برخی مواقع مشاهده می‌شود که بعضی از افراد احادیثی را به عنوان حجت اعمال و رفتارهای خود قرار می‌دهند که بعضا آنها یا به درستی متوجه نشده و یا اصلا به درست یا نادرست بودن آنها توجهی نمی‌کنند.
به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، براساس گفته‌ی برخی از محققان علوم اسلامی برخی احادیث در بسیاری از کتب روایی دینی وجود دارند که جهت به کار بستن‌شان در زندگی باید ابتدا مفهوم صحیح آنها را از یک حدیث‌شناس جویا شویم.
یادمان نرود که در سال‌های نه چندان دور در سطح حوزه‌های علمیه دینی افرادی وجود داشتند که به دلیل سطح بالای علمی به آنان «محدث» گفته می‌شد و بعضا برخی از علما با سطح علمی پایین‌تر از علمای اعلام این حوزه‌ها اجازه روایت حدیث می‌گرفتند.
به طور مثال مدتی است استفاده از برخی از روایات پیرامون مباحث درمانی و بهداشتی در سطح جامعه ما فراگیر شده است و این در حالی است که براساس نظر برخی از متخصصان این عرصه در بهره‌مندی از این روایات باید دقت کرد زیرا برخی مواقع این احادیث در یک مورد خاص و یا یک شخص خاص گفته شده و یا اصلا شاید یک حدیث دارای سند درستی نباشد که چه در بحث درمانی و بهداشتی و چه دیگر مباحث دینی، پیشوایان ما به ما امر فرمودند در این صورت آن حدیث را باید به دیوار زد.
خوب است جهت استفاده از روایات در زمینه‌های گوناگون از علمای برجسته‌ای که در این عرصه دارای تخصص هستند و یا منابعی که توسط متخصصین این عرصه به نگارش درآمده و یا مورد تایید موثق قرار گرفته است استفاده کنیم.
در این نوشته قصد داریم به موردی از استفاده از احادیث آن هم در رابطه با مباحث درمانی و بهداشتی سخن بگوییم که در ادامه به یک حدیث در این زمینه اشاره می‌شود:
در حدیثی آمده است که رسول خدا(ص) فرموده‌اند:
« از نشستن زیر آفتاب بپرهیزید زیرا لباس را فرسوده، بدن را بد بو و بیماری پنهان را آشکار می‌کند».
نکته‌ای که در این زمینه مطرح است این است که این حدیث می‌تواند مربوط به شرایط خاص و یا شخص خاص و یا زمان و مکان خاص باشد که در این حالت‌ها تابش آفتاب سبب آسیب‌های یاد شده و یا گرما‌زدگی شود، ولی اگر شرایط زمانی، مکانی و مانند آن به گونه‌ای باشد که تابش نور آفتاب مایه زدودن میکروب‌ها از بدن و یا لباس شود در این صورت نور آفتاب سودمند است؛ چنانکه علم پزشکی نیز به این نکته توجه دارد.
منبع:
کتاب: مفاتیح الحیاه، مولف: آیت‌الله جوادی آملی، ناشر: مرکز نشر اسراء، سال نشر: بهار 1391 ه.ش، نوبت چاپ: بیست و چهارم.
انتهای پیام