«پروفسور کاظم معتمدنژاد درگذشت»؛ خبر کوتاه بود و دردناک. او رفت، اما نامش در تمام کتابخانه‌های دانشگاه‌های ارتباطات ایران جاودانه ماند.
نهالی که او در ایران به بار آورد، هر روز پویاتر و پیشرفته‌تر می‌شود، چرا که او نه تنها ریشه‌اش را درون خاک گذاشته، بلکه در طول قد کشیدن هم همواره از آن مراقبت کرده است. حالا جامعه اطلاع‌رسانی ایران برای او می‌گرید و مطبوعات، رسانه‌ها، تحریریه‌ها و دانشگاه‌های روزنامه‌نگاری و هر چیز و هر کسی که با علوم ارتباطات پیوندی دارد، هیچگاه پنجشنبه چهاردهم آذرماه 1392 را از یاد نمی‌برد، پنجشنبه‌ای که روزنامه‌نگاری ایران به سوگ نشست.
به گزارش خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پروفسور کاظم معتمدنژاد، دوستان و شاگردانی دارد که او را بیش از یک استاد می‌دانند، کسانی که امروز هر یک گوشه‌ای از علم ارتباطات را در ایران گرفته و پرورش می‌دهند. شاگردانی که 14 آذرماه برای پدرشان گریستند. این دوستان و شاگردان در میان بغض و اندوه از استاد معتمدنژاد گفتند. پیام‌های تسلیت منتشرشده هم گویای آن است که پیر علم ارتباطات ایران آن‌چنان منشاء اثر بود که افرادی خارج از این حوزه هم بزرگی او را درک کرده و از این اتفاق متاثر شدند.
آموزه‌ها، میراث و یادهایش ناگسسته خواهد ماند
دکتر یونس شکرخواه، استاد ارتباطات و روزنامه‌نگار، در پی درگذشت پروفسور کاظم معتمدنژاد، در یادداشتی اینگونه نوشت:
«متفاوت بود؛ بخشنده مثل خورشید با چهره‌ای پیوسته به لبخند. نه از زندگی ترسید، نه از مرگ؛ در هر دو آرام بود.
پروفسور کاظم معتمدنژاد برای من نماد توسعه بود در کهکشانی ارتباطی که جنبه تکثریافته خود او بود. او دانش بی‌بدیل خود را امیدوارانه بین دانشجویانش تکثیر کرد تا میراثی جاودانه به جا گذارد.
استاد معتمدنژاد همیشه امیدوار و روشن‌بین بود. هرگز کسوت معلمی‌اش را به در نیاورد و فقط در کلاس معلم نبود. انگار می‌دانست وقت همه ما محدود است و بین بود و نبود، فاصله‌ای مبهم هست؛ پس همه جا آموزاننده بود و درخشان؛ فانوسی دریایی در کرانه، برای همه در آب‌های آرام و ناآرام.
زندگی دکتر سه ضلع برجسته داشت؛ معلمی کرد و پدری در حق ارتباطات؛ همیشه امیدوار و راه‌حل‌گرا بود و بالاخره نسل پرور بود و ردپا گذاشت؛ آثار مکتوب و شاگردانش.
دکتر معتمدنژاد مرد متکی بر ذات‌شناسی، معرفت و شناخت، متکی بر سنت و آینده‌نگری، متکی بر درک مبانی حقوقی آزادی رسانه‌ها در عرصه‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی، اما متمرکز بر بازتولید دانش برای ارتباطات ایرانی، در بناکردن دانش ارتباطات در ایران هم بر آموزش تکیه کرد و هم بر پژوهش‌های توسعه‌محور.
و چون در هر دو امر، پیگیرانه و مستمرانه کوشید، خود به مدل بالنده توسعه دانش ارتباطات مبدل شد؛ چرا که توسعه چیزی جز استمرار فعالیت در یک مسیر نیست.
پروفسور معتمدنژاد همیشه در مسیر خودش حرکت کرد، مثل خودش راه رفت، به شیوه خودش فکر و به شیوه خودش تولید کرد. استاد بلد بود چطور زمین و زمانه را به این مرز و بوم پیوند زند و قدر این انضمام را می‌دانست؛ استاد با اقتباس بیگانه بود.
حالا دیگر او در میان ما نیست. او وقف امور مهم زندگی‌اش بود و همه کارهایش را انجام داد و چون چنین بود سبکبال رفت؛ اما باور کنید که مرگ استاد فقط پایان زندگی است؛ نه پایان ارتباط. آموزه‌هایش، میراث مفیدش، یاد و یادهایش ناگسسته خواهد ماند و هر جوانه‌ای که بر تنه درخت ارتباطات این سرزمین بروید از ریشه‌های او آب خواهد خورد.»
استاد معتمدنژاد نیم قرن را با تمام وجود صرف «ارتباطات» کرد
دکتر مهدی محسنیان راد با اظهار تاسف شدید از درگذشت پروفسور کاظم معتمدنژاد اظهار کرد: ایشان در چند سال اخیر عمده اقدامات خود را معطوف به تدوین نظام رسانه‌ای مناسب برای کشورمان کردند.
این استاد علوم ارتباطات در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: ایشان در سال 48 در حالی که دانشیار دانشگاه تهران بودند، از سمت خود استعفا و اقدام بنیانگذاری رشته ارتباطات کردند. پروفسور معتمدنژاد در حالی که می‌توانست در دهه 60 در فرانسه اقامت کند، به کشور برگشت و مشغول خدمت به دانشجویان ایرانی شد.
محسنیان راد همچنین با بیان اینکه پروفسور معتمدنژاد از سال 1346 فعالیت خود را در دانشگاه علوم اجتماعی آغاز کرد، به ایسنا گفت: مرحوم معتمدنژاد حدود نیم قرن از عمر خود را به طور خاص و با تمام وجود برای ارتباطات در کشورمان صرف کرد. پروفسور معتمدنژاد حدود 15 سال از سال‌های پایانی عمر خود را نیز مشغول فعالیت در حوزه تدوین نظام رسانه‌ای مناسب در کشورمان کرد و در این زمینه اقدامات زیادی انجام داد.
شاهکار استاد معتمدنژاد «زندگی‌اش» بود
در پی درگذشت پروفسور کاظم معتمدنژاد، استاد برجسته علوم ارتباطات، دکتر هادی خانیکی از شاگردان و نزدیکان او در حالی که به شدت متاثر بود، میراث دکتر کاظم معتمدنژاد را به عنوان پدر علم ارتباطات در ایران، «یک سرمایه بزرگ علمی و فرهنگی» خواند.
این استاد ارتباطات در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان اینکه استاد دکتر کاظم معتمدنژاد پس از تحمل مدتی بیماری پیش‌رونده پارکینسون که او را در وضعیت اغما قرار داده بود درگذشت، اظهار کرد: فرزانگی و فروتنی از ویژگی‌های بارز ایشان بود که وی را در میان چهره‌های برجسته علمی کشور ممتاز می‌کرد؛ اگرچه کار او در زمینه‌های مختلف دانش ارتباطات از روزنامه‌نگاری و حقوق و اخلاق حرفه‌ای گرفته تا حوزه‌های مختلف ارتباطات و حتی مباحث جدیدی مثل جامعه اطلاعاتی نقش تاسیسی داشت، اما هیچگاه خود را فراتر از یک معلم به شمار نمی‌آورد.
خانیکی ادامه داد: عزت، مناعت طبع و خلق و خوی نیکوی ایشان در حدی بود که همه آنان که در عرصه ارتباطات ایران دستی در کار دارند، خود را شاگرد او دانسته و می‌دانند.
وی همچنین با اشاره به دوران بازنشستگی استاد معتمدنژاد، گفت: دکتر معتمدنژاد دارنده نشان درجه اول علمی کشور در دولت اصلاحات بود که متاسفانه به رغم توانایی‌های فراوان علمی، در دولت بعدی بازنشسته شد. همچنین اگرچه در محافل علمی ارتباطی در جهان نیز شخصیتی شناخته‌شده بود، از پذیرش عنوان «چهره ماندگار» سرباز زد، ولی در واقع نه تنها در حوزه ارتباطات بلکه در حوزه‌های دیگر علوم اجتماعی از جمله سرآمدان و شخصیت‌های ماندگار دانشگاهی کشور بوده است.
خانیکی در پایان گفت: شاخص دانش دکتر معتمدنژاد به روش معلمی و رفتار اجتماعی او بود؛ به زبان دیگر بزرگترین اثر و شاهکار او «زندگی‌اش» بود.
خلأ حضور استاد معتمدنژاد پر نمی‌شود
دکتر وحید عقیلی از شاگردان استاد معتمدنژاد با تسلیت به جامعه روزنامه‌نگاری در پی درگذشت پروفسور معتمدنژاد اظهار کرد: منش استادی ایشان در همه حوزه‌ها فراگیر بود؛ او کوهی از متانت، وجاهت و منش استادی بود.
این استاد ارتباطات در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه پروفسور معتمدنژاد پدر علم ارتباطات ایران بودند، تصریح کرد: استاد معتمدنژاد، استاد همه استادها، دانشگاهیان و روزنامه‌نگاران است و من این ضایعه بزرگ را به جامعه روزنامه‌نگاری و دانشگاهی کشور تسلیت می‌گویم.
او با بیان اینکه فقدان و جای خالی استاد معتمدنژاد پر نخواهد شد، تصریح کرد: من بسیاری از درس‌های زندگی‌ام را از ایشان یاد گرفته و مدیونشان بوده و هستم. نحوه رفتار استاد معتمدنژاد با دانشجویان و تدریس و تالیفات ایشان از نقاط برجسته زندگی‌شان بود.
عقیلی اضافه کرد: زمانی که سردبیر یک روزنامه بودم، مقاله‌های ایشان را با خودشان چک می‌کردم و استاد معتمدنژاد بسیار خاشعانه، دوستانه و با متانت پاسخم را می‌دادند؛ در واقع منش اخلاقی استاد معتمدنژاد قابل تقدیر بوده و هست.
این مدرس ارتباطات در ادامه با اشاره به مباحث روزنامه‌نگاری که استاد معتمدنژاد به آن ورود کردند، یادآور شد: استقلال حرفه‌ای روزنامه‌نگاری و حقوق ارتباطات جمعی از جمله مباحثی بودند که پروفسور معتمدنژاد به آنها ورود کرد و برای تحقق این دو بسیار زحمت کشید. من فکر می‌کنم اگر سالیان دراز هم بگذرد، کسی مانند پروفسور معتمدنژاد نخواهد توانست تا این حد برای تحقق این دو مبحث تلاش کند.
وی در پایان گفت: کتب و تالیفات دکتر معتمدنژاد ضمن ماندگاری از جمله منابع مرجع روزنامه‌نگاری است که تا سالیان سال پایدار خواهد بود.
نقادی و دوری از حب و بغض بزرگترین ویژگی‌های استاد معتمدنژاد بود
دکتر محمد سلطانی‌فر از شاگردان پروفسور معتمدنژاد در پی درگذشت این استاد برجسته اظهار کرد: پروفسور معتمدنژاد در دوره فعالیت هیچ یک از دولت‌ها به آنها نزدیک نشد و تلاش کرد فضای نقادانه روزنامه‌نگاری را حفظ کند و این از برجسته‌ترین ویژگی‌های ایشان بود.
این استاد علوم ارتباطات در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ضمن اظهار تاسف از شنیدن این خبر، با بیان اینکه استاد معتمدنژاد علاوه بر حوزه علوم ارتباطات و روزنامه‌نگاری در بسیاری از حوزه‌های دیگر نیز پیشرو بود، تصریح کرد: حضور رشته روزنامه‌نگاری و مسیری که امروز روزنامه‌نگاری ایران پیش رو دارد، مدیون زحمات و نوآوری‌های ایشان است؛ زیرا در دوره‌ای که روزنامه‌نگاری ما فضای آکادمیک نداشت، توانستند این فضا را وارد ایران کنند.
او ادامه داد: فضای آکادمیک امروزی روزنامه‌نگاری به مدد و یاری ایشان با ترجمه‌ها و فعالیت‌های متفاوت از کشورهای غربی به ایران ورود کرد و شکل تازه‌ای به خود گرفت و آنچه امروز در حوزه دانشگاهی روزنامه‌نگاری مشاهده می‌کنیم به لطف زحمات ایشان در یک دوره زمانی خاص که هیچ منبعی برای فعالیت آکادمیک روزنامه‌نگاری وجود نداشته، شکل گرفته است.
سلطانی‌فر همچنین با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی استاد معتمدنژاد گفت: ایشان به لحاظ سیره شخصیتی نیز خصوصیات ویژه‌ای داشتند. نخست آنکه مبنای حرکت خود را هیچگاه بر روی نگاه مالی نمی‌گذاشتند و دیگر اینکه هیچگاه تلاش نکردند با حب و بغض، چه در فضای آکادمیک و چه در فضای بین دوستان رفتار کنند.
نوشته‌های معتمدنژاد سرمشق روزنامه‌نگاران خواهد بود
ماشاء‌الله شمس‌الواعظین معتقد است: دکتر معتمدنژاد نامی بسیار درخشان در تاریخ مطبوعات ایران و آسیا تلقی می‌شود و نوشته‌ها و جزواتش برای همیشه سرمشق روزنامه‌نگاران خواهد بود.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، با بیان اینکه استاد معتمدنژاد پدر روزنامه‌نگاری مدرن ایران است، اظهار کرد: فقدان این استاد برای جامعه مطبوعاتی و دانشگاهی ایران و جامعه مطبوعاتی آسیا ضایعه بسیار بزرگی است. دکتر معتمدنژاد یکی از شخصیت‌های مطرح در آسیا در رشته علوم ارتباطات به ویژه با گرایش روزنامه‌نگاری محسوب می‌شد.مشارکت او در کنفرانس‌های مختلف،موقعیت او در قاره آسیا و مهم‌تر از همه، بنیانگذاری رشته روزنامه‌نگاری در ایران و راه‌اندازی دانشکده روزنامه‌نگاری،این شخصیت را بیش از هر شخصیت دیگری در این رشته متمایز و برجسته می‌کند.
او ادامه داد: دکتر معتمدنژاد نظریاتی داشت که برای روزنامه‌نگاران امروزی بسیار درس‌آموز است. ایشان بر مسئولیت‌های اخلاقی،شرافت‌های حرفه‌ای و مسئولیت‌های اجتماعی، بسیار تأکید داشت و ایده‌های بسیار جالبی در این زمینه ارائه کرد.
شمس‌الواعظین با اشاره به تعریف مسئولیت اجتماعی و شرافت حرفه‌ای روزنامه‌نگاران از منظردکتر معتمدنژاد، گفت: ایشان مسئولیت‌های اجتماعی و شرافت حرفه‌ای روزنامه‌نگاری را در این می‌دانستند که یک روزنامه‌نگار از تریبون خود سوء استفاده نکند و مسئولیت خودش را از یاد نبرد. در تعریف او، روزنامه‌نگار حق استفاده از قلم و جایگاه خود برای مبارزه با شهرت شخصیت‌ها، سرقت ادبی،طرح تهمت و افترا و تخریب چهره افراد را نداشت. اگرچه روزنامه‌نگار در حالت عادی نیز مجاز به انجام چنین کارهایی نیست اما اینکه استاد معتمدنژاد این مسئولیت‌ها را برای روزنامه‌نگاران دسته‌بندی می‌کند، قابل توجه است.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت با بیان اینکه موضوع حقوق روزنامه‌نگاران از مباحثی بود که استاد معتمدنژاد برای تحقق آن بسیار تلاش کردند، افزود: دکتر معتمدنژاد در این زمینه مقالات و نوشته‌های متعدد و ایده منشور نظام‌نامه حرفه‌ای روزنامه‌نگاری را تدوین کردند که من وقتی این منشور را مطالعه کردم آن را به ویژه در بحث حقوق روزنامه‌نگاری بی‌نظیر دانستم. در این منشور به روزنامه‌نگار این حق داده می‌شد که آن چیزی را که مطابق با آرمان‌های خودش نیست ننویسد،«سندیکا» داشته باشد و منابع خبری خود را افشا نکند. حقوق دیگری که در این منشور برای روزنامه‌نگاران در نظر گرفته شده بود یک روزنامه‌نگار را با مسئولیت‌های اجتماعی به یک شخصیت مسئول اجتماعی تبدیل می‌کرد.
شمس‌الواعظین با اشاره به منش دکتر معتمدنژاد بیان کرد: من هیچگاه رفتار به شدت اخلاقی ایشان را از یاد نمی‌برم تمام رفتارهای او مبتنی بر ا خلاق و نمونه مجسم یک شخصیت استاد و راهنما در حوزه رفتار اخلاقی بود. خود او در حوزه علم،الگو و راهنما بود و با قلم ژرف،عمیق و رفتار مبتنی بر اخلاقش یک نمونه کامل برای الگوی انسانی بود.
او با تاکید بر اینکه مدل روزنامه‌نگاری ایران برای نسل‌های آینده مدیون رفتارها و ایدهای دکتر معتمدنژاد است، یادآور شد:من این ضایعه بزرگ را به جامعه مطبوعاتی و دانشگاهی تسلیت می‌گویم و از همه همکارانم تقاضا دارم رفتارهای استاد را سرمشق کار خودشان قرار دهند.
شمس‌الواعظین درباره همکاری خود با استاد معتمدنژاد هم گفت: ایشان بسیار کم در مطبوعات فعالیت می‌کرد و من افتخار همکاری مطبوعاتی با ایشان را نداشتم اما درجست‌وجو و پژوهش در مورد مسائل حرفه روزنامه‌نگاری با یکدیگر همکاری داشتیم.همچنین در بحث نظام‌نامه حرفه‌ای روزنامه نگاران نیز با یکدیگر همکاری داشتیم که این خاطره هیچ وقت از ذهن من نخواهد رفت.
معتمدنژاد ادبیات جامعه اطلاعاتی را وارد ایران کرد
دکتر داوود زارعیان درباره دکتر معتمدنژاد بیان کرد: کسی که ادبیات جامعه اطلاعاتی را وارد ایران کرد، دکتر معتمدنژاد بود و مبنای مطالعاتی کارهای بعدی نیز کتاب‌های استاد معتمدنژاد است.
این استاد ارتباطات در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با بیان اینکه من از معدود کسانی هستم که سه مقطع کارشناسی،کارشناسی ارشد و دکتری را به استادی دکتر معتمدنژاد گذارندم،اظهار کرد:نزدیک به 30 سال از ارتباط نزدیک من با دکتر معتمدنژاد می‌گذرد اما با وجود صمیمیتی که میان ما وجود داشت ایشان هیچگاه در حوزه علمی با کسی تعارف نداشت و حتی اگر فرزند خودش هم شاگردش بود اصول و قواعد علمی را در برخورد با او رعایت می‌کرد. در طول این 30 سال که من فعالیت دانشگاهی دارم کمتر کسی را می‌شناسم که با وجود این صمیمیت،با شاگردانش در حوزه علمی تعارف نداشته باشد.
او با اشاره به اینکه دکتر معتمدنژاد حساسیت خاصی بر روی عناوین علمی داشت،گفت: زمانی که جلسه دفاع رساله دکتری من بود ایشان ریاست جلسه را برعهده داشتند و در ابتدای جلسه گفتند که امروز آقای داوود زارعیان از رساله خودشان دفاع می‌کند. پس از دفاع و بعد از اعلام تصمیم هیات ژوری، آقای دکتر معتمدنژاد مجددا گفت که امروز آقای دکتر داوود زارعیان از رساله خودشان دفاع کردند.
این استاد ارتباطات با اعتقاد بر اینکه دکتر معتمدنژاد علاوه بر برخورداری از تخصص در حوزه توسعه علمی ارتباطات جمعی،در حوزه «ارتباطات دور» نیز تخصص خاصی داشت، یادآور شد: استاد معتمدنژاد در حوزه ارتباطات دور تلاش زیادی کرد که بسیاری از خدمات و تلاش‌های ایشان در این حوزه ناشناخته مانده است. ایشان انجمن جامعه اطلاعاتی را به کمک شاگردانشان تاسیس کردند که تاسیس این انجمن منجر به دو اتفاق مهم شد. نخست: برگزاری اجلاس‌های میان منطقه‌ای جامعه اطلاعاتی در ایران بود و اتفاق دوم این بود که پیشنهادهایی از ایران به دبیرخانه اجلاس سران جامعه اطلاعاتی داده شد که پذیرش شده و در بخش اعلامیه اصول اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی به تصویب رسید.
وی افزود:آقای دکتر معتمدنژاد در دو اجلاس این انجمن در ژنو( 2003 و 2005 ) نیز حضور داشت و در «اجلاس تونس» نیز که ایران در نمایشگاه غرفه داشت ضمن حضور در تمامی کنفرانس‌ها، هر وقت فرصت داشت در غرفه ایران می‌نشت و با رسانه‌ها و مخاطبان دیدار می‌کرد. دکتر معتمدنژاد بعد از بازگشت از اجلاس تونس دو کتاب تحت عنوان‌های «اجلاس سران درباره جامعه اطلاعاتی» و «کتاب جامعه اطلاعاتی» را نوشت.
دکتر زارعیان با تاکید بر اینکه یکی از ویژگی‌های مثبت دکتر معتمدنژاد به روز بودن ایشان بود، خاطرنشان کرد: استاد معتمدنژاد زمانی از آخرین منابع اطلاعاتی آگاه بود که اینترنت وجود نداشت و دسترسی به اطلاعات دشوارتر بود. خاطرم است در سفری که عازم تونس بودیم آقای شکرخواه نیز همراه ما بود. در فرصتی که در فروشگاه استانبول داشتیم من و آقای شکرخواه مقاله جدیدی درباره جامعه اطلاعاتی پیدا کردیم و به سراغ دکتر رفتیم تا این مقاله را به ایشان معرفی کنیم. وقتی مشخصات مقالات را برای دکتر شرح دادیم نگاهی به ما کرد و گفت: این مقاله برای ماه «آپریل» نیست بلکه برای ماه «دسامبر» است.
این استاد ارتباطات همچنین اظهار کرد: ویژگی‌های خاص استاد معتمدنژاد چهره متمایز و برجسته‌ای از ایشان می‌ساخت. یکی دیگر از نکات جالب درباره او، علاقه و حرف‌شنوی شاگردانش از او بود. در یکی از اجلاس‌های میان منطقه‌ای جامعه اطلاعاتی، 10 میهمان از کشورهای خارجی حضور داشتند.دکتر معتمدنژاد در ردیف جلو نشسته بود و هرگاه سرش را برمی‌گرداند تا چیزی بگوید بیش از 10 نفر از شاگردانش که همگی دکتر بودند جلو می‌رفتند و می‌خواستند به استاد کمک کنند. در همین حین رئیس بخش جامعه اطلاعاتی یونسکو از من پرسید که ایشان کیست؟ من گفتم دکتر معتمدنژاد استاد ما است.او در پاسخ به من اظهار کرد من تا کنون چنین چیزی را ندیده‌ام که یک سالن، همه، حرکات و رفتار خودشان را تحت تأثیر یک نفر بدانند.
امیدوارم آرمان‌های استاد معتمدنژاد را پیگیری کنیم
مدیرمسوول روزنامه شرق با اشاره به فعالیت‌های پرشمار مرحوم دکتر کاظم معتمدنژاد اظهار کرد: ایشان زحمات زیادی در عرصه مطبوعات کشیدند و اطلاق پدر علم ارتباطات به استاد اقدامی کاملا صحیح و ارزنده بوده است.
مهدی رحمانیان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با تسلیت به خانواده این استاد بزرگوار و همچنین خانواده بزرگ مطبوعات با بیان اینکه « استاد حق بزرگی بر مطبوعات کشور ما دارد»، گفت : به نظر من عنوان کردن نام ایشان به نام پدر علم ارتباطات و مطبوعات ایران اقدامی کاملا صحیح و ارزنده است؛ چراکه این استاد بزرگوار زحمات زیادی در این حوزه متحمل شدند.
او ادامه داد: ان‌شاءالله همه قدرشناس زحمات بی‌دریغ ایشان باشیم و بتوانیم رسالتی را که این استاد بزرگوار آغازگر آن بودند تداوم ببخشیم و رسانه‌هایی در تراز اخلاق اسلامی و انسانی پایه‌گذاری کنیم.
این فعال رسانه‌ای در پایان اظهار کرد: همچنین امیدوارم بتوانیم در حقیقت آنچه را این استاد بزرگوار به دنبال آن بودند و به طور کامل به آن دست نیافتند، پیگیری کنیم و خود را به آرمان‌های متعالی ایشان نزدیک سازیم.
معتمدنژاد استاد همه صاحبنظران در امور مطبوعات است
مدیرمسوول روزنامه «اعتماد» با بیان اینکه معتمدنژاد استاد همه صاحبنظران در امور مطبوعات به شمار می‌آید، اظهار کرد: برای آنهایی که امروز در روزنامه و روزنامه‌نگاری حرفی برای گفتن دارند، یکی از اساتید برتر، استاد کاظم معتمدنژاد است.
الیاس حضرتی در پی درگذشت استاد کاظم معتمدنژاد در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان اینکه فقدان این استاد بزرگ ضایعه‌ای بزرگ برای دانشگاه، مطبوعات و رسانه‌های کشور به حساب می‌آید، اظهار کرد: دکتر معتمدنژاد در واقع پدر علم مطبوعات و استاد تمامی صاحبنظران در امور مطبوعات و جزو یکی از اساتید برتر برای آنهایی که در روزنامه و روزنامه‌نگاری حرفی برای گفتن دارند، به حساب می‌آیند.
مدیرمسوول روزنامه «اعتماد» با اشاره به کتاب‌های استاد معتمدنژاد خاطرنشان کرد: ایشان در کتاب‌های خود عمده‌ترین رسالت و تالیف و ماموریت یک رسانه را کشف و نشر حقیقت می‌دانند و این رسالت سنگین را نیز بر دوش روزنامه‌نگاران قرار داده‌اند.
او در پایان گفت: ان‌شاءالله که روح ایشان شاد و راه ایشان مستدام بماند و همه آنهایی که امروز در رسانه قرار دارند و درس‌ها و کتب‌های این استاد فقید را درک کرده‌اند، بتوانند تعمیق‌بخش بحث رسانه در ایران باشند.
فضای اخلاقی و حرفه‌ای رسانه مدیون معتمدنژاد است
مدیرمسوول روزنامه ابتکار اظهار کرد: دغدغه اخلاق رسانه‌ای و حرفه‌ای که در استاد معتمدنژاد وجود داشت، باعث شد فضای رسانه‌یی کشور به فضای اخلاقی و حرفه‌ای تبدیل شود.
محمدعلی وکیلی در پی درگذشت استاد کاظم معتمدنژاد در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با تاکید بر اینکه نظام رسانه‌ای کشور بویژه نظام مدرن رسانه‌یی مدیون زحمات بی‌دریغ دکتر معتمدنژاد است، اظهار کرد: علمی‌کردن نظام رسانه‌ای و همچنین اخلاقی کردن این نظام از جمله اقداماتی است که توسط این استاد بزرگوار انجام گرفته است.
او با بیان اینکه فضای اخلاقی و حرفه‌ای رسانه‌ای کشور مدیون شخصیت استاد معتمدنژاد است، خاطرنشان کرد: ایشان ضمن نهادینه کردن بنیان‌های اصولی و حرفه‌یی رسانه در نظام دانشگاهی کشور همواره دغدغه اخلاق رسانه‌ای را به همراه خود داشت و همین دغدغه بود که باعث شد فضای رسانه‌ای ما، فضای اخلاقی و حرفه‌ای شود.
این فعال رسانه‌ای ادامه داد: دانشکده‌های ارتباطات و خبر و فارغ‌التحصیلان در مقاطع مختلف در طول نیم‌قرن گذشته همواره بر سر سفره معلومات این استاد بزرگوار نشسته‌اند و هرکدام از خوان نعمت معلومات این استاد بهره‌های بسیاری برده‌اند.
مدیرمسوول روزنامه ابتکار با اشاره به ابعاد شخصیتی استاد معتمدنژاد گفت: تواضع و فروتنی این مرد بزرگوار به همراه سخت‌کوشی، شخصیتی ممتاز و کارآمد از ایشان در طول عمرش ساخته بود، به همین جهت است که رحلت ایشان یک ضایعه و فقدانی بزرگ برای همه اهالی رسانه و نظام ارتباطات است.
همچنین محمدمهدی فرقانی از شاگردان پروفسور معتمدنژاد درباره او گفت:منش استاد معتمدنژاد می‌تواند تبدیل به یک مکتب شود و در دانشگاه‌های ما الگو قرار بگیرد. متأسفانه ارزش این منش تاکنون دانسته نشده است.
این استاد ارتباطات با بیان اینکه ابعاد وجودی استاد معتمدنژاد چندین لایه بود و صحبت کردن درباره همه این لایه‌ها دشوار است، اظهار کرد: یکی از مواردی که درباره استاد معتمدنژاد برجسته می‌نمود منش و مشی استادانه ایشان بود. استاد معتمدنژاد به تمام معنا از نظر شخصیت، اخلاق فردی، اخلاق حرفه‌ای و دانش استاد بود. او شخصیتی موقر،متین،آرام، اهل مدارا و اهل تعامل بود و هرجا که نیازی به حضورش دیده می‌شد با دل و جان ورود پیدا می‌کرد.
فرقانی با اشاره به اینکه استاد معتمدنژاد فرصت تدریس در خارج از کشور را داشت،گفت: استاد معتمدنژاد با داشتن چنین فرصتی همیشه تاکید می‌کرد من یک ساعت تدریس در ایران را با تدریس یک عمر در خارج از ایران عوض نمی‌کنم و به خاطر همین علاقه بود که منشا بسیاری از خدمات در ایران شد. همانطور که می‌دانید رشته روزنامه‌نگاری بعد از انقلاب در ایران منحل شد و تحت عنوان علوم اجتماعی با گرایش ارتباطات به حیات نیمه جان خود ادامه داد. با پیگیری‌های استاد معتمدنژاد بود که در سال 69 این رشته احیا و در همان سال، دوره کارشناسی ارشد آن و به دنبال آن در سال 75 دوره دکترای این رشته راه‌اندازی شد.
او ادامه داد: اقدامات دکتر معتمدنژاد یک میراث برای همه دانشگاه‌ها در حوزه روزنامه‌نگاری است و او ادبیات تازه‌ای را به حوزه ارتباطات عرضه کرد. اصول روزنامه‌نگاری حرفه‌ای، اخلاق حرفه‌ای،نظام جامع حقوقی رسانه‌ها، شورای عالی مطبوعات و مباحث حقوقی از دستاوردهای ایشان در حوزه روزنامه‌نگاری و علوم ارتباطات است.
این استاد ارتباطات، با بیان اینکه در حوزه علوم ارتباطات بسیاری از سرفصل‌ها متعلق به استاد معتمدنژاد است، یادآور شد: مجموعه دروس انتقادی بحث مطالعات انتقادی، طرح مبحث جامعه اطلاعاتی در ایران و بسیاری از موارد دیگر از نوآوری‌های او در عرصه ارتباطات بود. اما همیشه متواضع و فروتن رفتار کرد. استاد معتمدنژاد هیچگاه دانشجویانش را دانشجوی خود نمی‌دانست و همیشه آنان را همکار خطاب می‌کرد. به نظر من باید ویژگی‌های رفتاری او تبیین شده و به صورت یک الگو در بیاید.
فرقانی با تاکید بر اینکه استاد معتمدنژاد نسبت به فعالیت‌هایی که انجام می‌داد هیچگاه چشم‌داشت مالی نداشت، بیان کرد: خاطرم هست در اولین همایش علمی بزرگداشت دکتر معتمدنژاد که برای او برگزار شد حدود 18 سکه بهار آزادی برای او هدیه آوردند. من در آن زمان رئیس دانشکده علوم اجتماعی بودم. پس از تمام شدن همایش استاد به دفتر من آمد و سکه‌ها را به روی میز من گذاشت و گفت: هر طور که صلاح می‌دانید این سکه‌ها را برای رشته ارتباطات مصرف کنید. این سکه‌ها به مصارف نیکوکارانه و بهترین مصرف ممکن رسیده‌اند.
انتهای پیام