یک استاد دانشگاه با بیان اینکه وضعیت حیات‌وحش در کشور بسیار وخیم است، افزود: در حال حاضر تنها 10 تا 15 درصد حیات‌وحش پارک ملی گلستان و پارک ملی بَمو باقی مانده است.
هوشنگ ضیائی در گفت‌وگو با خبرنگار «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، افزود: طی دو سه سال اخیر جمعیت حیات‌وحش در مناطق آزاد به کلی از بین رفته و حتی در برخی مناطق حفاظت شده نیز تنها 5 تا 10 درصد از جمعیت حیات وحش باقی مانده است.
وی ادامه داد: اکنون از گله‌های بزرگ 10 هزار راس کل، بز، قوچ، میش و آهوی وحشی در استان‌های شیراز، بوشهر و آذربایجان چیزی باقی نمانده است.
این کارشناس ارشد حیات وحش سرشماری و تهیه آمار دقیق از حیات‌وحش کشور را اولین اقدام برای جلوگیری از ادامه روند نابودی آنها دانست و افزود: پس از تهیه آمار دقیق باید با بررسی شرایط پروانه‌های شکار و صید را صادر کرد چرا که صید و شکار بی‌رویه دلیل اصلی کاهش جمعیت حیات‌وحش کشور است.
ضیائی تصریح کرد: متاسفانه اکنون در بیشتر نقاط به جای آمارگیری و مطالعه، سالانه پنج درصد به جمعیت سال گذشته اضافه کرده و به عنوان آمار حیات‌وحش اعلام می‌کنند؛ در صورتی که این کار باید با کمک مردم محلی، طبیعت گردان و حتی شکارچیان انجام گیرد.
به گفته وی با استفاده از کمک مردم محلی و شکارچیان از شکار بی‌رویه حیوانات جلوگیری می‌شود چرا که وقتی شکارچی مشاهده کند دیگر حیوانی باقی نمانده، شخصا دست به شکار حیوانات نخواهد زد.
ضیائی با بیان اینکه علاوه بر تعداد حیات‌وحش باید ترکیب آنها را نیز محاسبه کرد، افزود: به طور کلی نسبت حیوان نر بالغ بر ماده باید یک به چهار باشد و اگر تعداد حیوانات نر کم شود، بسیاری از حیوانات ماده از بچه‌دار شدن محروم خواهند شد.
وی اضافه کرد: اکنون در بسیاری از نقاط کشور تعداد میش‌هایی که زایمان نکرده‌اند بسیار زیاد است که این مسئله حفظ این گونه گیاهی را با مشکل مواجه خواهد کرد.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: اگر در یک منطقه تعداد سم‌داران مانند کل، بز، قوچ، میش، آهو، گوزن، جیبر و مرال از 200 راس کمتر باشد، حتی اگر این جمعیت حفاظت شود هم طی 100 سال به کلی نابود خواهد شد چرا که با خانوادگی شدن جفت‌گیری و تغییرات ژنتیکی تعداد زاد و ولدها بسیار کاهش می‌یابد.
این کارشناس ارشد حیات وحش ادامه داد: این در حالیست که در ایران نه دسته‌های 200 تایی بلکه دسته‌های 10، 20 تایی سم‌دار داریم.
ضیائی تاکید کرد: برای حفاظت از حیات‌وحش و افزایش آنها باید تمام مردم بسیج شوند تا در این صورت پس از افزایش جمعیت و برقراری ارتباط میان جمعیت‌های مختلف مساله مشکلات ژنتیکی و توقف زاد و ولد حیوانات نیز حل شود.
انتهای پیام