سرپرست کاوش‌های باستان‌شناسی زیر آب در سیراف گفت: پررونق‌ترین بندر کشور در دوره‌های ساسانی و اسلامی می‌تواند با استفاده از تکنولوژی و سیستم‌های پیشرفته‌تر، کاوش شود.
به گزارش خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «سیراف» پررونق‌ترین بندر ایران در دوره‌های ساسانی و اسلامی بوده و روابط تجاری زیادی با از روم و یونان در اروپا و «ماداگاسکار» در آفریقا تا «کانتون» چین در آسیا داشته است. پس از انجام عملیات مقدماتی کاوش در منطقه در اوایل سال 1380، برای آخرین‌بار در تابستان سال گذشته، هیئت باستان‌شناسی مشترک ایرانی و آمریکایی اطراف قلعه‌ی پرتغالی‌های سیراف را کاوش باستان‌شناسی زیر آب کرد و در این کاوش، تأیید شد که سیراف پیش از این، زیر آب نرفته یا داخل آب واژگون نشده است.
حسین توفیقیان - سرپرست کاوش‌های باستان‌شناسی زیرآب در سیراف - در این‌باره اظهار کرد: سال گذشته، در عملیات باستان‌شناسی زیر آب فقط موفق شدیم، سطح بستر دریا را تا عمق 30 متری ببینیم که به‌جز پراکندگی لنگرهای قدیمی مربوط به دوره‌ی رونق سیراف و قطعات سنگی که مشخصا از سازه‌های بندری شسته شده و به‌وسیله‌ی امواج داخل ساحل دریا رفته‌اند، اگر بتوان با سیستم و تکنولوژی بهتری که قادر باشد، عمق بستر دریا را ببیند، عملیات کاوش را یک‌بار دیگر تکرار کنیم، وجود مواد و مصالح باقی‌مانده از سیراف در گذشته و زیرآب رفتن آن، کاملا بررسی می‌شود.
او به خبرنگار ایسنا گفت: در مرحله‌ی نخست کاوش در اطراف قلعه‌های پرتغالی‌ها در استان هرمزگان، هدف مشخص کردن وضعیت سیراف در دوره‌های گذشته با توجه به کارکردهای مختلف آن به‌عنوان «اسکله» و «توقفگاه» بود تا مشخص شود، آیا زیر آب، اثری از آن دوران باقی مانده است. با توجه به جنگ یک‌ماهه‌ی «امام‌قلی‌خان» سردار صفوی با پرتغالی‌ها در اطراف قلعه، احتمال وجود کشتی یا سلاح‌های به‌کار رفته در قرن 15 میلادی مانند فلاخن یا توپ آتشین وجود داشت. بنابراین باید عملیات باستان‌شناسی زیر آب انجام می‌شد تا نسبت به وجود آثار بیشتر و در نتیجه، افزایش اطلاعات درباره‌ی قلعه‌ی پرتغالی‌ها مطمئن شویم.
وی همچنین توضیح داد: فرضیه‌های مطرح‌شده درباره‌ی سیراف در زمان کاوش در سال‌های گذشته، قرار داشتن یا نداشتن سیراف داخل آب بود. با توجه به اعتقادات برخی افراد مانند یک کیلومتر داخل آب بودن سیراف و واژگون شدن نیمی از این بندر در آب، این کاوش‌ها انجام شد. سپس بررسی‌های باستان‌شناسی زیر آب، این فرضیه‌ها را رد کرد و مشخص شد، سیراف همین است که امروز دیده می‌شود و ابعاد و اندازه‌ی آن در حد و حدود امروزی بوده و نه بزرگ‌تر.
او با تأکید بر رخ دادن تخریب‌هایی در خط ساحلی بندر سیراف، بیان کرد: با بروز طوفان و ایجاد موج، برخی تأسیسات ساحلی تخریب شده و زیر آب رفته‌اند. همچنین کنار ساحل، یک دیوار وجود دارد که حد فاصل شهر سیراف و دریاست؛ اما این‌گونه نیست که چون قرن چهارم هجری قمری زلزله‌ای رخ داده است، نیمی یا بیشتر سیراف داخل آب باشد. در واقع، سیراف داخل آب ادامه ندارد.
این عضو هیئت علمی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در بررسی و شناسایی باستان‌شناسی زیر آب سیراف، همچنین درباره‌ی ادامه‌ی کاوش باستان‌شناسی زیر آب در جزیره‌ی «هنگام» اظهار کرد: در این جزیره، یک بررسی مقدماتی انجام شده است و در حال بررسی‌های تکمیلی در این زمینه هستیم.
توفیقیان افزود: براساس تفاهم‌نامه‌ی بسته‌شده بین پژوهشگاه و مناطق آزاد که یک‌ونیم سال از امضای آن می‌گذرد، امیدواریم بتوانیم کار میدانی در این زمینه انجام دهیم و در جزایر هرمزگان شامل قشم، هرمز، لار و هنگام، بخصوص در اطراف قلعه‌ی پرتغالی‌ها، بررسی‌های باستان‌شناسی زیر آب انجام دهیم.
انتهای پیام