پایان اردیبهشت همین امسال بود که تلفن زدیم به استاد تا هم جویای حالش شده باشیم و هم از وضعیت کتاب جدیدش (ترانه‎های محلی ایران) که در نمایشگاه بین المللی کتاب عرضه شده بود، اطلاعی کسب کرده باشیم.

به گزارش خبرنگار ادبی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در فارس، تلفن را استاد با صدای خسته و بیمارش پاسخ داد؛ با همان مهربانی و صمیمیت همیشگی. گویا ضعف و بیماری هرگز نتوانسته بود خللی در اراده و عشق بی‌پایان او به نوشتن ایجاد کند.

در این گفت‌وگوی تلفنی کوتاه، او ضمن توضیح راجع به «ترانه های محلی ایران»، از پروژه‎های آتی خود در حوزه نشر سخن گفت؛ از رمان در دست انتشارش، پرونده، و دو کتاب دیگر در حوزه پژوهش‎های فرهنگ عامه: «گوشه‎هایی از آداب و رسوم مردم ایران» و «مراسم زناشویی در میان ایل قشقایی». و این همه تلاش خستگی‌ناپذیر برای مردی درگیر کهولت و بیماری، سخت غبطه‌برانگیز بود.

به گزارش ایسنا، استاد محمدصادق همایونی متولد 1313 شیراز و از نویسندگان صاحب‌نام کشور بود که نه تنها در حوزه فرهنگ عامه که در داستان‌نویسی و پژوهش‎های ادبی نیز آثاری را از خود به جاگذاشته است.

او که نخستین‌بار داستان‎های کوتاهش را در مجله ادبی «خوشه» انتشار داده بود، بعدها کتاب‎های «هرگز غروب نکن» (1347 ) و «بیگانه‌ای در ده» (1349) را در این زمینه به دست چاپ سپرد. کتاب «بن‌بست» نیز نخستین تجربیات شعری او بود که در 1344 منتشر شده بود.

اما شهرت همایونی بیش از این‌که مدیون شعرها و داستان‎هایش باشد - هرچند قابلیت او در زمینه ادبیات دهقانی و روستایی دهه 40 را نمی‌توان نادیده گرفت -، بیش‌تر به خاطر کوشش عاشقانه‎اش در پژوهش‎های فولکلوریک بود. در این میان، کتاب «تعزیه در ایران» او توانست به جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران دست پیدا کند.

از استاد همایونی که روز یکشنبه، 19 خردادماه، در سن 79 سالگی به دلیل ایست قلبی درگذشت، بیش از 40 کتاب و 200 مقاله به جا مانده است.

انتهای پیام