یکی از نعمات این دنیا برای انسان مؤمن، بیماری است چه آن که اگر مؤمن احیاناً و سهواً گناه کرد، خدا دوست ندارد با بار خطا نزدش بیاید او را مریض میکند تا گناهانش آمرزیده شود.
به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، مریض در حال بیماری آه میکشد، تقاضای شفا میکند، خداوند این حالت مریض را دوست دارد و میپسندد که با او راز و نیاز میکند گاهی هم برای بالا رفتن درجات و مقامات معنوی خداوند او را مریض میکند. بهترین بیمار آن است که در این مصیبت صبر کند و درد را کتمان کند و نزد افراد از مرضش شکوه نکند تا این که عافیت الهی و ثواب کامل نصیبش شود.
احادیث و روایات بسیاری از معصومین(ع) درباره بهرهها و آثار معنوی بیماری برای شخص بیمار وجود دارد که در این مجال به تعدادی از آنها اشاره میکنیم.
امام صادق(ع) در حدیثی فرمودند: "همانا در بهشت منزلتی است، هیچ بندهای بدان نرسد مگر با بلایی که (در دنیا) به بدنش رسد1".
ایشان همچنین میفرمایند: " بنده را نزد خدا مقام و منزلتی است که بدان نرسد مگر با یکی از این دو: از بین رفتن مال و داراییاش یا رسیدن بلایی به جسمش2".
پیامبر خدا(ص) نیز در این باره در حدیثی زیبا تصریح میفرمایند که گناهان شخص بیمار، همچون برگ درخت، میریزد3".
و در ادامه میفرمایند:" زن و مرد مؤمن پیوسته در جان و مال و فرزندشان گرفتار بلا میشوند تا آن که بدون گناه، خدا را دیدار کنند4".
آن حضرت همچنین در حدیثی دیگر بیماری را محو کننده گناهان معرفی کرده و فرمودند: " لحظههای درد، آثار لحظههای گناه را از میان میبرد5".
رسول مکرم اسلام در جایی دیگر میفرمایند: "به مؤمن در بیماریاش پاداش داده نمیشود؛ امّا گناه او فرو پوشانده میشود6".
در حدیث دیگری از پیامبر خدا(ص) میخوانیم که فرمودند: "انسان مؤمن، چون بیماری به وی برسد و خداوند، او را عافیت دهد، این بیماری، کفّاره گناهان گذشته او و مایه اندرز برای آینده اوست7".
همچنین امام سجّاد(ع) خطاب به بیماری که بهبود یافته بود، فرمودند: " پاک شدن از گناهان، بر تو مبارک باد! خداوند، تو را یاد کرده است. او را یاد کن، و از تو درگذشته است. او را سپاس گوی8".
منابع احادیث:
1- بحارالأنوار: 81 / 212 / 16 منتخب میزان الحکمة: 84
2- الکافی: 2 / 257 / 23 منتخب میزان الحکمة: 86
3- الترغیب و الترهیب: 4 / 293 / 56 منتخب میزان الحکمة: 510
4- بحارالأنوار: 67 / 236 / 54 منتخب میزان الحکمة: 222
5- جامع الأحادیث، صفحه 85، بحار الأنوار، جلد 67، صفحه 244
6- تاریخ دمشق، جلد 64، صفحه 161، حدیث 13085، الفردوس ، جلد 1، صفحه 190، حدیث 713، کنز العمّال، جلد 3، صفحه 312، حدیث 6711
7- سنن أبی داوود، جلد 3، صفحه 182، حدیث 3089، تهذیب الکمال، جلد 14، صفحه 87، دانش نامه احادیث پزشکی: 1 / 140
8- تحف العقول، صفحه 280، بحارالأنوار، جلد 78، صفحه 138، حدیث 10؛ شرح نهج البلاغة، جلد 20، صفحه 309، دانش نامه احادیث پزشکی: 1 / 146
انتهای پیام