ابتدا اعلام کردند حریم شوش 390 هکتار است، عددی که نصف مساحت این شهر تاریخی هم نمی‌شود و نمی‌تواند از آن محفاظت کند، اما با این وجود اعلام کردند با درنظر گرفتن یک حریم منظری 14 هزار هکتاری از کل محوطه‌ی تاریخی شوش محافظت می‌کنند!
محافظت از حریم منظری که در آن به راحتی می‌توان زمین حفر و آثار تاریخی را تخریب کرد و آخرش روی آن را با پلاستیک پوشاند!
به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، زمانیکه ارزیابان یونسکو از محوطه‌ی شوش و عرصه و حریم آن بازدید می‌کردند، درست در همان زمان، در مرکز شهر (در محدوده چهارراه خوزستان و نبش خیابان پاسداران شوش) یک بیل مکانیکی مشغول حفر زمین بود، اقدامی که به دنبال آن بخشی از آثار تاریخی و لایه‌های باستانی شهر قدیم شوش نابود شدند.
این عملیات در بخش‌هایی که توسط مسئول تدوین پرونده ثبت جهانی شوش، به عنوان عرصه و حریم در نظر گرفته نشده بود و جزو 390 هکتار مطرح نبود، انجام شد. اتفاقی که میراث فرهنگی استان خود را درگیر آن نکرد، چون دلیلی برای آن نداشت که بخواهد در منطقه‌ای که هیچ نقشی در ثبت جهانی شوش ندارد، وارد عمل شود.
محوطه‌ی مورد تعرض در حیطه‌ی اختیارات میراث فرهنگی نبود که بخواهد از آن صیانت کند و برخورد لازم را با عامل این تخریب انجام دهد! البته فقط چند ساعت مجرم بازداشت شد و پس از آن از وی خواسته شد تا روی دیواره‌ها را با پلاستیک بپوشاند تا آثار موجود در دیواره‌ها پنهان باشد و برای ثبت جهانی شوش، مشکل‌ساز نشود.
لایه‌هایی که به نظر کارشناسان احتمال باقی ماندن از دوره‌های هخامنشی و اشکانی را دارند. البته در میان این لایه‌ها، در دیواره‌ی بدست آمده نهشته و بقایای باستان‌شناختی مانند سفال، استخوان و لایه خاکستر به خوبی مشخص است.
و البته نباید اتفاق چند دهه گذشته در نزدیکی همین مکان و در فاصله‌ی بسیار نزدیک با این حادثه، در خیابان رجایی‌شهر شوش را فراموش کرد که یک «پلکان معظم سنگی» از آن به دست آمد که به دوره‌ی هخامنشی منسوب داده شد و اکنون در موزه‌ی شوش نگهدای می‌شود.
اکنون این نگرانی در میان دوستداران میراث فرهنگی شوش وجود دارد که با توجه به پایتخت بودن شهر شوش در دوره‌های عیلامی و هخامنشی، بقایای حساسی مانند گل‌نبشته‌ها و اسناد و مدارک مکتوب که بسیار آسیب‌پذیر هستند، در چنین وضعیتی یکسره نابود شوند و کسی نیز از آن‌ها مطلع نشود.
به گزارش ایسنا، در این وضعیت، این پرسش مطرح است که با توجه به قرار داشتن این محل در بیرون از محدوده‌ی عرصه‌ی390 هکتاری پرونده‌ی ثبت جهانی، آیا عرصه‌ی ثبت جهانی، حافظ میراث شوش می‌شود یا عاملی برای تخریب راحت‌تر آن؟!
انتهای پیام