هر روز که روزنامه‌ها را باز می‌کنید، می‌توانید انواع تبلیغات تورهای داخلی و خارجی را در آن‌ها ببینید. شما با اعتماد به این تبلیغات، با آژانس مورد نظر تماس می‌گیرید و تور دلخواه‌تان را درخواست می‌کنید؛ اما در بسیاری از موارد، با وجود این‌که این تبلیغات از طریق روزنامه‌های معتبر انجام شده‌اند، سرویس مورد توافق را ارائه نمی‌دهند یا بسیار ضعیف عمل می‌کنند.
وقتی با چنین شرایطی مواجه می‌شوید، طبیعتا فکر می‌کنید به کجا باید شکایت این تبلیغات دروغین را بکنید و چرا یک روزنامه‌ی سراسری معتبر به خود اجازه می‌دهد برای این مراکز نامعتبر تبلیغ کند.
به گزارش خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در دوم مردادماه 1392 سازمان میراث فرهنگی و گردشگری طی مکاتبه‌ای با معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فهرست کامل نام آژانس‌های مسافرتی و گردشگری دارای مجوز سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را اعلام کرد.
اداره کل دفتر امور مراکز خدمات گردشگری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در این مکاتبه آورده است: با توجه به این‌که برخی نشریات و روزنامه‌ها در سطح کشور اقدام به انتشار آگهی تبلیغاتی و معرفی خدمات تورها در آژانس‌ها و شرکت‌های مسافرتی و گردشگری می‌کنند و از آنجا که ممکن است برخی از این موسسات فاقد مجوز باشند یا از سوی مراجع ذی‌ربط لغو شده باشند، بنابراین فهرست کامل آژانس‌های مسافرتی و گردشگری دارای مجوز از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، در صفحه‌ی اصلی سایت در قسمت آژانس‌های مسافرتی و گردشگری در دسترس است.
این مکاتبات گاهی از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای جلوگیری از تبلیغات بدون مجوز انجام می‌شود. این در حالی است که روزنامه‌های پرتیراژ در فصل‌های پرسفر سال که تورها مورد استقبال مردم قرار می‌گیرند، حتی در ساختار ارائه‌ی تبلیغات دچار اشکال هستند. در تبلیغات منتشرشده در روزنامه‌ها، قیمت‌های کمی برای تورها اعلام می‌شود و خوانندگان روزنامه نیز با توجه به اعتبار آن روزنامه، به تبلیغات آن اعتماد می کنند، ولی در بسیاری از موارد، این اعتماد از بین می‌رود.
اما این نوع مکاتبات بین چند نهاد، چقدر برای رسانه‌ها ضمانت اجرایی دارد؟ مسوولیت نظارت بر صحت تبلیغات بر دوش کیست؟ با توجه به ساز و کار تبلیغ کردن در روزنامه‌ها، چگونه آژانس‌های مسافرتی بدون مجوز موفق به تبلیغ کردن در روزنامه‌های پرتیراژ می‌شوند؟ آیا این مکاتبات برای نظارت بر تبلیغات کافی است؟ اگر این‌گونه است چرا همچنان مخاطبان با مشکل مواجه‌اند؟
انتهای پیام