محققان آلمانی با ترکیب نانوذرات دی‌اکسید سیلیکون و آنتی‌بادی‌های ویژه‌ای که از بدن شتر بدست آمده است، موفق به ساخت ترکیبی شدند که می‌تواند از گزند سیستم ایمنی بدن انسان در امان مانده و به سلول‌های سرطانی حمله‌ور شود.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، استفاده از نانوذرات در شناسایی و مبارزه با سلول‌های سرطانی یکی از راهبردهای با پتانسیل بالا در پزشکی است. این روش در بسیاری از مواقع با شکست مواجه می‌شود دلیل این امر آن است که سیستم ایمنی بدن نانوذرات را به عنوان جسم خارجی قلمداد می‌کند و پیش از این که نانوذرات بتوانند وظیفه‌ی خود را در بدن انجام دهند، از سوی سیستم ایمنی بدن دفع می‌شوند.
یک گروه تحقیقاتی از مرکز هلموتلز درسدن با همکاری پژوهشگرانی از دانشگاه دوبلین موفق به ارائه‌ی نانوذراتی شدند که هم از سیستم ایمنی بدن فرار می‌کنند و هم قادر به مبارزه با سلول‌های سرطانی هستند. این گروه تحقیقاتی با استفاده از یک نوع آنتی‌بادی ویژه که تنها در بدن شترها وجود دارد، نانوذرات دارویی تولید کردند.
پژوهشگران این پروژه نانوذرات تولید شده را روی سلول‌های سرطانی در آزمایشگاه و در شرایطی مشابه بدن انسان مورد استفاده قرار دادند. نتایج بدست آمده از موفقیت این نانوذرات در مبارزه با سلول‌های سرطانی حکایت دارد.
کریستوفر زارشلر از محققان این پروژه می‌گوید: ما در این پژوهش باید با سه چالش مبارزه می‌کردیم. اولین چالش تولید نانوذراتی با ابعاد بسیار کوچک بود. دومین مساله، اصلاح شیمیایی سطح این نانوذرات بود به نحوی که پروتئین‌های موجود در بدن آن‌ها را مورد حمله قرار ندهد. سومین دغدغه‌ی ما این بود که نانوذرات را طوری طراحی کنیم که بتوانند سلول‌های سرطانی را بیابند و وظیفه‌ی خود را به خوبی انجام دهند.
محققان برای تولید چنین نانوساختار دارویی، از ترکیب نانوذرات دی‌اکسید سیلیکون و آنتی‌بادی‌های موجود در بدن شتر استفاده کردند.
برخلاف آنتی‌بادی‌های معمولی که از دو بخش پروتئین‌های سبک و زنجیره‌ای از پروتئین‌های سنگین تشکیل شده، این آنتی‌بادی‌ها ساختار بسیار ساده‌تری داشته و تنها از دو زنجیره‌ی سنگین پروتئینی تشکیل شده است. زارشلر می‌افزاید: از آنجایی که این آنتی‌بادی ساختار ساده‌ای دارد، تولید آن ساده‌تر از آنتی‌بادی‌های رایج است.
این گروه تحقیقاتی با آنتی‌بادی‌های مختلف نانوذرات دارویی متعددی تولید کرده و آن‌ها را مورد آزمایش قرار دادند تا دریابند که کدام ساختار با قدرت بیشتری به سلول‌های سرطانی متصل می‌شود. نتایج مثبت بدست آمده این گروه را یک گام دیگر به سوی هدف نهایی پیش برد. این گروه تحقیقاتی قصد دارند پیش از انجام آزمایش‌های بالینی، کارایی این نانوذرات را ارتقاء دهند.
انتهای پیام