ازدواج از بهترین سنت‌های دینی است که در دین مقدس اسلام از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. از نظر قرآن ازدواج مایه آرامش روح و روان آدمی است که از نشانه‌های رحمت و بزرگی خداوند محسوب می‌شود.
ازدواج در هر منطقه‌ای با آداب و رسومی برگزار می‌شود که در مازندران نیز با رسومی همراه است که در این گزارش به برخی از آداب و رسوم ازدواج مازندران اشاره می‌شود.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه مازندران، مراسم عروسی یا ازدواج در مازندران خواستگاری از دختر توسط اقوام نزدیک داماد صورت می‌گیرد و بعد از رضایت خانواده عروس فردای آن شب غذا و شیرینی تهیه دیده برای خانواده عروس می فرستند.
اره گیرون
برای مراسم اره گیرون یا بله برون به خانه عروس می‌روند و با دادن انگشتر به عروس در واقع او را برای پسرشان نشان می‌کنند.
در همان شب بله برون میزان شیربها را نیز معین می‌کنند بعد از این مراسم دوران نامزدی آغاز شده که معمولاً از 6 ماه تا 2 سال طول می کشد.
چند روز مانده به عروسی مقدمات آن را فراهم می‌کنند و به خرید می‌روند و برای عروس و داماد خرید می کنند.
برای دعوت کردن مردم به عروسی، زنی را به عنوان خور گیر یا خبر گیر به خانه‌های مردم می فرستند تا همگی را برای عروسی دعوت کند.
یک روز قبل از جشن از خانه داماد تمام مخارج جشن عروسی از قبیل برنج، مرغ، گوشت، روغن به نام خرج بار، را بار اسب می کنند و همراه چند گوسفند پای کوبان به خانه عروس می‌فرستند.
مردم نیز کمک‌هایی به نام سوری در مجمع‌های مسی گذاشته و روی آن را با پارچه‌های رنگی می پوشانند و آن را بر سر گرفته به خانه داماد می برند.
جهاز عروس را یک روز قبل از عروسی به خانه داماد می‌برند.
حناونه شو یا شب حنابندان
شب قبل از عروسی در استان جشن حنابندان برگزار می‌شود این مراسم در خانه عروس برگزار شده که اکثر مهمانان آن را دختر و پسرهای دم بخت تشکیل می دهند.
در این شب داماد به همراه دوستان و خویشاوندان با تهیه چند مجمعه که حاوی میوه، شیرینی محلی، تنقلات و حناست به خانه عروس می روند تا مراسم حنا بندان را با رقص و پایکوبی برگزار کنند.
پس از اینکه به دست و پای عروس و داماد حنا بستند از حنای باقیمانده در دست دختران و پسران دم بخت قرار داده تا بختشان باز شود.
عاروسی یا عروسی
صبح روز بعد از حنابندان، عروس و داماد جداگانه با جشن و پای کوبی به حمام می‌روند دلاک در حمام به عروس و داماد شربت و شیرینی می دهد و اسپند دود می‌کند و سپس عروس و داماد جداگانه سوار بر اسب، همراه دوستان به خانه می روند.
بعدازظهر عروسی داماد به همراه فامیل و دوستان برای آوردن عروس به طرف خانه عروس راه می‌افتد و داماد از قبل اسبی را تزیین می کند تا عروس را روی آن بنشاند وقتی به خانه عروس رسیدند خانواده عروس با نقل و شیرینی و دود کردن اسپند به استقبال آنها می رود.
پدر یا برادر عروس، نانی را به کمر عروس با شال سفید یا سبز می‌نشانند به این نیت که اولین فرزندشان پسر باشد و بچه دیگری آیینه به دست جلوی اسب عروس راه می افتد در بین راه دوستان داماد با پای کوبی و تیر اندازی، در شادمانی سهیم می‌شوند و گاهی نیز با گذاشتن مسابقه اسب دوانی بر عروسی می افزایند.
وقتی که به در خانه داماد رسیدند داماد از اسب پیاده نارنج، انار، یا سیبی، را در دست می گیرد و به سمت عروس پرت می کند عروس باید آن را بگیرد و سپس آن را با هم بخورند.
عروس ابتدا وارد خانه نمی‌شود مگر اینکه پدر داماد سکه‌ای یا یک راس گاو و یا زمینی را به عنوان رونما یا پاناز به عروس بدهد.
وقتی عروس وارد حیاط خانه شد مادر و خواهرهای داماد اسپند دود می‌کنند و نقل و نبات و شیرینی به همراهان می‌دهند تمام مهمانان شام را در خانه داماد می خورند و پس از خوردن شام آنجا را ترک می‌کنند.
تنها زنی به نام عروس مار همراه عروس می ماند و صبح روز بعد از عروسی عروس باید صبحانه را آماده کند و به خانواده داماد بدهد و خانواده داماد نیز لباس، پول، پارچه‌ای را به عنوان خلعت به عروس می دهند.
زن مار سلام یا مادر زن سلام
سه روز بعد از عروسی، عروس و داماد به عنوان سلام به مادرزن، به خانه عروس می‌روند که به آن زن مار سلام می گویند.
مادر عروس نیز اهل فامیل را دعوت می‌کند و تدارک شام می‌بیند در آن شب، عروس دستمال‌های کوچکی را که با گلاب عطرآگین کرده به اهل فامیل هدیه می‌کند و مهمانان نیز مبلغی پول به عنوان رو نما به عروس می دهند.
کد خبرنگار: 49006
انتهای پیام