در شبی که تمام مردم کشور در سوگ فرق شکسته مولایشان نشسته بودند و در مناجات با پروردگار آرزوی سرنوشتی روشن را داشتند، جوانان جمعیت امام علی (ع) در کوچه‌ پس کوچه‌های شهر در تاریکی شب با تاسی از امام علی (ع) و به سنت هر ساله، کیسه‌های مواد غذایی را به دوش گرفتند و به مناطق محروم و زاغه نشین شهر رفتند تا شاید مرهمی بر دردهای مردمانی باشند که هر روز شرمنده نگاه‌های گرسنه کودکانشان هستند و در سیاهی روزگار اسیر فقر شده‌اند.

به گزارش خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) پاسی از شب می‌گذرد. هر دسته از جوانان جمعیت امام علی (ع) به سمت مناطق مختلف شهر حرکت می‌کنند و ما نیز به سمت کوره‌پز خانه شهرری به راه می‌افتیم. چندین کیلومتر که از تهران دور می‌شویم، در اطراف محمود آباد شهرری وارد جاده خاکی می‌شویم، حتی تصورش را هم نمی‌توان کرد که در این مکان زندگی وجود داشته باشد اما کمی جلوتر دیوارهای کاه گلی و کوره پزخانه‌ها نمایان می‌شود.

دسته دسته مردم به سمت خودروها می‌دوند گویا همگی از قبل منتظر بودند. در چشمان کودکان برقی از شادی موج می‌زند. هر فردی که کیسه‌ای را به دوش می‌کشد کودکان به دنبال او می‌دوند. تمام ساکنین کنار خانه‌هایشان ایستاده‌اند، خانه‌هایی که هیچ کدام درب ندارد. رنگ فقر بر چهره زنان، مردان و کودکان هویداست. ایستادن آنها مقابل خانه‌هایشان تنها یک کلمه را به ذهن می‌رساند و آن "انتظار" است.

بناست کوچه به کوچه حرکت کنیم و کیسه‌ها را تحویل دهیم، اما اینجا کوچه‌ای دیده نمی‌شود. آن سوی دیوارهای کاه گلی اتاق‌های کوچک کاشی کاری شده دیده می‌شود، پیداست برای سکونت ساخته نشده‌اند، اما چندین خانوار درونش زندگی می‌کنند.

صدای الغوث الغوث از تلویزیون کوچک یکی از خانه‌ها شنیده می‌شود، زنی قرآن به سر گرفته‌ و مشغول مناجات با خداست. هر چند در این اتاقکها تنها مختصر اثاثیه‌ای برای گذران زندگی به چشم می‌خورد اما امید به خداست که چراغ این خانه‌ها را روشن نگه داشته است.

نگاهی به جمعیت و نگاهی به کیسه‌های غذایی می‌اندازم، ترسی در دلم ایجاد می‌شود، چه تناسبی بین این کیسه و این تعداد وجود دارد و کفاف چند وعده غذایی آنها را می‌دهد؟

از دور دخترک کم سن و سالی دیده می‌شود کودکی در آغوش دارد، نزدیکتر که می‌روم می‌فهمم باردار است! انتظار را در نگاهش می‌توان دید . آرام در گوشه‌ای ایستاده است و به وانت چشم دوخته است می‌توان حدس زد به چه فکر می‌کند، پس از دریافت کیسه غذا خیالم راحت می‌شود که حداقل دست خالی بر نگشت.

به گزارش ایسنا، خانوارهای با جمعیت بیشتر که از قبل شناسایی شده‌اند در اولویت دریافت آذوقه قرار دارند، اما اینجا نمی‌توان فقیر و فقیرتر را از هم تمییز داد، اما واقعیت این است که جمعیت به نسبت کیسه‌ها بیشتر است. کم کم وانت‌ها خالی می‌شوند، مردمان کوره پزخانه از فرزندان جمعیت امام علی (ع) تشکر می‌کنند، اما هستند کودکانی که با چشمان منتظر به دستانمان می‌نگرند،

ای کاش چند کیسه‌ای هنوز باقی مانده بود.

سوار خودرو می‌شویم و به فکر بازگشتیم اما کودکان هنوز ایستاده‌اند و با حسرت به رفتنمان خیره شده‌اند، شاید به این فکرند که آیا آذوقه سال آینده به درب منزلشان می‌رسد؟

به گزارش ایسنا، فرزندان جمعیت امام علی (ع) در این شب به بیش از 20 ناحیه محروم شناسایی شده از جمله شوش، مولوی، جوانمرد قصاب، خزانه، علی‌آباد، خانی‌آباد، آذری، باغ‌آذری، خاک‌سفید، دروازه غار، رسالت، افسریه، یافت‌آباد، شادآباد، فرحزاد، امین آباد، کوره‌پز خانه، مشیریه، شهرک کاروان، قلعه حسن‌خان، اسلامشهر، فلاح و شهریار استان تهران و مناطقی در استان‌های همدان، البرز نظرآباد، کرمانشاه، شیراز، اصفهان، رشت، یزد، کرمان، اهواز، سیستان و بلوچستان، شهرکرد، دامغان و اراک رفته و چهار هزار کیسه‌ مواد غذایی را درب منازل افراد کم بضاعت بردند. کیسه‌هایی که شاید مایحتاج یک ماه زندگی یک خانوار باشد.

لازم به ذکر است؛ این محصولات هر ساله از طریق کمک‌های مردمی، شرکت‌ها و کارخانجات در اختیار ستاد کوچه گردان عاشق قرار می‌گیرد.

باید افزود: این جمعیت با راه‌اندازی خانه‌های علم به آموزش کودکان بازمانده از تحصیل می‌پردازد و ازهمین طریق خانواده‌های محروم و نیازمند را شناسایی می‌کند.

گزارش از محمد حسن سیدزاده

انتهای پیام