احمد محیط طباطبایی با اعتقاد به این‌که از بین بردن فرهنگ‌های متنوع به هویت ملی آسیب می‌زند، می‌گوید خانه آذری‌ها، ترک‌ها و لرها در داخل ایران است و رفتار با فرهنگِ ‌آن‌ها نباید مشابه رفتار با فرهنگ‌هایی باشد که از خارج وارد ایران شده‌اند.

این پژوهشگر و رییس کمیته ملی موزه‌های ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره بحث آموزش زبان‌های بومی که اخیرا از سوی دولت مطرح شده، گفت: من از حوزه فرهنگی به موضوع نگاه می‌کنم. هویت ملت ایران مشتمل بر فرهنگ‌های متنوع است. ایران به دلیل تنوع اقلیمی که دارد دارای تنوع فرهنگی است و به همین دلیل ما در ایران لباس ملی نداریم؛ لباس‌های ملی داریم. همه پدیده‌های فرهنگی در ایران مثل لباس هستند.

او در ادامه اظهار کرد: تنوع اقلیمی ویژگی کشور ماست. ایران بودنِ ایران به حفظ این تنوع فرهنگی بستگی دارد. 100 سال پیش که بلوچ‌های ما بلوچ‌تر، کردهای ما کردتر و ترک‌های ما ترک‌تر از امروز بودند، ما از منظر واگرایی و همگرایی مشکلات امروز را نداشتیم. ما امروز مشکلات بیش‌تری داریم؛ چون در 100 سال گذشته سیاست‌های یکسان‌سازی اعمال شده است. مشکل در ذات فرهنگ نیست؛ در نوع نگاه و مدیریت ماست.

محیط طباطبایی سپس عنوان کرد: حفظ تمامی این فرهنگ‌های متنوع برای حفظ هویت ملی ما مهم است و از بین بردن آن‌ها به هویت ملی ضربه می‌زند. ما 20 هزار گویش داریم و این‌ها باعث از بین رفتن زبان فارسی نیستند. فارسی دَری که توسط ترکان غُز به عنوان زبان معیار در ایران پذیرفته شد، امروز پشتوانه‌اش را گویش‌های مختلف فرهنگی کشور ما تشکیل می‌دهند. تکلم به زبان مادری همیشه در این سرزمین رایج بوده است. کسی زبان‌های مادری را از بین نبرده است و ارمنی‌ها و آسوری‌ها به زبان خود درس داده‌اند.

او همچنین گفت: این نکته مهم است که آیا حفظ این گویش‌ها در حفظ هویت ملی ما مؤثر است یا نه؟ در 90 درصد از مناطق کشور پاسخ مثبت است. شاید در بعضی از مناطق، فرهنگی از خارج وارد شده باشد، اما خانه آذری‌ها، کردها و لرها در داخل ایران است و نباید رفتار ما با آن‌ها مشابه رفتارمان با فرهنگ‌هایی باشد که از خارج وارد ایران شده‌اند.

محیط طباطبایی درباره آموزش زبان‌های مادری گفت: به نظر من آموزش زبان‌های مادری در سطح دانشگاه باید در استان‌های مختلف باشد، اما آموزش کلاسیک در مدارس قطعا باید به زبان فارسی باشد. آموزش زبان‌های بومی در مدارس هم مشکلی ندارد، اما نه این‌که علم را هم به آن زبان‌ها آموزش دهیم. آموزش زبان‌های بومی می‌تواند مشابه کاری باشد که در حال حاضر در آموزش زبان‌های عربی و انگلیسی در مدرسه‌ها انجام می‌شود.

انتهای پیام