نیروی زمینی ایران ظاهرا طرحی برای ضدحمله مؤثر در دستور کار ندارد...
مجموعه کتاب‌های «جنگ ایران و عراق از نگاه مطبوعات جهان»، برگرفته از اسناد مطبوعاتی و بریده جراید خارجی موجود در مرکز ملی اسناد دفاع‌مقدس است که پیشینه جمع‌آوری آن به روزهای آغازین بحران و تشکیل دفتر تبلیغات جبهه و جنگ بازمی‌گردد و سرویس «فرهنگ حماسه» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، نیز با بهر‌ه‌گیری از این منبع تاریخی،گریزی به وقایع قبل از آغاز جنگ تحمیلی و بعد از آن دارد.
تهاجم تحقیر شده عراق
زبان اصلی:انگلیسی. شماره:000412
منبع:نیویورک تایمز/درو میدلتون
1359/7/10-1980-10-2
مترجم: رسول منصوری
منبع خبر
براساس گزارش‌هایی که به تحلیلگران غربی رسیده، تجاوز عراق به ایران در اغلب بخش‌های جبهه به بن‌بست رسیده است. شناسایی‌های الکترونیکی صحنه نبرد فاش ساخته
که ظاهرا فرماندهی عالی عراق هیچ تلاشی برای ساخت انبارهای ملزومات و زاغه‌های مهمات در پشت جبهه ننموده است. اگر حملهی جدیدی در برنامه باشد، چنین چیزی
ضروری است.
استنباط تحلیلگران آمریکایی و ناتو آن است که عراقی‌ها با وارد کردن خسارات جدی به ایران، که البته فلج کننده هم نبوده، دل به این خوش کرده‌اند که بی‌تحرک مانده و هرگونه
ضدحمله‌ای را سرکوب کنند.
افسران نیروی هوایی آمریکا و سایر کشورهای عضو ناتو از اوضاع برخی جبهه‌های جنگ متحیرند. مثلا نیروی هوایی عراق واقعا از آسمان صحنه نبرد حذف شده است. از آنجا که هیچ کمبود قطعات یدکی، که فقط شوروی آن را تامین می‌کند گزارش نشده، تحلیلگران نتیجه می‌گیرند که نیروی هوایی نیز مانند نیروی زمینی عملیات تهاجمی را به حالت تعلیق
درآورده است.
به گفته آنها حتی در این صورت هم برخی از هواپیماهای رهگیر میگ- 21 می‌بایست بر فراز مواضع ایران در خط مقدم گشت‌زنی می‌کردند.
به علاوه، تمایل ایران به انجام حملات هوایی علیه بغداد و سایر مقاصد " سیاسی" نوعی سوءاستفاده از قدرت هوایی است که تحلیلگران را شوکه کرده است. سستی حاکم بر
صحنه نبرد تقریبا در همه جا نیروهای عراق را در مواضع مطلوب قرار داده است. شاید مهمترین پیشروی عراقی‌ها در دزفول بوده باشد، که به ادعای آنها همه ورودی‌های شهر را
اشغال کرده‌اند.
نیروی زمینی ایران ظاهرا طرحی برای ضدحمله مؤثر در دستور کار ندارد. براساس گزارش‌ها، پاسداران انقلاب و افراد ارتش سرسختانه در سه شهر محاصره شده می‌جنگند، اما آنها موضع تدافعی گرفته و این سه شهر در آتش می‌سوزند. هیچ گزارشی از ورود تانک‌های انگلیسی چیفتن به کارزار نرسیده است. دلیل این امر شاید فقدان نگهداری از این
تانک‌ها باشد که بهترین تانک ایران هستند. تانک‌های چیفتن مانند همه تجهیزات پیچیده، بدون مراقبت دوره‌ای در معرض صدمات مکانیکی خواهد بود. عراق با وجود برخورداری
از تانک‌های بیشتر آنها را عمدتا در حالت پدافندی استفاده کرده است.
به نظر تحلیلگران تجدید حمله حتی در مقابل مقاومت معمولی ایرانی‌ها دشوار خواهد بود، مگر اینکه نیروهای تازه نفس به کارزار اعزام شوند. تا به حال فقط سه لشکر از هشت لشکر متعارف عراق، یعنی چهار لشکر زرهی و چهار لشکر پیاده، وارد عمل شده‌اند. از نیروهای چهار لشکر کوهستانی عراق خبری نیست. به اعتقاد تحلیل گران این لشکرها در حالت احتیاط باقی مانده‌اند تا هرگونه شورشی را در مناطق کردنشین شمال شرق عراق سرکوب کنند.
تکیه عراق بر سلاح‌های زرهی ناشی از دکترین مستشاران روسی است که در ذهن افسران عراقی القا شده است. این دکترین مستلزم کاربرد حداکثر توپخانه و محدودیت استفاده
تانک‌ها در حمله به شهرهاست. اما به گفته تحلیلگران میزان کنونی آتش توپخانه را نمی‌توان به مدت طولانی حفظ کرد مگر اینکه ملزومات آن به خوبی تامین شود.
تحلیلگران در مورد عراق اتفاق نظر دارند که جنگ نسبت به یک هفته قبل مبهم‌تر شده است. بدیهی است که تهاجم با ابتکار فرماندهی عالی متوقف شده اما نیروهای زمینی
مواضعی را در اشغال دارند که از آنجا می‌توان حمله جدیدی را آغاز کرد. از سوی دیگر ایران وقت این را داشته تا نیروهای خود را برای وارد آوردن ضربه متقابل
بسیج کند. به گفته تحلیلگران نیروهای این کشور ممکن است قابلیت انجام چنین اقدامی را نداشته باشند اما فرصت در دست آنها است.
انتهای پیام