رمان «رابینسون کروزوئه» نوشته‌ی «دانیل دفو» رتبه دوم را در فهرست 100 رمان برتر تاریخ ادبیات انگلیسی در اختیار دارد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، رونامه گاردین در فهرستی که از 100 عنوان برترین رمان‌های انگلیسی‌زبان تهیه کرده، رمان «رابینسون کروزوئه» شاهکار مشهور دانیل دفو را در مقام دوم جای داده است.
ادبیات داستانی انگلیسی با «سیر و سلوک زائر» جان بانیان ظهور کرد، اما حدود نیم‌قرن طول کشید تا شاخ و برگ پیدا کند و گامی به جلو بردارد. «رابینسون کروزوئه» اثر نویسنده‌ای حدودا 60 ساله است که زمانی به کار روزنامه‌نگاری، رساله‌نویسی و حتی جاسوسی مشغول بود؛ هرچند برخلاف بانیان، «دفو» فردی با سابقه‌ی مذهبی نبود.
این کتاب یک زندگینامه خودنوشت منحصربه‌فرد روحانی و خیالی است که لقب «پدر رمان انگلیسی» را برای خالقش به ارمغان آورد. قهرمان داستان زندگی مرفه خود در بریتانیا را برای مسافرت در دریاها رها می‌کند. پس از این‌که از حادثه جان سالم به در می‌برد، ۲۸ سال را در یک جزیره و اغلب به تنهایی به گذران زندگی می‌پردازد تا آن‌که زندگی یک بومی وحشی آن جزیره را نجات داده و نام «جمعه» بر وی می‌نهد.
این دو مرد سرانجام آن جزیره را به مقصد بریتانیا ترک می‌کنند. دفو شاید بخشی از کتابش را براساس تجارب واقعی یک ملوان اسکاتلندی به نام « الکساندر سلکرک» نوشته باشد که در سال ۱۷۰۴ پس از مبارزه با ناخدای کشتی، وی را به درخواست خودش در ساحل جزیره‌ای خالی از سکنه رها کردند.
رمان معروف دفو از المان‌های درخشانی سود برده که خواندن آن را تبدیل به امری مقاومت‌ناپذیر می‌کند؛ روایت هیجان‌انگیز، بی‌شتاب و متنوع کروزوئه از رخدادهای زندگی پرماجرایش، یکی از نقاط قوت این داستان به حساب می‌آید. رابینسون کروزوئه روایتی نیمه‌ژورنالیستی دارد که به لحن جذاب دفو افزوده می‌شود و خواننده را به عمق ماجرا می‌کشاند.
همچون رمان معروف بانیان، سرگذشت رابینسون کروزوئه هم خط داستانی انجیلی را دنبال می‌کند: تخطی (سرکشی‌های دوران جوانی)، کیفر (کشتی‌شکستی‌های پیاپی)، توبه (تنهایی‌های رنج‌آور) و در پایان رستگاری (بازگشت قهرمان به خانه) از واژه‌های کلیدی ادبیات مسیحی هستند که پله‌پله در سیر داستانی رمان «رابینسون کروزوئه» به چشم می‌خورند.
شخصیت‌های رمان «دفو» جزو فراموش‌ناشدنی‌ترین چهره‌های داستانی ادبیات کلاسیک به حساب می‌آیند؛ «جمعه» (Friday) و جای پای قدم‌هایش روی شن‌های ساحل، و کروزوئه با چتر و طوطی‌اش از جمله لحظه‌های ماندگار در تاریخ ادبیات داستانی هستند که به قول «رابرت لوییس استیونسون» به افسانه‌های انگلیسی پیوسته‌اند. جمعه برای کروزوئه حکم «سانچو پانزا» را برای «دن کیشوت» داستان سروانتس دارد.
به گزارش گاردین، نگاهی به نوع زندگی دانیل دفو هم خالی از لطف نیست. او یک شخصیت ادبی بود، اما مانند دیگر رمان‌نویس‌های کلاسیک زندگی نمی‌کرد. دفو در طول عمرش حدود 200 نام مستعار داشت، دوست داشت برای چیزی که می‌نویسد پول دریافت کند، خوب زندگی می‌کرد و همیشه مقروض بود. اما او با نگارش «رابینسون کروزوئه» اثری را خلق کرد که تا پایان قرن نوزدهم هیچ کتابی به اندازه‌ی آن مورد ویرایش مجدد و ترجمه به زبان‌های گوناگون قرار نگرفت. رمان دفو الهام‌بخش نگارش 700 نسخه‌ی شبیه به خود شد که بسیاری از آن‌ها در حوزه‌ی ادبیات کودک نوشته شدند.
اصطلاح «رابینسونی» که اکنون به فراموشی سپرده شده، مدت‌ها برای رمان‌هایی به کار می‌رفت که در ژانر «رابینسون کروزوئه» به نگارش درآمده بودند؛ ژانری که در سال 2000 بار دیگر با فیلم «دورافتاده» با بازی درخشان «تام هنکس» دوباره یادآوری شد.
رمان دانیل دفو اولین‌بار در 25 آوریل 1719 در لندن با نام کامل «زندگی و ماجراهای عجیب و شگفت‌انگیز رابینسون کروزوئه از یورک به زبان خودش» به چاپ رسید. فروش این کتاب در آن زمان بسیار بالا بود و چهار ماه پس از آن «ماجراهای بعدی رابینسون کروزوئه» روانه‌ی بازار کتاب شد. یک سال بعد از آن بود که دفو «تفکرات جدی در زندگی و ماجراهای شگفت‌انگیز رابینسون کروزوئه» را منتشر کرد. بسیاری از خوانندگان تنها با اولین نسخه‌ی این رمان ماجراجویانه آشنایی دارند.
انتهای پیام