادرست اعمال شده است و وسعت آسیب این عامل مخل، روز به روز شدیدتر می‌شود. بخشی از بنای سیکا پل در سال 91 تخریب شده است. از دیگر آسیب‌های این پل می‌توان به الحاق طره بتنی اشاره کرد که به منظور وسیع کردن عرض پل اجرا شده است. به دلیل این اقدام، باری اضافه بر پل گذاشته شده و سبب ایجاد ترک‌های سازه‌ای در برخی چشمه‌های پل شده است.
وی افزود: عریض کردن پل و رفت و آمد خودرو، اجرای اندود سیمانی بر روی بدنه پل، تخریب موج‌شکن‌ها و ضربات وارده از سوی امواج رودخانه و پیشروی زمین‌های کشاورزی به سمت رودخانه و مسدود شدن برخی از چشمه‌ها سبب تخریب قسمتی از پل شده است.
انتهای پیام