دانشمندان دانشگاه ویسکونسین با استفاده از دو روش متفاوت تعیین سن نشان داده‌اند که یک بلور ریز زیرکن کشف شده در چراگاهی در غرب استرالیا، در حقیقت قدیمی‌ترین تکه شناخته شده از سیاره زمین است که به 4.4 میلیارد سال قبل برمی‌گردد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، محققان در مقاله‌ای که در مجله Nature Geoscience منتشر شده، اظهار کردند که این کشف نشان می‌دهد پوسته زمین کمی پس از شکل‌گیری زمین بوجود آمده و اینکه این جواهر ریز، باقیمانده‌ای از آن است.
به گفته آنها، این نتایج نشان‌دهنده آن است که زمین اولیه آنطور که بسیاری از دانشمندان تصور می‌کردند، یک مکان خشن نبوده است.
دانشمندان برای تعیین سن قطعه زیرکن، ابتدا از یک شیوه تعیین سن پذیرفته شده بر اساس تعیین تجزیه رادیواکتیو اورانیوم به سرب در نمونه‌های معدنی استفاده کردند.
اما از آنجایی که برخی محققان بر این گمان بودند که این روش ممکن است به دلیل حرکات احتمالی اتمهای سرب در بلور با گذشت زمان، تاریخ غلطی را ارائه کند، آنها از روش پیچیده دومی برای تائید یافته‌های خود استفاده کردند.
این دانشمندان روشی موسوم به توموگرافی کاوش اتم را بکار بردند که می‌توانست هر اتم سرب را در بلور شناسایی کرده و جرم آنها را تعیین کند. این روش تائید کرد که جواهر مزبور در حقیقت 4.4 میلیارد ساله است.
زمین به شکل توپی از سنگ مذاب در 4.5 میلیارد سال قبل شکل گرفته است، به این معنی که پوسته آن در فاصله نسبتا کمی بعد از آن، یعنی 100 میلیون سال بعد ایجاد شده است. سن بلور همچنین به این معنی است که پوسته تنها 160 میلیون سال بعد از شکل‌گیری اولیه منظومه شمسی بوجود آمده است.
این یافته‌ها از مفهوم یک «زمین اولیه سرد» پشتیبانی می‌کنند که دمای آن به اندازه کافی برای برخورداری از اقیانوس و شاید حیات در زمانی زودتر از تصورات قبلی پائین بوده است.
این دوره از تاریخ زمین به «هادئن» موسوم بوده که نام خود را از «هادس»، خدای باستانی دنیا زیرزمین مصر به دلیل بمباران شهاب‌سنگها و سطح اولیه مذاب زمین گرفته است.
به گفته دانشمندان، کشف اینکه بلور زیرکن و در نتیجه پوسته زمین، 4.4 میلیارد سال دارند نشان می‌دهد که زمین احتمالا 4.3 میلیارد سال قبل از حیات برخوردار بوده است.
قدیمی‌ترین نمونه فسیلهای حیات، استروماتولیتهایی هستند که توسط نوعی باکتری باستانی در حدود 3.4 میلیارد سال پیش تولید شده‌اند.
جواهر زیرکن در سال 2001 از یک رخنمون سنگی در منطقه جک‌هیلز استرالیا استخراج شده بود. اندازه چنین سنگ پر اهمیتی، تنها حدود 200 در 400 میکرون بوده که تقریبا دو برابر قطر یک تار موی انسان است.
انتهای پیام