هوشنگ مرادی کرمانی با اظهار تأسف از درگذشت باستانی پاریزی و برگزار نشدن مراسمی برای بزرگداشت او، این استاد دانشگاه را شناسنامه کرمان خواند.

هوشنگ مرادی کرمانی در گفت‌و‌گو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره ابراهیم باستانی پاریزی و روزگار در کنار او بودنش گفت: ما تقریبا همیشه با هم بودیم و هر جا او را دعوت می‌کردند من هم همراهش بودم. ما سمبل کرمان بودیم، البته باستانی پاریزی استاد بزرگی بود و من آدم کوچکی در کنار او بودم.

او ادامه داد: من همیشه گفته‌ام هیچ نویسنده و هنرمندی وجود ندارد که به اندازه باستانی پاریزی با تاریخ زادگاهش گره خورده باشد. حتی شهریار را نمی‌توان با تبریز گره زد چون دیگرانی هم بوده‌اند که تبریز را شناسانده‌اند، اما باستانی پاریزی شناسنامه فرهنگ و تاریخ کرمان است. نکته بعدی اینکه باستانی پاریزی تاریخ بسیار تلخ، غمبار و سرشار از تنش ایران را شیرین کرد و از دبیرستان و دانشگاه به خانه‌ها برد و مردم تاریخ را خواندند که لذت ببرند به جای اینکه امتحان بدهند.

مرادی کرمانی ادامه داد: باستانی پاریزی نگاهی مردمی به تاریخ داشت و مردم را در تاریخ پررنگ کرد. تاریخ، تاریخ حکمرانان و زورگویان است اما او تاریخ را مردمی کرد و از مردم زمانه حرف زد. من متخصص نیستم اما در ایران کمتر کسی است که به مردم در زیر سایه تاریخ اهمیت بدهد.

این نویسنده با اشاره به اینکه باستانی پاریزی به روستاهای کوچک هویت بخشید، گفت: باستانی پاریزی کتابی دارد به نام «روستازادگان دانشمند» یا «حماسه کویر». او در این کتاب به زنان و مردانی که از روستاهای کوچک و مرحوم برخواستند و کارهای بزرگ علمی کردند، هویت داد. چیزی که در گذشته، آدم‌ها پنهان می‌کردند را به افتخاری برای آن‌ها بدل کرد. بسیاری علی‌آباد، حسین آباد و فیض آباد را از آخر اسم خود حذف می‌کردند اما بعد از کتاب باستانی پاریزی، هر کس پشت اسمش، اسم روستایی بود به آن افتخار می‌کرد.

مرادی کرمانی همچنین گفت: تا آنجا که من او را می‌شناختم شخصیت باستانی پاریزی بسیار جذاب بود. ما همراه با چند نفر به اصفهان رفتیم تا درباره جمال‌زاده که باستانی پاریزی وصی او بود حرف بزنیم. همه ما درباره او حرف زدیم اما باستانی پاریزی درباره او چنان حرف زد که دانشجویان آنقدر برایش کف زدند که سقف و ستون سالن می‌لرزید. او نکته گو بود، مطالعه می‌کرد، یادداشت‌برداری می‌کرد و حافظه بسیار قوی‌ای داشت.

نویسنده کتاب «قصه‌های مجید» همچنین گفت: ما کرمانی‌ها دور هم جمع می‌شدیم و باستانی پاریزی رأس گروه بود و وقتی در میان ما می‌آمد چشم همه به او بود. داشته‌های باستانی پاریزی بیشتر از نداشته‌هایش بود و مردی بود که برای نشان دادن منطقه‌ای بسیار محروم همت گماشت. باستانی پاریزی مثل بلندگوی بلندی برای کرمان بود که ما متأسفانه او را از دست دادیم.

در پایان مرادی کرمانی با اظهار تأسف از درگذشت باستانی پاریزی گفت: دو بار قرار بود برای باستانی پاریزی در کرمان مراسم بزرگداشتی برگزار شود که متاسفانه هر دو، چند روز پیش از مراسم لغو شد و من از اینکه ما نتوانستیم برای او مراسم بزرگداشتی بگیریم، بسیار متأسفم.

انتهای پیام