آقای وزیر بداند هیچ لذتی با لذت گرفتن مجوز قابل مقایسه نیست. وقتی ناشر زنگ می‌زند و می‌گوید فلانی کتابت بدون حذف مجوز گرفت، بهترین لحظه زندگی است.
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز
رضا ساکی
از روزی که آقای جنتی وزیر محترم ارشاد گفته‌اند: «ممیزی قبل از نشر برداشته می‌شود»، خواب و خوراکم به هم ریخته است. می‌دانم خبر خبر خوبی است، می‌دانم حتما حالا دارید با خودتان می‌گویید فلانی باز دارد غر می‌زند، ولی باور کنید من هم از این وعده وزیر محترم خوشحال شدم، ولی یک سؤال یا بهتر بگویم شبهه‌ای برایم ایجاد شده است که وقتی به آن فکر می‌کنم، ترجیح می‌دهم به آقای وزیر بگویم قربان بگذارید ممیزی همان‌طور قبل از نشر انجام بشود!
می‌دانید شبهه‌ام درباره برداشتن ممیزی قبل از نشر چیست؟ شبهه‌ام این است که وقتی ممیزی قبل از نشر برداشته می‌شود، کجا گذاشته می‌شود؟ به هر حال وقتی ممیزی قبل از نشر برداشته می‌شود، باید یک جایی برایش پیدا کنند یا نه؟ چون بدون ممیزی که نمی‌شود کتاب منتشر کرد! بله؟ اما ممیزی را بعد از نشر هم نمی‌شود گذاشت، چون معنی ندارد. بعد از نشر که چیزی را ممیزی نمی‌کنند! بعد از نشر فقط می‌شود کتاب را خمیر کرد! البته شاید ممیزی قبل از نشر تبدیل به ممیزی قبل از خواندن بشود، یعنی ناشر برود با خیال راحت همچون سوییس، کتاب را چاپ کند، بعد کتاب چاپ‌شده را بفرستد ارشاد برای گرفتن مجوز خواندن! شاید هم به جای مجوز خواندن، مجوز فروش مد بشود، یعنی ناشر کتاب را چاپ کند، بعد برای این‌که بتواند آن را بفروشد، کتاب را به ارشاد بفرستد و بعد در ارشاد مراحل ممیزی قبل از نشر روی آن انجام بشود و در صورت نداشتن مشکل، مجوز فروش برایش صادر بشود. می‌بینید؟ هیچ‌طوری نمی‌شود از ممیزی قبل از نشر فرار کرد. ممیزی همیشه هست. مجوز هم همیشه هست!
حالا ممکن است ارشاد بخواهد ممیزی قبل از نشر را از ورازت‌خانه به انتشارات منتقل کند، یعنی ممیزی را خود ناشر انجام بدهد. آن وقت است که ممیزی قبل از نشر تبدیل به ممیزی قبل از نوشتن می‌شود، چون آن وقت ناشر دائم به نویسنده تذکر می‌دهد و این‌طوری اگر کتاب قبلا یک بار در ارشاد ممیزی می‌شد و رد می‌شد، این‌بار هزار بار در خود نشر ممیزی می‌شود! به نظرم آقای وزیر به جای این‌که ممیزی قبل از نشر را بردارد، لطف کند گیروگورهای بعد از نشر را رفع کند که به صلاح و فلاح نزدیک‌تر است!
در پایان عرض می‌کنم که ما به ممیزی قبل از نشر عادت کرده‌ایم. آقای وزیر بداند هیچ لذتی با لذت گرفتن مجوز قابل مقایسه نیست. وقتی ناشر زنگ می‌زند و می‌گوید فلانی کتابت بدون حذف مجوز گرفت، بهترین لحظه زندگی است. اگر ممیزی قبل از نشر برداشته شود، این لذت از نویسندگان گرفته خواهد شد! اصلا اگر ممیزی قبل از نشر نباشد، نوشتن آن حال و هوای همیشگی را ندارد. تمام عشق نویسندگان این است که مثلا به جای مایو بنویسند لباس مخصوص شنا تا بتوانند ممیزی را رد کنند. حالا اگر ممیزی نباشد و کسی بنویسد مایو و بعد کتاب چاپ بشود که دیگر کار ما با کار دیگران فرقی ندارد؟ آقای وزیر بگذارید متفاوت بمانیم!
باقی بقای‌تان!
انتهای پیام