یک عکاس :

دلیل ضعف عکاسی نجومی در ایران، حرفه‌ای نبودن آن است

یک عکاس نجومی گفت: گرایش به نجوم در ایران در سنین پایین ‌، دبیرستان و دانشگاه صورت می‌گیرد و افراد در کنار مشغله‌های دیگر‌، این رشته را دنبال می‌کنند و این باعث می‌شود، دید حرفه‌ای و تمرکز کافی روی کار به وجود نیاید.

یک عکاس نجومی گفت: گرایش به نجوم در ایران در سنین پایین ‌، دبیرستان و دانشگاه صورت می‌گیرد و افراد در کنار مشغله‌های دیگر‌، این رشته را دنبال می‌کنند و این باعث می‌شود، دید حرفه‌ای و تمرکز کافی روی کار به وجود نیاید.

علی نوروزی در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، درباره عکاسی نجومی گفت: گاهی اوقات پدیده‌هایی را در آسمان شب با چشم خود می‌بینید که با دوربین‌های عکاسی معمولی قابل ثبت نیستند. ثبت این پدیده‌ها نیاز به ابزار و دوربین‌های مخصوصی دارد که بتوان با نوردهی بالا حتی بهتر از آنچه را که با چشم خود می‌بینیم، عکس بگیریم.

وی افزود: عکاسی نجومی دارای چند روش است. برای مثال عکاسی با دوربین هایی بصورت دیجیتال دی اس ال ار(DSLR)و آنالوگ اس ال ار (SLR) و در نوع دیگر عکاسی نجومی عکاسی اعماق‌ آسمان است که از تلسکوپ‌ها استفاده می‌کنیم. این نیز تکنیک‌های مختص به خود را دارد. در این نوع عکاسی باید با بزرگنمایی و نوردهی‌های مناسب عکاسی کرد، همچنین با استفاده از ابزارهایی مانند موتورهای ردیاب ‌، می‌توان حرکات زمین را خنثی کرد و با زمان‌دهی مناسب عکس دلخواه را گرفت. هنگامی که ردیاب به خوبی کار نکند، دارای خطا و یا لرزش باشد،‌ نمی‌توان عکس مناسب را گرفت.

این عکاس نجومی با اشاره به حرفه‌ای نبودن عکاسان نجوم ایران در مقایسه با عکاسان حرفه‌ای خارجی‌، تصریح کرد: تقریبا عکاسان ما و عکاسان دیگر نقاط دنیا بسیار با هم تفاوت دارند. در ایران گرایش به نجوم در افراد در سن‌های پایین‌، دبیرستان و دانشگاه صورت می‌گیرد و وارد نجوم می‌شوند، در کنار تحصیل و مشغله‌های کاری‌اشان به نجوم و عکاسی نجومی می‌پردازند‌، ولی در اروپا و کشورهای غربی در سنین بالا و زمانی که فارغ از مشغله‌های دیگر هستند، وارد این شاخه می‌شوند و چون دغدغه وقت ندارند،‌ به صورت حرفه‌ای و یا آماتور(غیر حرفه‌ای) روی عکاسی نجومی کار می‌کنند.

نوروزی در پاسخ به این پرسش که آیا آموزش‌ها و یادگیری‌هایی که در دانشگاه در رشته‌ عکاسی صورت می‌گیرد، برای ورود به عکاسی نجومی کافی است؟ تاکید کرد: به طور حتم این طور نیست و لازم است عکس پردازش خاصی شود که متفاوت‌تر از پردازشی است که برای سایر رشته‌های عکاسی انجام می‌شود، تا یک سری داده‌ها و جزییاتی که در آن خوب دیده نمی‌شود واضح و تصحیح شود.

برای مثال مساله نویز در کارهای دیجیتال یک چیز طبیعی است اما در عکاسی نجومی بصورت دیجیتال، مساله بسیار مهمی است که به دلیل نورهی بالا نویز تصویر بسیار زیاد می‌شود و لازم است تا نویز عکس‌ها را کاهش داد. باید در عکاسی اعماق آسمان با سی‌سی‌دی ها از ابزاری خنک‌کننده استفاده کرد که نویز را در حد خیلی زیاد کاهش می‌دهند.

وی افزود: در کل فکر نمی‌کنم نجوم و عکاسی نجومی در دانشگاه رشته خاصی داشته باشد که به آن به صورت تخصصی در ایران پرداخته شده باشد. اغلب علاقه‌مندان به سایت‌ها مراجعه می‌کنند و برخی با آموزش عکاسی نجومی در مراکز نجومی دوره می‌بینند که کافی یا مناسب نیست.

این عکاس نجومی با بیان این که، تا زمانی که دید حرفه‌ای نداشته باشیم‌، نمی‌توانیم با عکاسان حرفه‌ای دنیا رقابت کنیم، اظهار داشت: اکنون کسانی که عکاسی نجومی می‌کنند بنا به علاقه‌مندی خودشان است. زمانی می‌توان حرفه‌ای شد که هم سازمان‌هایی از آنها حمایت کنند و هم با فراغت زمانی به صورت متمرکز به آن بپردازند. یکی از دلایل ضعف عکاسی نجومی، حرفه‌ای نبودن آن است.

نوروزی با اشاره به بازتاب کارهای عکاسی نجومی تصریح کرد: هنگامی که یک عکاس‌، عکسی را می‌گیرد و در سایت و یا حتی در گالری به نمایش می‌گذارد‌، اگر با حمایت روبه رو نشود دچار بی‌انگیزگی می‌شود. بازتاب عکس‌های نجومی باید در حد و اندازه خود صورت گیرد. اگر بازتاب خیلی بالا باشد،‌ بسیاری وارد این عرصه می‌شوند و اگر بازتاب کم باشد باعث بی‌انگیزگی می‌شود.

انتهای پیام

  • سه‌شنبه/ ۲ مهر ۱۳۹۲ / ۱۰:۰۰
  • دسته‌بندی: تجسمی و موسیقی
  • کد خبر: 92070200998
  • خبرنگار :

برچسب‌ها