پزشکان در آمریکا از کشف یک شیوه درمانی نوین برای معالجه بیماران مبتلا به «پسوریازیس» که نوعی بیماری پوستی مزمن خودایمنی است، خبر دادند.

به گزارش سرویس «سلامت» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پسوریازیس نوعی بیماری پوستی است که با علائمی چون ایجاد لک‌های قرمز رنگ بر روی پوست و پوسته‌پوسته شدن آن در نواحی آرنج‌ها، زانو‌ها و قسمت‌های دیگر بدن بروز می‌کند و ممکن است با سوزش و درد نیز همراه باشد.

همچنین برخی از مبتلایان به پسوریازیس به گونه‌ای از «آرتریت پسوریاتیک» مبتلا می‌شوند که به درد، ورم، التهاب و سفتی در یک یا چند مفصل منجر می‌شود.

علائم این بیماری در هر فرد متغیر است. شدت بیماری در برخی از بیماران ضعیف است در حالی که در برخی دیگر، علائم بیماری بیشتر نواحی بدن فرد مبتلا را دربرمی‌گیرد.

«مارک لبوول» از متخصصان انجمن ملی پسوریازیس آمریکا در این رابطه گفت: امروزه در مقایسه با گذشته گزینه‌های درمانی بیشتری برای مقابله با این بیماری وجود دارد. در حال حاضر داروهایی در بازار وجود دارند که برای اکثر این بیماران قابل استفاده و مفید هستند.

برای بیشتر مبتلایان به پسوریازیس، اولین روش درمان استفاده از «کورتیکواستروتیدهای موضعی» است. با این حال این شیوه درمانی عوارض جانبی نیز به دنبال دارد. همچنین برخی از بیماران به این شیوه درمان مقاومت نشان می‌دهند و بنابراین روش فوق برای آنها کارآیی نخواهد داشت.

شیوه دیگر درمان موضعی این بیماری استفاده از گروهی از داروهای شبیه به ویتامین «د» است که به رشد طبیعی سلول‌های پوستی کمک می‌کنند و عوارض جانبی روش قبلی را نیز ندارند.

«جانت لین» از متخصصان «مرکز پزشکی مرسی در بالتیمور» نیز در همین رابطه خاطر نشان ساخت: ترزیق استروئیدها در محل بروز عارضه پسوریازیس می‌تواند به نازک شدن پوست کمک کند اما برای نواحی محدودی از پوست قابل استفاده است.

علاوه بر اینها، شیوه نوردرمانی نیز به بهبود علائم این بیماری کمک می‌کند. در طیف نورهای ‌UVA و UVB طول موج‌های مشخصی وجود دارد که التهاب را کاهش می‌دهد.

به گزارش ایسنا به نقل از هلث دی نیوز، داروهای خوراکی نیز یکی دیگر از شیوه‌های مقابله با این بیماری مزمن پوستی هستند و اغلب برای بیمارانی توصیه می‌شوند که به انواع پیشرفته این بیماری مبتلا شده‌اند. در انواع پیشرفته پسوریازیس اغلب روش‌های درمانی موضعی مناسب نیستند و جواب نمی‌دهند.

انتهای پیام