در نگاه اول شبیه انبوه سیم‌ها و کابل‌های برق بودند که در همه شهرها بارها دیده‌ایم. فقط کمی بیشتر و شلوغ‌تر بود. کمی که جلوتر رفتیم متوجه چکه کردن آب از آنها شدم. اول به حساب باران بهاری گذاشتم اما وقتی دیدم زیادتر شد، سوال کردم و فهمیدم این خطوط ضخیم و پیچ در پیچ، شلنگ‌های انتقال آب هستند، نه سیم‌های برق!
با چند نفر از اهالی روستای «اورامان تخت» که یک سالیست شهر شده، در مورد این شلنگ‌ها پرسیدم و گفتند این روند از قبل بوده، اما حالا با ساخت و سازهای قابل توجهی که در این شهر پلکانی صورت گرفته و به دلیل صخره‌ای بودن سطح شهر ، تعداد سیم‌پیچی‌ها یا به قولی شلنگ‌پیچی‌ها توسط شرکت آب برای انتقال آب بیشتر شده، طوری که خود اهالی هم از این روند رضایت ندارند، اما به خاطر شیب روستا و صخره‌ای بودن آن، اهالی امکان لوله‌کشی ندارند.
به گزارش خبرنگار سرویس«شهری» ایسنا، روند تبدیل روستاهای مختلف پس از افزایش جمعیت و تغییر بافت و کارکرد و نیاز به امکانات جدید در دهه‌های گذشته همواره وجود داشته است و حتی در کلان‌شهر‌ها هم شهر های کمی را داریم که واقعا همه امکانات شهری را داشته و الزامات آن را رعایت کرده‌باشند. اما به نظر می‌رسد داشتن حداقل تاسیسات شهری برای تبدیل یک روستا به شهر جزو ضروریاتی باشد که در مورد این شهر جدید رعایت نشده است. هر چند ممکن است مردم این روستای تازه شهر شده از این تغییر خوشحال باشند؛ غافل از اینکه این روند در بلند مدت پیش از هر چیز خود آنها را در معرض آسیب و خطر قرار می‌دهد.
وزارت کشور دولت دهم به استناد ماده 13 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب سال 62 و با توجه به شرایط خاص جغرافیایی منطقه و امکانات اقتصادی و فرهنگی، روستای «اورامان تخت» را به شهر تبدیل کرد. این روستا مرکز بخش "اورامان" از توابع شهرستان «سروآباد» در استان کردستان است که البته علاوه بر موقعیت خاص جغرافیایی، به خاطر آرامگاه «پیرشالیار» معروفیت بیشتری پیدا کرده و جزو روستاهای مقصد گردشگری است. اورامان که به زبان کردی «هورامان» تلفظ می‌شود قدمتی دیرینه در تاریخ دارد. گفته می‌شود این سرزمین در گذشته قلمرو فرمانروایان و سلا‌طین محلی بوده که با اقتدار بر آن حکمفرمایی می‌کردند به همین دلیل این روستا را «تخت» یعنی پایتخت یا مرکز سلطنت نامیده‌اند.
روستاهای منطقه اورامانات، عمدتا در دامنه‌های کوهستانی شکل گرفته و به شکل پلکانی هستند. به همین دلیل انتقال امکانات زیرساختی از جمله آبرسانی و گازرسانی به این روستاها مشکلات زیادی دارد.
اما حسینی _ شهردار جوان شهر جوان اورامان تخت در گفت‌وگو با خبرنگار «شهری» ایسنا، ضمن تشریح مشکلات ساختاری، محیطی و جغرافیایی منطقه اورامانات برای انتقال تاسیسات زیر ساختی، گفت: بخش عمده اقدامات برای لوله‌کشی زمینی آب در داخل شهر اورامان تخت انجام شده اما هنوز این روند با اشکالات فیزیکی و البته فرهنگی از ناحیه مردم شهر مواجه است. از سویی صخره‌ای بودن و مواجه با تخته سنگ‌های عظیم و سخت راه را برای عملیات عمرانی آب و گازرسانی سخت کرده و از سوی دیگر مردم علی‌رغم شهر شدن روستایشان، شهرنشین نشده‌اند و برای اجرای الزامات آن همراهی ندارند.
وی با تاکید بر اینکه شاید در کل ایران ده شهر واقعی با همه امکانات یک شهر وجود نداشته باشد، اظهار کرد: اورامان تخت هم تا سال قبل که روستا بود، امکاناتی نداشت و هنوز هم برای بسیاری از تاسیسات جدید مقاومت و عدم همکاری را داریم اما توانسته‌ایم اقدامات خوبی را به سرانجام برسانیم.
حسینی افزود: طبق قول شرکت آب منطقه قرار بود شبکه جدید آبرسانی تا بهمن 91 آماده بهره‌برداری شود اما با سختی کار در مسیر و البته کمبود بودجه مواجه شد.
شهردار شهر جدید اورامان تخت با اشاره به توجه و همراهی نمایندگان مجلس استان و استاندار برای رفع نیازهای این شهر گفت: این شهر پتاسیل خوبی برای صنعت گردشگری دارد اما با مسائل و مشکلات زیادی رو‌به‌روست که از جمله آن دسترسی‌ها محلی، راه‌سازی و از همه مهمتر کمبود بودجه است.
بنا بر اظهارات شهردار شهر اورامان تخت ، این شهر تا قبل از تقسیمات کشوری ، بیش از 4200 نفر جمعیت داشت اما پس از این تغییرات حدود 7000 نفر بازگشت جمعیت داشته‌اند. این آمار به این معنی است که با ایجاد امکانات بیشتر برای شهر شدن اورامان تخت جمعیت بیشتری برای زندگی و گردش به آن اقبال نشان می‌دهند. همین امر ضرورت ایمن سازی محیط زندگی و آزادسازی منظر شهری از کابل‌ها و شلنگ‌های آب برای توفیق صنعت توریسم را بیشتر می‌کند.
انتهای پیام